دانلود ترجمه مقاله آنالیز اهمیت کارایی در نوآوری های توریسم پایدار

بحث و نتیجه گیری:
این مطالعه به دنبال اضافه کردن کاربرد محدود IPA در صنعت گردشگری و مطالعات نگرش ساکنین با بکارگیری IPA در ساکنین در سراسر سه مقصد گردشگری به منظور آزمون تفاوت در اهمیت قرار داده شده در ابعاد مختلف گردشگری پایدار و عملکرد درک شده در سه شهرستان مورد علاقه هست. نتایج این IPA نشان می دهد که ساکنان عموما فکر می کنند که همه ی STI ها مهم هستند (میانگین 3.95)، اما در ادراکشان از نحوه ی عملکردشان در پیاده سازی STIها متفاوت هستند (میانگین 2.70). جالب توجه است که STI ها بیشتر به سمت به حداکثر رساندن مزایای اقتصادی گردشگری پایدار هستند، زیرا آنها به عنوان اولویت های پایین تر توجه شده اند. این از تأکید سنتی مطالعات بر افزایش ضرایب اقتصادی گردشگری در جامعه محلی منحرف می شود (Akama & Kieti, 2007; Saayman & Saayman, 2006). علاوه بر این، اولویت توانمند سازی سیاسی نیز کمتر از کیفیت زندگی بود، از تحقیقات قبلی در مورد مشارکت و توانمندسازی ساکنان منحرف شده است (Cole، 2006؛ Boley & McGehee، 2014). هر دو ناحیه به واسطه ی اولویت بندی بالای کیفیت زندگی توسط ساکنان برتر و رتبه ی بالایی داشتند، و از مطالعات Andereck و Nyaupane (2011)، Kim، Uysal و Sirgy (2013) حمایت می کنند. چندین توضیح بالقوه برای این یافته وجود دارد. شاید این اهداف در مراحل اولیه توسعۀ گردشگری قرار دارند (به عنوان مثال هزینه های گردشگری سرانه حدود 1500 دلار برای هر نفر هست) که در آن وعده های اقتصادی گردشگری برای تضمین این که گردشگری آنچه را که برای ساکنین در جامعه شهرستانشان حائز اهمیت هست تخریب نمی کند، ثانویه می باشد. اگر تحقیقات بیشتری این موضوع را اثبات کنند، مدافعان گردشگری می توانند از این اطلاعات برای اطمینان از اینکه برنامه های توسعه گردشگری کیفیت محیط زیست منطقه را حفظ و تقویت می کنند و این که گردشگری مکان هایی را که توسط افراد محلی تلقی می شود، تضعیف نمی کند تا اهمیت اجتماعی و تفریحی داشته باشد، استفاده نمایند. برای مثال، مدافعان گردشگری می توانند از تکنیک هایی مانند نقشه برداری مشارکتی (GIS) (PPGIS) جهت کمک به ساکنان برای ابراز نگرانی هایشان در مورد تاثیرات منفی گردشگری بر مناطق خاصی از جامعه بکار گیرند. این امر به حصول اطمینان از اینکه توسعه دهندگان گردشگری از مناطقی که مردم محلی اهمیت می دهند، آگاهی دارند و این استراتژی ها را می توان برای هدایت گردشگران به دور از این مناطق یا به حداقل رساندن اثرات منفی گردشگران در این مناطق توسعه داد کمک می کنند.

Discussion and conclusion:
This study sought to add to the limited use of IPA within the sustainable tourism and resident attitude literature by applying IPA to residents across three tourism destinations in order to test for differences in the importance placed on different aspects of sustainable tourism and perceived performance across the three counties of interest. The results from this IPA reveal that residents generally thought that all of the STIs were important (Mean 3.95), but varied in their perceptions of how their counties were doing at implementing them (Mean ¼ 2.70). Interestingly, STIs geared more towards maximizing the economic benefits of sustainable tourism were seen as lower priorities. This deviates from the literature's traditional emphasis on increasing the economic multipliers of tourism within the local community (Akama & Kieti, 2007; Saayman & Saayman, 2006). Additionally, political empowerment was also ranked lower than quality of life, deviating from the previous research on resident involvement and empowerment (Cole, 2006; Boley & McGehee, 2014). Both of these areas were outranked by respondents' high prioritization of resident's quality of life, supporting the literature of Andereck and Nyaupane, (2011) and Kim, Uysal, and Sirgy (2013). There are several potential explanations for this finding. Perhaps these destinations are in early stages of tourism development (e.g. per capita tourism expenditures ~$1500/person) where the economic promises of tourism are secondary to ensuring tourism does not destroy what residents have come to value most about their communities. If further research reveals this to be the case, tourism advocates can use this information to ensure that tourism development plans sustain and preserve the area's environmental quality and that tourism does not degrade places deemed by locals to have social and recreational significance. For example, tourism advocates could employ techniques such as Participatory GIS (PPGIS) mapping to help residents voice their concerns over tourism negatively impacting certain areas of their community (Bahaire & Elliott-White, 1999; Brown & Weber, 2013). This would help ensure that tourism developers are aware of areas deemed important by locals and that strategies can be developed to either steer tourists away from these areas or to minimize tourists' negative impacts in these areas if they are deemed an essential part of the tourism product being offered.