دانلود ترجمه مقاله ممانعت از پرداخت مالیات و متخصصان مالی ممیزی

نتیجه گیری:
این مقاله ارزیابی می کند، آیا کارشناسان مالی عضو کمیته حسابرسی، رویکرد خود برای سرپرستی فرایند برنامه ریزی مالیاتی شرکت را طبق استراتژی کسب و کار شرکت سازماندهی می کنند یا خیر. به طور ویژه، بررسی می کنیم، چنین مدیرانی، نقش های دوگانه خود به عنوان مشاوران و ناظران (آدامز و فریه را 2007) را با توجه به اجتناب از مالیات، به چه میزان به طور متفاوتی در کل انواع استراتژی های کسب و کار ایفا می کنند. مقالات مدیریتی نشان می دهند، مدیرانی که در کمیته های گوناگون خدمت می کنند، تخصص خود را با درک خود از استراتژی شرکت در مسائل سرپرستی در حیطه قلمروی این کمیته تلفیق می کنند (فوربز و میلیکن 1999؛ زهرا و پییرس 1989). اثبات می کنیم، این تلفیق برای کارشناسان مالی عضو کمیته حسابرسی با توجه به مسائل حیطه قلمرو سرپرستی کمیته حسابرسی اعمال می شود، من جمله برنامه ریزی مالیاتی به گونه ای که استراتژی کسب و کار را برای قضاوت ها و پیشنهادات پیرامون چنین مسائلی نمایان می کنند. پیرو میلز و همکارانش (1978) و هیگینز و همکارانش (2015)، شرکت ها را به سه نوع استراتژی هیات مدیره دسته بندی می کنیم که عمدتاً بر مدافعان (ریسک گریزتر) و اکتشاف گران (ریسک طلب تر) تمرکز دارند. تحقیقات قبلی نشان می دهد، مدیران مدافع، بیشتر احتمال دارد از فرصت های اجتناب از مالیات چشم پوشی کنند که به طور بالقوه برای سهامداران مفید است، در حالیکه مدیران اکتشاف گر، بیشتر احتمال دارد، با رفتار برنامه ریزی مالیاتی خود، تهاجمی تر باشند، من جمله اینکه کدامیک، ریسک دار یا نامعین هستند (هیگینز و همکارانش 2015). با گسترش پیرامون شواهد قبلی (مثلا هیگینز و همکارانش 2015؛ رابینسون و همکارانش 2012)، ما از کارشناسان مالی عضو کمیته حسابرسی انتظار داریم، بیشتر در یک ظرفیت مشاوره ای در فرایند برنامه ریزی مالیاتی برای مدافعان و در یک ظرفیت نظارتی در فرایند برنامه ریزی مالیاتی برای اکتشاف گران عمل کنند. یک رابطه مثبت بین نسبت کارشناسان مالی مستقل در کمیته حسابرسی و اجتناب از مالیات برای مدافعین را، حداقل با توجه به برنامه ریزی مالیاتی نقدی پیدا می کنیم. هم چنین یک رابطه منفی تر (و خالص تر) به طور سازگار بین نسبت کارشناسان مالی مستقل در کمیته حسابرسی و اجتناب از مالیات برای اکتشاف گران می یابیم. به علاوه، نتایج آزمون های تکمیلی بیانگر این مساله است که هم کارشناسان مالی حسابداری و غیر حسابداری در کمیته حسابرسی در یافته های اصلی ما تاحدی دخیل هستند، گرچه تاثیرات کارشناسان مالی غیر حسابداری، به طور سازگارتری در کل تحلیل های ما ارائه می شود. به طور کلی، نتایج ما دال بر این امر است، کارشناسان مالی عضو کمیته حسابرسی، با توجه به برنامه ریزی مالیاتی گسترده، بیشتر یک نقش مشاور را برای شرکت های نوع مدافع و یک نقش ناظر را برای شرکت های نوع اکتشاف گر ایفا می کنند. این یافته ها، بر حسب مطالعات قبلی ایجاد شده اند زیرا نشان می دهیم، کارشناسان مالی عضو کمیته حسابرسی، از لحاظ شیوه ای که نقش های مشاوره ای و نظارتی خود را پیرامون مسائل برنامه ریزی مالیاتی طبق استراتژی کسب و کار شرکت انجام می دهند، فرق دارند. لذا، مطالعه ما به ارائه درک غنی تری از شیوه ای کمک می کند که اعضاء هیات مدیره، سرپرستی فرایند برنامه ریزی مالیاتی شرکتی را بدست می آورند. شواهد ما هم چنین، مقاله هیگینز و همکارانش (2015) را با اثبات این مساله گسترش می دهد که مکانیسم های حاکمیت شرکتی بر تصمیم گیری مدیریت به طور متفاوتی در کل گونه های استراتژی کسب و کار تاثیر دارد. یک مضمون بالقوه یافته های ما این مساله است که مطالعات آینده ارزیابی کننده اثر مشخصات هیات مدیره بر رفتار عملیاتی یا گزارش دهی شرکت ها، ممکن است از تلفیق استراتژی کسب و کار در تحلیل های ما بهره ببرند.

CONCLUDING REMARKS:
This paper examines whether financial expert audit committee members tailor their approach to overseeing the corporate tax planning process according to the business strategy of the firm. Specifically, we investigate the extent to which such directors perform their dual roles as advisors and monitors (Adams and Ferreira 2007) with respect to tax avoidance differently across business strategy types. The management literature suggests that directors serving on various committees integrate their own expertise with their understanding of firm strategy in overseeing issues within the domain of the committee (Forbes and Milliken 1999; Zahra and Pearce 1989). We argue that this integration applies to financial expert audit committee members with respect to issues within the scope of audit committee oversight, including tax planning, such that they factor business strategy into their judgments and recommendations on such issues. Following Miles et al. (1978) and Higgins et al. (2015), we classify firms into three broad strategy types, focusing primarily on (more risk averse) defenders and (more risk seeking) prospectors. Prior research suggests that managers of defenders are more likely to forgo tax avoidance opportunities that are potentially beneficial to shareholders while mangers of prospectors are more likely to be aggressive with their tax planning behavior, including that which is risky or uncertain (Higgins et al. 2015). Expanding on prior evidence (e.g., Higgins et al. 2015; Robinson et al 2012), we expect financial expert audit committee members to act in more of an advising capacity in the tax planning process for defenders and in more of a monitoring capacity in the tax planning process for prospectors (relative to one another). Our results are consistent with our prediction. We find a positive association between the proportion of independent financial experts on the audit committee and tax avoidance for defenders, at least with respect the cash tax planning. We also find a consistently more (and net) negative association between the proportion of independent financial experts on the audit committee and tax avoidance for prospectors, relative to defenders. Further, results of supplemental tests indicate that both accounting and non-accounting financial experts on the audit committee contribute to our main findings at some level, although the effects of non-accounting financial experts present more consistently across our analyses. Overall, our results suggest that financial expert audit committee members play more of an advising role for defender-type firms with respect to tax planning broadly and more of a monitoring role for prospector-type firms. These findings build upon prior studies as we show that financial expert audit committee members alter the manner in which they perform their advisory and monitoring roles around tax planning issues according to the firm’s business strategy. Thus, our study helps to provide a richer understanding of how board members approach oversight of the corporate tax planning process. Our evidence also extends Higgins et al. (2015) by documenting that certain corporate governance mechanisms influence managerial decision making differentially across business strategy types. One potential implication of our findings is that future studies examining the impact of board characteristics on firms’ operational or reporting behavior may benefit from incorporating business strategy into their analyses.