دانلود ترجمه مقاله مدیریت منابع انسانی سبز: یک مقدمه

مقدمه:
واژه مدیریت منابع انسانی سبز به نظر مفهومی جدید برای اکثریت مردم سریلانکا می آید؛ چه افراد دانشگاهی و چه افراد حرفه ای در زمینه HRM. البته اشخاصی وجود دارند که این مفهوم اصلا به گوششان نخورده است هم چنین اشخاصی که درباره این مفهوم، چیزهایی شنیده اند اما دقیقا نمیدانند که چیست. با این وجود خواستگاه این مفهوم احتمالا در سال 1996 از مطالعه وهرمایر(1996) که کتابی را با عنوان سبزکردن مردم: مدیریت زیست محیطی و منابع انسانی ویراست نموده اند (همانند جکسون، ونبورگ، جابور و مولر کامن 2011). چندین پیشرفت در زمینه پژوهش درباره HRM سبز وجوددارد با این حال این پیشرفت ها در خارج از کشور ما ایجاد شده اند برخلاف این پیشرفت ها، حجم مطالعات پژوهشی که تمرکز خود را بر روی HRM سبز بگذارند، بسیار کوچک است که خود به وضوح زمینه HRMسبز را نوپا می کند و شکاف های زیادی وجود دارد که باید به صورت تئوری و عملی در این زمینه پر شوند (جکسون و همکاران 2011). مطالعات پژوهشی در زمینه HRM سبز که در سریلانکا انجام شده است و یا توسط پژوهشگران سریلانکایی بررسی شده اند، تقریبا بسیار کم شمار هستند. من بر این باور هستم که اساتید دانشگاه سریلانکا هنوز صحبتی در زمینه HRM نکرده و به صورت رسمی HRMسبز را آموزش نمی دهند (ممکن است در بیشتر موارد، آموزش آن به صورت غیر رسمی باشد).
نتیجه گیری:
قطعا شکاف های زیادی وجود دارد که در زمینه HRM سبز باید پوشش داده شود. مطالعات عملی و تئوری برای بهبود بخشیدن بدنه دانش HRM سبز مورد نیاز هستند. پژوهش های تجربیHRM سبز در موقعیت سریلانکا در دسترس نمی باشند. با این وجود مطالعات HRM سبز در دهه 1990 در موقعیت بین المللی شروع شدند. چالش های عمده ای که در راه پژوهشگران به چشم می خورد، مفهوم سازی و عملیاتی سازی ساختارهای متفاوت در زمینه HRM سبز می باشد زیرا ابزارهای معتبر و قابل اتکایی باید در این زمینه توسعه داده شوند.

Introduction:
The term “Green Human Resource Management” seems to be a novel concept to majority of Sri Lankan people including academics and professionals in HRM. Of course there are people who have never heard about this concept and some people who have heard about the concept are not clear about what it is. However, it was perhaps originated in 1996 from the contribution by Wehrmeyer (1996) who edited a book titled Greening People: Human Resources and Environmental Management (as in Jackson, Renwick, Jabbour, and Muller- Camen, 2011). There are some developments with regard to research on Green HRM though they have occurred outside our country. Despite some developments, the volume of scholarly work focusing on Green HRM remains small, making clearly the field of Green HRM young and there are many gaps to be filled theoretically and empirically as well (Jackson et al, 2011). Research works on Green HRM done in Sri Lanka or by Sri Lankan scholars are almost none. I believe that university teachers in HRM in Sri Lankan universities have not yet started talking and teaching about Green HRM formally (may be even informally in most of the cases).
Concluding Remarks:
Indeed, there are many gaps to be filled in respect of Green HRM, and theoretical and empirical studies are needed to enhance the body of knowledge of Green HRM. Empirical studies of Green HRM in Sri Lankan context are not available though Green HRM studies were started in 1990s in international context. Major challenges that will be faced by researchers are conceptualization and operationalization of various constructs in the field of Green HRM as valid and reliable instruments need to be developed.