دانلود ترجمه مقاله فراوانی منابع طبیعی و رشد مالی

نتیجه گیری و توصیه های خط مشی:
گفتمان مربوط به مساله نفرین منابع، به ویژه ارتباط بین فراوانی منابع طبیعی با توسعه مالی به طور گسترده در دسترس است. با این حال، این تنها مطالعه ای بوده که مبتنی بر استفاده از یک شاخص جامع برای توسعه مالی است که عمق، قابلیت دسترسی و کارایی را در هفت اقتصاد نوظهور پوشش می دهد. کشورهای انتخابی چین، برزیل، هند، مکزیک، ترکیه، روسیه و اندونزی با محدوده زمانی 1990 تا 2017 بود. علاوه بر این، برای سرمایه انسانی، این مطالعه از یک شاخص اصلاحی استفاده کرد که اطلاعات مربوط به بازار کار را پوشش داده و بازده برآورد شده تعدیل یافته برای آموزش را ارائه می کند. آنالیز تجربی از طریق ابزارهای اقتصاد سنجی پانل نسل دوم انجام شد که برای پانل ناهمگن و وابستگی مقطعی مناسب است. نتایج تجربی وجود فرضیه نفرین منابع برای هفت اقتصاد نوظهور را تایید کرد. این نتایج نشان داد که فراوانی منابع طبیعی اثرات منفی بر توسعه مالی دارد. در مقابل، گشودگی تجاری و سرمایه انسانی تاثیر مثبتی بر توسعه مالی در هفت اقتصاد نوظهور دارد. علاوه بر این، آزمون استحکام ارتباط میان همه متغیرها را تایید کرد. همچنین، یک متغیر کمکی برای بررسی استحکام نیز برای اندازه گیری تاثیر رشد اقتصادی یعنی تولید ناخالص داخلی استفاده شد. تولید ناخالص داخلی ارتباط مثبتی با گسترش توسعه مالی دارد. بر اساس یافته های برآورد شده، این مطالعه پیشنهاد می دهد: اول، به منظور افزایش بهره وری عمق بخش مالی، قابلیت دسترسی و کارایی سرمایه گذاری بیشتری باید به بخش های تولید و صنعتی برای بهره گیری موثر از فراوانی منابع طبیعی در هفت کشور نوظهور اختصاص یابد. دوم، سرمایه گذاری در حوزه سرمایه انسانی باید برای تجهیز بازار کار با مهارت هایی برای پیشبرد منافع از تجارت و همچنین بهره گیری موثر از مزایای فراوانی منابع طبیعی برای ارتقاء توسعه مالی صورت گیرد. در نهایت، این کشورها یکی از صادر کننده های پیشرو کالاها و خدمات در جهان بوده و می توانند با صادرات منابع طبیعی خود از طریق تجارت کسب درآمد کند که این مساله به نوبه خود باید به ارتقاء توسعه مالی در این بازارهای نوظهور کمک کند.

Conclusion and policy recommendations:
The discourse on the issue of the resource curse, especially linking natural resources abundance with financial development, is extensively available. However, this is the only study that is based on using a comprehensive index for financial development covering the depth, accessibility, and efficiency in the case of emerging seven (E-7) economies. The selected countries are China, Brazil, India, Mexico, Turkey, the Russian Federation, and Indonesia, with a time period ranging from 1990-2017. Moreover, for human capital, this study also uses a more refine index which covers information for the labor market and also provided adjusted estimated returns to education. The empirical analysis is performed through second-generation panel econometrics tools, which is suitable for heterogeneous panel and cross-section dependence. The empirical outcomes confirm the presence of the resources curse hypothesis for the emerging seven economies. The results found that natural resources abundance adversely affects financial development. In contrast, trade openness and human capital positively affect financial development in the case of emerging seven economies. Moreover, the robustness test validates the relationship among all the variables. Further, a new covariate for robustness check is also included to measure the effect of economic growth, i.e., gross domestic product (GDP). Gross domestic product (GDP) is positively allied with the expansion of financial development. Based on our estimated findings, this study suggests: first, in order to upsurge the efficiency of the financial sector’s depth, accessibility and efficiency more investment should be allocated to the manufacturing and industrial sectors to effectively benefit from the abundance of the natural resources of the emerging seven (E-7) economies. Second, investment in human capital should be stimulated to equip the labor market with skills to channelize the benefits from trade and also to effectively reap the benefits from natural resources abundance for the promotion of financial development. Lastly, these countries are one of the leading exporters of goods and services in the world, and these countries can earn by exporting natural resources through trade, which in turn should help to promote financial development in these emerging markets.