دانلود ترجمه مقاله کاربرد رویکردهای کیفیت جامع در مدیریت زنجیره تامین پایدار

نتیجه گیری:
بسیاری از صنایع به آلودگی زیست محیطی کمک می کنند. بنابراین، اجراء شیوه های پایدار در طول زنجیره تامین توجه بسیاری از متخصصان در صنایع مختلف را به خود جلب کرده است. مطالعه ما به بررسی نقش TQM در SSCM بر اساس منابع ملموس و ناملموس شناسایی شده TQM در دیدگاه مبتنی بر منابع می پردازد. برای این مطالعه، ما هفت مولفه منابع یعنی سیستم مدیریت کیفیت، تمرکز بر روی مشتری، سیستم مدیریت زیست محیطی، همکاری متقابل عملکردی، قابلیت های زنجیره تامین، مسائل اجتماعی و مدیریت منابع انسانی را شناسایی کردیم. نتایج تکنیک DEMATEL مبتنی بر گری نشان داد که قابلیت های زنجیره تامین، مسائل اجتماعی، همکاری متقابل عملکردی و سیستم مدیریت کیفیت موثرترین عوامل TQM در SSCM می باشد. نتایج نشان داد که در میان هفت مولفه، همکاری متقابل عملکردی دارای تاثیر موثری بر سیستم مدیریت کیفیت، قابلیت های زنجیره تامین، مسائل اجتماعی و مدیریت منابع انسانی است، علاوه بر این، قابلیت های زنجیره تامین عوامل موثری بر تمرکز بر مشتری و سیستم مدیریت زیست محیطی است. همچنین، پی برده شد که مسائل اجتماعی دارای تاثیر موثری بر تمرکز بر مشتری، سیستم مدیریت زیست محیطی و منابع انسانی پایدار بوده، در حالی که سیستم مدیریت کیفیت عامل موثری بر قابلیت های زنجیره تامین و مدیریت منابع انسانی است. با این حال، نتایج نشان داد که تاثیر مدیریت منابع انسانی بر سیستم مدیریت زیست محیطی در مقایسه با یافته های منابع پیشین معنی دار نیست. این مطالعه چندین دیدگاه پژوهشی را برجسته ساخت. برخی متغیرهای متنی وجود دارد که روابط بین مولفه هایی مانند درجه توسعه اقتصادی، اندازه سازمانی و نوع صنعت را وساطت می کند که باید در تحقیقات آینده در نظر گرفته شود. همچنین، پیشنهاد شده که محققان سعی در ارائه مدل های با روابط متقابل مختلف در صنایع مختلف انجام داده و اهمیت متغیرهای مختلف در آن ها را بررسی نکردند، اما به بررسی روابط متقابل پویا میان متغیرها پرداختند. علاوه بر این، پیشنهاد شده که متغیرهای بیشتری باید جهت دستیابی به دیدگاه گسترده تری برای مدل در نظر گرفته شود. مطالعه ما دارای محدودیت های خاصی است. اول، داده های جمع آوری شده محدود به درک متخصصان صنعت تولید و مدیران این بخش بوده که در نظر سنجی شرکت کردند. اگرچه یافته ها مبتنی بر یک مجموعه داده نسبتا بزرگ است، اما تعمیم دهی نتایج باید بااحتیاط انجام شود. مجموعه داده این مطالعه محدود به پنج صنعت تولیدی در یک کشور در حال توسعه، ایران است. نتایج می تواند به صنایع تولیدی دیگر کشورهای در حال توسعه تعمیم داده شود و نتایج می تواند با نتایج مطالعات دیگر مقایسه شود، اما این مساله تعمیم پذیری یافته ها را به صنایع و مناطق مختلف محدود می سازد. بنابراین، تحقیقات آینده می تواند به منظور توسعه آنالیز به کشورهای توسعه یافته انجام شود.

Conclusion:
Many industries are contributing to environmental pollution. Hence, implementing sustainability practices along the supply chain has received the attention of many practitioners in various industries. Our study investigated the role of TQM in SSCM based on the identified tangible and intangible resources of TQM in an RBV perspective. For this study, we identified seven resource components i.e. quality management system, customer focus, environmental management system, cross-functional cooperation, supply chain capabilities, social issues, and HRM. The results of the grey based DEMATEL technique indicated that supply chain capabilities, social issues, cross-functional cooperation and quality management system are the most effective TQM factors in SSCM. The results revealed that amongst the seven components, cross-functional cooperation has an effective influence on quality management system, supply chain capabilities, social issues, and HRM; furthermore, supply chain capabilities are effective factors on customer focus and environmental management system. Also, it was found that social issues have an effective influence on customer focus, environmental management system and HRM while quality management system is an effective factor on supply chain capabilities and HRM. However, the results showed that the effect of HRM on environmental management system was not significant in contrast to the findings of previous literature. This study highlighted several future research perspectives. There are some context variables which mediate the relationships between the components such as the degree of economic development, organizational size, and type of industry which should be considered in future research. Also, it is suggested that researchers try to provide different inter-relationship models in various industries and not only demonstrate the importance of the different variables in them, but also examine the dynamic interrelationships among the variables. Furthermore, it is suggested that more variables should be considered to achieve a wider perspective for the model. Our study had certain limitations. Firstly, the collected data were confined to the perceptions of the manufacturing industry practitioners and managers who participated in the survey. Although the findings were based on a relatively a large dataset, generalization of the results should be done cautiously. The dataset of this study was limited to five manufacturing industries in a developing country, Iran. The results can be generalized for the manufacturing industries of other developing countries and the results can be compared with those of our study; but this limits the generalizability of the findings with respect to different industries, regions etc. Therefore, future research can be conducted in order to expand the analysis to developed countries.