دانلود ترجمه مقاله محرک ها، طرح ریزی تجاري و مديريت ريسک: كارآفريني بين دانشجويان

بحث و بررسی:
همچنين مشاهده مي‌شود كه t - تست، تفاوت‌هاي بين گروه‌ها را نشان مي‌دهد كه حاكي از آن است كه كارآفرينان بالقوه، نسبت به كارآفرينان مجرب بسيار انگيزش دارند. انگيزه‌هاي اجتماعي، گروهي، مالي، مديريتي. ميزان اثر، Cohen's d متوسط در نظر گرفته شدند و عمدتاً از لحاظ انگيزه‌هاي مالي و اجتماعي متفاوت هستند. توجه به تشكيل شركت، مديريت ريسك بين دو گروه متفاوت نبودند، كارآفرينان و گروهي كه كارآفرينان مجرب با توجه به انگيزه و برنامه‌ريزي تجاري بودند. انگيزه‌هاي مالي و اجتماعي، مربوط به تفاوت‌هاي گروه‌هاي دانشجويي تحت مطالعه مي‌شود. انگيزه اجتماعي، مربوط به تفاوت‌هاي گروه‌هاي دانشجويي تحت مطالعه مي‌شود. انگيزه اجتماعي، كارآفرين بالقوه را بيشتر از كارآفرين مجرب هدايت مي‌كند. اين بدان معني است كه اگرچه انگيزه‌هاي اجتماعي و كارآفريني اجتماعي در حال افزايش است، آرمان كمك به عدالت اجتماعي، به ميزان مورد نياز براي بقاي شركت كاهش مي‌يابد. اين همراستا با مطالعات Axoulay و Stane مي‌باشد كه ايده‌آل‌سازي كارآفرين بالقوه را نشان مي‌دهد، كسي كه فرصت‌ها را بر مبناي شهود با تأكيد بر تازگي‌شان، در مقايسه با كارآفرين مجربي كه با مسائل مديريت تجاري بطور عملي سروكار، دارد، ارزيابي مي‌كند. طبق يافته‌هاي Cima، فاكتورهاي مرتبط با پيشرفت، شغلي و كمك‌هاي اجتماعي مهمتر از گرايش‌هاي مالي كارآفرين بالقوه مي‌باشند، استدلال مورد تأييدMcclellan d ، با بيان اينكه افراد دست به اقداماتي مي‌زنند كه به نتايج دست پيدا مي‌كنند از قبيل تغيير اجتماعي ـ محيطي كه به خودي خود، با پول انگيخته نمي‌شوند، اما از پول به عنوان متد خوب براي حفظ سطح دستاوردهايشان استفاده مي‌كنند. كارآفرين‌هاي بالقوه، بطور متوسط،سودهاي مالي را ايده‌آل‌سازي مي‌كنند اما دانشجوياني كه يك معامله را انجام داده‌اند، بطور كامل به چالش‌هاي ماندن در شركت بطور عملي چنگ زده‌اند. و بنابراين بر تلاش بر فاكتورهاي موفقيت مالي و رد ايده‌هاي محصولات يا خدمات جديد براي ارتباط با ريسك‌هاي غير قابل مديريت تأكيد دارند. آنها يك رويكرد ملموسي براي رقابت و بازده در پيش مي‌گيرند و پي مي‌برند كه سود مالي مستقيم، به صورت ايده‌آل شده اتفاق نمي‌افتد، زيرا فاكتور‌هاي خارجي علاوه بر مديريت سرمايه‌ كاري كاربردي وجود دارد كه مي‌تواند كمك مثبتي به ارزش شركت وجود دارند. اين تفسير نشان مي‌دهد كه نياز بر خودشكوفايي، با كارآفرين‌هاي بالقوه بيشتر از كارآفرين‌هاي مجرب مرتبط است.

Discussion:
The results of the t-test clearly indicate that there are differences between the group of university students who are potential entrepreneurs and the group who are experienced entrepreneurs, with regard to motivation and to business planning. The social and financial motivations are what most differentiate the groups of university students under study. Social motivation guides the potential entrepreneur more than the experienced one. This may mean that although social motivations and social entrepreneurship are on the rise (e.g., Bornstein, 2004;Omorede, 2013; Smith & Woodworth, 2012), the ideal of contributing to social justice, for example, diminishes to the extent necessary to ensure survival of the business (financial motivation). This is in keeping with the studies by Azoulay and Shane (2001) that highlight the idealization of the potential entrepreneur, who evaluates opportunities based on intuition, focusing on their novelty, as compared to the experienced entrepreneur, who has dealt with the problems of business management in practice. Corresponding with the findings of Lima et al. (2014), factors related to career advancement and social contributions outweigh the financial interests of the potential entrepreneur, an argument supported by McClelland (1965), stating that people engaged inactions that achieve results, such as socio-environmental change, are not motivated by money in itself, but use money as a good method for sustaining the level of their achievements. Potential entrepreneurs modestly idealize financial returns, but the students who have already undertaken a venture (the experienced) more fully grasp the challenges of staying in business in practice, and thus tend to focus effort on financial success factors and reject ideas for new products or services for being associated with non-manageable risks (Baron & Ensley, 2006).They take a concrete approach to competition and productivity, and recognize that immediate financial return does not occur as idealized, since there are a number of external factors, in addition to well-designed and implemented working capital management, that can positively contribute to the value of the business (Padachi, 2006). This interpretation suggests that the need for self-actualization is associated more with potential entrepreneurs than with those who are experienced.