دانلود ترجمه مقاله ارزیابی تاثیر قانون ساربنز – آکسلی روی کیفیت ممیزی شرکت

خدمات غیر حسابرسی و کیفیت حسابرسی:
حسابرسی به دنبال تضمین اعتبار صورتهای مالی است. براساس تعریف دی انگلو 1981، کیفیت حسابرسی برابر احتمال مشترک یافته های حسابرسان و تقلب های گزارشگری در صورتهای مالی است. هم چنین به توانایی حرفه ای و استقلال حسابرس بستگی دارد. از دید حرفه ای، ارائه خدمات غیر حسابرسی موجب ارتقا شناخت حسابرس از مشتری و امکان شناسایی تقلب ها می شود. یعنی می تواند موجب ارتقا کیفیت حسابرسی بدون تخریب استقلال حسابرس شود. ارونادا 1999 نشان داد که ارائه خدمات غیر حسابرسی شناخت بیشتری از مشتریان به حسابرس ارائه می کند و این دانش در خدمات غیر حسابرسی، موجب بهبود کارایی و کیفیت حسابرسی می شود. جنکینط و کراویسک 2000 نشان دادند که ارائه خدمات غیر حسابرسی به حسابرس اجازه شناخت بهتر مشتریان و بهبود کیفیت حسابرسی را می دهد. در مورد استقلال، رینولدز و فرانسیس 2001 پیشنهاد کرد که تاثیر خدمات غیر حسابرسی بر کیفیت حسابرسی در واقع مانند تعامل بین روابط اقتصادی و نگهداری شهرت است. محدودیتهای اقتصادی به معنی اتکا بیشتر بر درصد بالای درآمد حاصل از خدمات غیر حسابرسی است که موجب می شود حسابرسان در ارائه نظرات خود به صورت عادلانه و هدفمند به دلیل ترس از دست دادن درآمد، تردید داشته باشند. در نتیجه استقلال خود را از دست می دهند ( سیمونیک 1984، فرانکل و همکارانش 2002). هرچه درصد حق الزحمه مشتریان خاص نسبت به درآمد کل شرکت بیشتر باشد، اتکا بر مشتریان و محدودیتهای اقتصادی نیز بیشتر می شوند. برای حفظ این مشتریان، حسابرسان نظرات نامشروط را برای صورتهای مالی با کیفیت ضعیف منتشر می کنند ( دی انگلو 1981). با این وجود امبی و دیویدسون 1998 دیدگاه دیگری را مطرح می کنند و نشان می دهند که حرفه ای سازی خدمات غیر حسابرسی موجب ایجاد قدرت اقتصادی در حسابرسان می شود. در نتیجه حسابرسان در زمینه صورتهای مالی از سوی مشتریان با فشار روبرو نمی شوند. در مورد حفظ شهرت، دیوس و سیومن 1992 نشان دادند که اگر حسابرسان با سوابق بالا استقلال خود را برای حفظ مشتریان خاص به خطر بیاندازند و مشتریان دیگر نیز تمایلی به پرداخت حق الزحمه بالاتر به آنها نداشته باشند، شهرت خود را در معرض ریسک قرار داده اند. دیپاف، کینگ و شوارتز 2001 نشان دادند که ارائه خدمات غیر حسابرسی موجب ارتقا استقلال حسابرس و شهرت وی می شود و بنابراین احتمال ارائه نادرست گزارشات مالی را کاهش می دهد. ادبیات تجربی دیدگاهی درباره این مساله که آیا ارائه خدمات غیر حسابرسی موجب تخریب استقلال حسابرس، کیفیت حسابرسی یا کیفیت صورتهای مالی می شود، ارائه نکرده است. رینولد و فرانسیس 2001 بیان می کنند که حسابرسان نظرات مطلوب را در مورد مشتریان مهم ارائه نمی کنند. اشباف و همکارانش 2003 نتایج تحقیق فرانکل و همکارانش 2002 را توسعه دادند و استدلال کردند که بعد از کنترل عملکرد شرکت به عنوان یک عامل، هیچ همبستگی مثبتی بین خدمات غیر حسابرسی و حسابهای تعهدی غیرمنتظره وجود ندارد. چانگ و کالاپور 2003 درصد درآمد حق الزحمه و حق الزحمه خدمات غیر حسابرسی یک مشتری را در برابر کل درآمد شرکت به عنوان معیاری برای ارزیابی اهمیت مشتری استفاده کردند. در مطالعه آنها، اهمیت مشتری به عنوان شاخصی برای انگیزه حسابرسان در تخریب استقلال خود محسوب شد. آنها نتیجه گیری کردند که اهمیت مشتری ارتباطی با حسابهای تعهدی غیرعادی ندارد. کینی، پالماروس و شولز 2004 از ارائه مجدد صورتهای مالی به عنوان شاخصی برای کیفیت گزارشات مالی استفاده کردند و رابطه بین ارائه مجدد و حق الزحمه خدمات غیر حسابرسی را بررسی کردند.

Non-audit services and audit quality:
Auditing aims to ensure the credibility of the financial statements. According to the definition by DeAngelo (1981), audit quality is the joint probability of auditors finding and reporting frauds in the financial statements. It is relevant to the professional ability and independence of auditors. From the professional perspective, the delivery of non-audit services enhances the auditors' understanding of clients and empowers the ability to identify frauds. That is, it should elevate audit quality without compromising the auditors' independence. Arrunada (1999) proposed that the rendering of non-audit services equips auditors with additional understanding of their clients, and such knowledge spillover of non-audit services improves the efficiency and quality of audits. Jenkins and Krawczyk (2000) found that the delivery of non-audit services allows auditors to better understand their clients and improve audit quality. Regarding independence, Reynolds and Francis (2001) suggested that the impact of non-audit services on audit quality is a trade-off between economic bonds and reputation maintenance. Economic constraints mean a growing reliance resulted from overly high percentage of incomes from non-audit services, which imposes pressure on auditors to refrain from expressing their true opinions in a fair and objective manner for fear of income loss. As a result, they lose the independence they are supposed to have (Simunic,1984; Frankel et al., 2002). The more the percentage of fee income from the particular clients as a total of the firm's income, the greater the reliance on the clients, and the stronger the economic constraints. In order to retain these clients, auditors continue to express unqualified opinions of poor-quality financial statements (DeAngelo, 1981). However, Emby and Davidson (1998) held a contrasting view, and indicated that the professionalism of nonaudit services provides auditors with economic power. As a result, auditors tend not to give in to pressure from clients concerning financial statements. Regarding reputation maintenance, Davis and Simon (1992) indicated that high-profile auditors risk their reputation if they compromise their independence to retain certain clients, and other clients may not be willing to pay higher fees. Dopuch, King and Schwartz (2001) also suggested that the offering of non-audit services adds to reputational stakes and enhances auditors' independence, and therefore, reduces the likelihood of misstatement of financial reports. Empirical literature does not provide consistent views regarding whether the rendering of non-audit services impairs auditor's independence, audit quality, or financial statements' quality. Reynolds and Francis (2001) did not think auditors issued favorable opinions to important clients. Ashbaugh et al. (2003) extended the results of Frankel et al. (2002), and argued that after controlling company performances as a factor, there is no positive correlation between non-audit services and unexpected accruals. Chung and Kallapur (2003) examined the percentages of all fee incomes and non-audit fee incomes from a single client against the firm's total incomes in the evaluation of client's importance. In their study, client's importance was considered a proxy for the motivation for auditors to impair their own independence. The research concluded that client's importance is irrelevant to abnormal accruals. Kinney, Palmrose, and Scholz (2004) referred to the restatement of financial statements as the proxy for the quality of financial reporting in order to examine the relationship between restatements and non-audit service fees.