دانلود ترجمه مقاله ارزیابی نقش بحران های مالی در تصمیم گیری برای سرمایه گذاری

مسائل سیاسی:
دیدگاه مشترک اقتصاد انگلستان به بحران مالی این است که شرکتهای کوچک بیش از شرکتهای دیگر تحت تاثیر محدودیت های اعتباری قرار گرفتند و این نیز مانع بهبود سرمایه گذاری شد. ما نشان دادیم که این گزارش فاقد مدارک دقیق است. اگرچه شرکتهای کوچک از نظر اعتباری سهمیه بندی شده بودند، ولی بطور دوره ای شدت آن افزایش نیافته بود. بلکه شرکتهای بزرگ بطور غیرعادی تحت تاثیر قرار گرفته بودند. اصلاح در مفاهیم، برای سیاست ها مهم است. تمرکز سیاستگذاران بر تامین اعتبار شرکتهایی که به دلایل غیر از دلایل مالی اشتیاق به سرمایه گذاری ندارند، اشتباه است. براساس جدول 5، محدودیت های مالی خاص بحران (برای شرکتهای بزرگ) برای دوره هایی مشاهده می شود که خوش بینی افت کرده باشد. بنابراین غیرمحتمل است که محدودیت های مالی به تبیین کامل احتیاط دائمی چنین شرکتها دررابطه با سرمایه گذاری بپردازند، حتی اگر اطمینان به کسب و کار در طول بحران بهبود یافته باشد (پیش بینی اقتصادی اکسفورد، 2013). شواهدی اخیر پژوهشی بانک انگلستان نشان می دهد که شرکتهای انگلستان به کاهش سرمایه گذاری خود ادامه داده اند. یک سوم شرکتها در مقایسه با 2%شرکتها که سرمایه گذاری بیش از حد داشتند، نشان دادند که کاهش سرمایه گذاری دارند. شرکتها همچنین به سرمایه گذاری بیش از هزینه سرمایه باور داشتند. هشتاد درصد آنهایی که سرمایه گذاری پایین داشتند به این سوال که آیا فشارهای بازار مالی بر سود کوتاه مدت، مانع سرمایه گذاری است یا نه، پاسخ "بله" دادند. با این حال، خصوصیات مالی خارجی بعنوان مانع سرمایه گذاری در جایگاه سوم قرار داشتند (سالاهن 2017). درسی که می توان از این گفته گرفت این است، درحالیکه محدودیت های مالی تمام شرکتها در برخی دوره ها مهم می باشند- و برای شرکتهای کوچک- چنین محدودیت هایی در سرمایه گذاری تحت تاثیر محدودیت های غیرمالی همچون نقش اولویت سرمایه گذار به نقدینگی قرار می گیرند. مطمئنا ما قادر نبوده ایم ثابت کنیم که محدودیت های مالی دوره ای ما برای شرکتهای کوچک در بحران مالی تشدید شده اند.

Policy issues:
A common view of the UK economy in the financial crisis is that small firms were most severely affected by credit constraints and this prevented an early recovery in capital investment. We have shown that this story lacks robust evidence. Although small firms were credit rationed, this was no more severe on a cyclically adjusted basis that would have been expected historically. Rather it is large firms that were unusually affected. This correction to general perceptions matters for policy. It would be a mistake for policymakers to focus exclusively on the supply of credit to firms when the underlying problem may be more that firms’ appetite to invest has been reduced for non-financial reasons. As we noted from Table 5 the crisis-specific financial constraints (for large firms) are only observed for periods of falling optimism. It seems unlikely therefore that financial constraints can fully explain the continued caution of such firms in relation to capital investment, even as general business confidence recovered over the crisis period (Oxford Economic Forecasting, 2013). More recent survey evidence from the Bank of England has shown that UK firms have continued to under-invest. One third of firms recognised themselves as investing less than appropriate compared with only 2% that were overinvesting. Firms also believed the return on investment to be significantly higher than their cost of capital. Eighty percent of those perceived to be underinvesting responded “yes” to whether financial market pressures for short term returns were an obstacle to investment. However, external finance features only in third place as constraining investment for a given level of internal funds (Saleheen et al., 2017). The lesson that can be drawn from this, in conjunction with our own results, is that while financial constraints can matter for all firms for some periods - and for small firms perennially - such constraints on capital investment may be overshadowed by non-financial ones including the role of investor preference for cash now over return later. Certainly we have not been able to establish that cyclically adjusted financial constraints became more severe for our small firm sample in the financial crisis.