دانلود ترجمه مقاله ارزیابی نقش مدیریت دانش در افزایش نوآوری سازمانی

بحث و بررسی و نتیجه گیری:
موسسات آموزش عالی به عنوان مهم ترین منابع حاوی اطلاعات، دانش مورد نیاز برای تحول و توسعه جامعه، محور فعالیت های مرتب با خلق و تولید، توزیع، انتقال و انتشار دانش در نظر گرفته می شود. هدف از این مطالعه بررسی رابطه بین مدیریت دانش و نوآوری سازمانی در موسسات آموزش عالی در ایران است. نتایج آمار استنباطی درباره فرضیه اصلی نشان داد که ارتباط معنی داری بین مدیریت دانش و 5 بُعد از نوآوری سازمانی وجود دارد. نتایج فرضیات اصلی در راستای با نتایج کور و مادن (2013)، عبدی و سینن (2015) و براری (2015) است. در مطالعه کور و مادن (2013) مشاهده شد که فرایندهای مدیریت دانش و نوآوری سازمانی تاثیر قابل توجهی بر انواع نوآوری دارد. در مطالعه دیگر، عبدی و سنین (2015) نشان دادند که مدیریت دانش اثربخشی قابل توجهی بر نوآوری سازمانی دارد. براری (2015) در نظرسنجی نشان داد که همه مولفه های مدیریت دانش و نوآوری سازمانی ارتباط متقابلی با هم دارند (P < 0.01). مطابق با فرضیه اصلی، بالاترین ضریب بین مدیریت دانش و نوآوری استراتژیک با ضریب همبستگی 0.661 بوده و پایین ترین همبستگی بین مدیریت دانش و نوآوری بازار با ضریب همبستگی 0.258 وجود دارد. درباره فرضیه اصلی، می توان عنوان کرد که مدیریت دانش فاکتور مهمی بوده که باعث ایجاد یک پلت فرم مناسب برای نوآوری سازمانی در موسسات آموزش عالی می گردد. مدیران موسسات آموزش عالی باید توجه و تاکید بیشتری به همکاری با تیم های بین رشته ای، کارآفرینی و روحیه همکاری و مشارکت داشته باشند. با استفاده از نهادینه سازی مدیریت دانش در دانشگاه ها، مدیران دارای یک سیستم برنامه ریزی منسجم به منظور تشویق نوآوری در موسسات خود می باشند. بنابراین، آن ها باید متکی بر دانش برتر، اتخاذ تصمیمات استراتژیک حساس تر در رابطه با مسائل مهم و بهبود شیوه های دانش بنیان باشند.

Discussion and conclusion:
Higher education institutions considered as the most important resources contains information, the knowledge required for the advancement and development of society, the center of activities related to creation and production, distribution, transmission and dissemination of knowledge. The purpose of this study was to investigate the relationship between KM and OI in Iranian higher educational institutions. The results of the inferential statistics about the main hypothesis indicated that there was a significant relationship between KM and the five dimensions of OI. The results of the main hypotheses were in line with the results of Kör and Maden (2013), Abdi and Senin (2015) and Barari, (2015). In their study, Kör and Maden (2013) showed that KM processes and OI significantly influence innovation types. In another study, Abdi and Senin (2015) revealed that KM is significantly effective on OI. Barari, (2015) in a survey, showed that all components of KM and OI are mutually correlated (P < 0.01). According to the main hypothesis, the highest correlation was between KM and strategic innovation, with correlation coefficient of 0.661, and the lowest correlation was between KM and market innovation, with the correlation coefficient of 0.258. About the main hypothesis, we can say that KM is an important factor that is the cause of creating a suitable platform for organizational innovation in the institutions of higher education. The managers of the higher education institutions should pay attention and emphasize the cooperation with interdisciplinary teams, entrepreneurship and the spirit of cooperation and participation. By using the institutionalization of KM in universities, managers have a coherent planning system to encourage innovation in their institutions. Therefore, they need to rely on superior knowledge, the adoption of more sensible strategic decisions on important issues and the improvement of knowledge-based practices.