دانلود ترجمه مقاله تفاوت تاثیرات سرمایه گذاری در طبقه بندی صندوق ثروت دولتی

نتیجه گیری:
SWFها وزن مالی خود را در بازارهای سرمایه افزایش داده اند و از سایر سرمایه گذاران نهادی مانند صندوق های تامینی و صندوق های سهام خصوصی بزرگتر هستند. مالکیت دولت خارجی بر SWFها و مشکلات شفافیت نگرانی کشورهای دریافت کننده است. بر این اساس، این سرمایه گذاران علاقه فزاینده ای را از سوی دانشگاهیان و سیاست گذاران جلب کرده اند. با این حال، نتایج غیرقطعی گزارش شده در ادبیات قبلی، ROIکردهای جدیدی را برای درک عوامل تعیین کننده و اثرات سرمایه گذاری SWFها درخواست کرده اند. مطالعه حاضر به طور جامع استراتژی های غربالگری SWF و تغییرات در ویژگی های عملیاتی شرکت های هدف پس از معاملات را با تمایز SWF در چندین دسته با توجه به ویژگی های سطح شرکت تجزیه و تحلیل می کند. این ROI کرد تا حدی در تحلیل های قبلی اتخاذ شده است (مانند کوتر و لل ، 2011 ؛ بوبکری و همکاران، 2017 ) که تفاوت های میان اهداف و سبک های سرمایه گذاری SWF را در نظر نمی گیرند. از نقطه نظر تصمیمات سرمایه گذاری، یافته های ما ناهمگونی SWFها را تایید می کند. در واقع، در حالی که وجوه پس انداز و ذخیره توسط شرکت های هدف با عملکرد بالا جذب می شوند ، نمی توانیم در مورد صندوق های توسعه ای و چندهدفه همین را بگوییم. برای دومی، در واقع، سودآوری بالای اهداف، احتمال انتخاب شدن توسط این دسته از SWF ها را افزایش نمی دهد. از این رو، در مورد پس اندازها و یافته های ذخیره، به نظر می رسد محرک های اقتصادی بر آنچه که ما معمولاً دستور کار سیاسی می نامیم، غلبه دارند. برعکس، برعکس در مورد توسعه و صندوق های چند هدفه اتفاق می افتد، که علاقه اندک به شرکت های با بهترین عملکرد احتمالاً به SWFها اجازه می دهد تا جنجال های سیاسی و مخالفت ها را در کشورهای میزبان کاهش دهند. علاوه بر این، منشأ تأمین مالی از نظر اولویت برای سودآوری اهداف تفاوت ایجاد می کند. بنابراین ، با مقایسه معیارهای مختلف برای طبقه بندی SWF، تمایز بر اساس اهداف و سبک سرمایه گذاری SWFها و تقسیم کالایی/غیر کالایی منجر به تنوع عوامل تعیین کننده سرمایه گذاری SWFها می شود. از نقطه نظر تکامل ویژگی های خاص شرکت پس از معاملات، طبقه بندی SWF نقشی ایفا می کند. اولاً، اگر طبقه بندی را به مبدأ ثروت محدود کنیم، همه اهداف عملکرد عملیاتی خود را پس از معامله بدتر می کنند. بنابراین، برای تشخیص بهتر آنچه که تفاوت را از نظر تأثیر بر اهداف ایجاد می کند، دسته بندی بر اساس اهداف و ROIکردهای سرمایه گذاری اجازه می دهد تا تفاوت ها را بین نقش های فعال و غیرفعال زیرگروه های SWF بررسی کنیم. به این معنا که SWF های پس انداز و ذخیره درگیر مدیریت شرکت های سرمایه پذیر نیستند، برخلاف SWF های توسعه ای و چندهدفه، که اهداف سیاسی آنها احتمالاً برخی تضادهای آژانس و عملکرد نظارتی ناکارآمد را تشویق می کند. به طور کلی، SWF های ذخیره و ذخیره، برندگان را بدون دخالت در مدیریت اهداف انتخاب می کنند. برعکس، توسعه و SWFهای چند هدفه با انگیزه های جایگزینی هدایت می شوند که مانع از بدتر شدن عملکرد شرکت های هدف پس از معامله می شوند. نتایج کلی دارای مفاهیم عملی و نظری است. SWF ها یک دسته مستقل و غیرهمگن از سرمایه گذاران هستند. در انتخاب شرکت هایی که عملکرد ضعیفی دارند، صندوق های توسعه و چند هدفه مشابه سرمایه گذاران نهادی به نظر می رسند. اگر ما تغییرات عملکرد عملیاتی را پس از معامله بررسی کنیم، همین نتیجه برقرار است. در طرف مقابل، SWF های پس انداز و شرکت های سرمایه گذاری ذخیره ممکن است سرمایه گذارانی خاموش باشند که از رقابت پذیری شرکت های با بهترین عملکرد حمایت می کنند، بنابراین نقش مکمل را در چشم انداز سرمایه گذاران نهادی ایفا می کنند. از منظر نظری، این ROIکردهای مختلف برای انتخاب و مدیریت سهام در شرکت های سرمایه پذیر به توضیح وجود نتایج مختلط در مطالعات قبلی در مورد عوامل تعیین کننده و اثرات SWF کمک می کند. تحقیقات بیشتر ممکن است برای روشن کردن سؤالات مورد بحث، مانند فعالیت و ارزش آفرینی SWFها، ادامه یابد. تفاوت در زمینه های فرهنگی هلدینگ ها می تواند انگیزه های توضیحی بیشتری را برای تأثیرات مختلف در میان دسته های SWF فراهم کند. ما بر این باوریم که یک دستور کار تحقیقاتی آینده می تواند این جنبه ها را برای پیشبرد وضعیت دانش در مورد SWF ها در نظر بگیرد.

Conclusions:
SWFs have increased their financial weight in capital markets, and they are larger than other institutional investors, such as hedge funds and private equity funds. The foreign government ownership of SWFs and problems of transparency are concerns for recipient countries. Accordingly, these investors have drawn increasing interest from academics and policymakers. However, inconclusive results reported in the prior literature have solicited new approaches to understand the determinants and effects of SWFs investment. The current study comprehensively analyses SWF screening strategies and the changes in the operating characteristics of target firms after deals by distinguishing SWFs in several categories according to firm-level characteristics. This approach is partially adopted in previous analyses (e.g. Kotter and Lel, 2011; Boubakri et al., 2017) that do not take into account differences among the objectives and investment styles of SWFs. From the standpoint of investment decisions, our findings confirm the heterogeneity of SWFs. In fact, whereas saving and reserve funds are attracted by highly performing target firms, we cannot say the same for development and multi-objective funds. For the latter, in fact, high profitability of targets does not enhance the probability of being selected by these categories of SWFs. Hence, in the case of saving and reserve finds, economic drivers seem to prevail over what we conventionally call the political agenda. Conversely, the opposite happens in the case of development and multi-objective funds, for which the scant interest in the best performing firms probably allows SWFs to mitigate political controversies and opposition in host countries. Furthermore, the origin of funding makes the difference in terms of preference for profitability of targets. So, by comparing the different criteria for SWF categorization, the distinction based on the objectives and investment style of SWFs and the commodity/non-commodity split lead to variation of investment determinants of SWFs. From the standpoint of the evolution of firm-specific characteristics after deals, the SWF categorization play a role. First, if we limit the categorization to the origin of wealth, all the targets worsen their operating performance following the deal. Therefore, to better discern what makes the difference in terms of the impact on targets, categorization by objectives and investment approaches allows to verify differences among active and passive roles of SWF subgroups. That is, saving and reserve SWFs are not engaged in management of investee companies, in contrast with development and multi-objective SWFs, whose political aims probably encourage some agency conflicts and an inefficient monitoring function. As a whole, saving and reserve SWFs pick winners without interference with the management of targets. Conversely, development and multi-objective SWFs are driven by alternative motives that impede preventing deterioration of target firms' performance following the deal. The overall results have practical and theoretical implications. SWFs are a stand-alone and non-homogeneous category of investor. In choosing poorly performing firms, development and multi-objective funds seem similar to institutional investors. The same result holds if we examine the changes in operating performance after a deal. On the opposite side, saving SWFs and reserve investment corporations may be silent investors that support the competitiveness of the best-performing firms, thus playing a complementary role within the landscape of institutional investors. From a theoretical perspective, these different approaches to selection and management of stakes in investee companies contribute to explain the existence of mixed results in prior studies about the determinants and effects of SWFs. Further investigations may continue to shed light on debated questions, such as activism and value creation of SWFs. Differences in the cultural contexts of holdings can provide additional explanatory motives for different impacts among SWFs categories. We believe that a future research agenda could consider these aspects in order to advance the state of knowledge about SWFs.