دانلود ترجمه مقاله بررسی موانع پذیرش دولت الکترونیک در شهرهای هند

دلالت ها:
تحقیق حاضر کوشش کرده مدل پذیرش فناوری (TAM) معرفی شده توسط دیویس در 1989 را به خدمات دولت الکترونیک در حوزه عمومی گسترش دهد. یک مدل مفهومی که شامل عامل سومی تحت عنوان ترجیح است ، در این مطالعه معرفی شده است. این عامل بر اساس متغیرهای شرایط اجتماعی (همچون سن، جنسیت، طبقه اجتماعی و تحصیلات) ، ذهنیت اجتماعی و سواد دیجیتال مورد مطالعه قرار گرفت. بدلیل اینکه خدمات دولت الکترونیک به نفع شهروندان بوده اما دارای ارزش عمومی هم هستند، لحاظ کردن بعد سواد دیجیتال منطقی به نظر می رسد. با توجه به اینکه هند کشوریست که سواد شهروندان خیلی مطلوب نیست، مهم است که به متغیر سواد دیجیتال توجه شود. نتایج علناً نشان داده که ترجیح نقش آماری معناداری داشته و روی پذیرش و اتخاذ خدمات دولت الکترونیک تاثیرگذار است. اکثریت پاسخ دهندگان خدمات آنلاین را ترجیح نمی دهند زیرا از نحوه بکارگیری مطلع نبودند، هرچند از سایر خدمات آنلاین روی گوشی هوشمند/ رایانه استفاده می کنند. نتیجه تست سواد دیجیتال در افرادی که از خدمات آنلاین مطلع نبودند ، نسبت به ترجیح ، مثبت بوده است. هر دو مورد بیانگر این هستند که آزمایشات انجام شده (درخواست از دارندگان گوشی هوشمند برای حضور در دفاتر شهری برای استفاده از نسخه آنلاین خدمات به کمک یکی از کارکنان منتخب)، می توانند یکی از محرک های قوی اتخاذ دولت الکترونیک در آن ها باشند. مشخص شد که سن، تحصیلات، طبقه اجتماعی روی ترجیح خدمات الکترونیک تاثیرگذار هستند، لذا این مطالعه دولت های محلی را ترغیب کرده تا استراتژی های آگاه سازی خود را بطور مشخص برای این گروه های اجتماعی و دسترسی به دولت الکترونیک تعریف کنند. می توان ادعا کرد که هرچند مدل پذیرش فناوری برای تحلیل خدمات آنلاین دولتی کارایی دارد، اما اضافه کردن ترجیح برای مطالعه محرک ها و موانع، نقش مهمی را ایفا می کند. همچنین ما را به سمت شناسایی معیاری برای استفاده از آن، و ترغیب به استفاده گسترده از خدمات دولت الکترونیک سوق داده، و این خدمات شفافیت و پاسخگویی را تضمین می کنند، و درخواست های خدماتی برای خدمات دهی موثر به شهروندان را تایید می کنند. محدودیت این تحقیق این است که فقط در یک ایالت با چهار شهر بزرگ انجام شده است. اما با توجه به اینکه شهرها برای تبدیل شدن به شهرهای هوشمند ، تحت ماموریت دولت مرکزی انتخاب شده اند، سطوح منطقی از خدمات بصورت الکترونیکی اجرا می شوند. هند هنوز باید سطح خدمات دهی شهری را افزایش داده تا بطور کامل بصورت آنلاین ارائه شوند. تحقیقات آتی می توانند مدل را در ایالت ها و شهرهای بیشتر این کشور تست کرده تا پذیرش به نحو گسترده تری انجام شود.

Implications:
This research attempted at expanding the Technology Acceptance Model (TAM) introduced by Davis in 1989 to e-governance services in the public domain. A conceptual model involving a third factor identified as preference was introduced in the study. The factor was studied with variables of social norms (such as age, gender, economic class and education) civic mindedness and digital literacy. Since e-governance services can be used for citizens own benefit but also has a public value it was prudent to include aspect of civic mindedness. As India is a country where literacy levels are not very encouraging it was important to take cognizance of the digital literacy variable. The results clearly indicate that preference plays a statistically significant influence on the acceptance and adoption of e-governanace services. Majority of the respondents reported non-preference for online services because they believed that they did not know how to use them, even while they use other online services on their smart-phones/computers. Digital literacy among those who were unaware about online services tested positively with preference. Both of these indicate that induced-trials (making smart-phone owners coming to municipal offices use the online version of the services by the help of a designated municipal personnel) among such citizens can significantly drive up e-government adoption. Since age, education and economic-class were found to influence preference for the e-services, the study encourages the local governments to devise their awareness strategies for e-government specifically for these social groups. It can be said that while technology acceptance model can be used for online government services the inclusion of preference to study the drivers and barriers play a significant role. It would also lead towards decoding the measure to be used to encourage a widespread use of e –governance services initiated by the governments which ensures transparency, accountability and validates the service requests for efficient delivery of government services to the citizens. The limitation of the research study was that it was conducted only in one state with four major cities in the state. However as these cities were selected to become smart cities under the smart city mission of the central government there were reasonable levels of services being implemented in e-mode. India still needs to reach a significant level of delivering its city services completely via online mode. For wide spread acceptance future researches can be conducted to test the model in more states and cities of the country.