دانلود ترجمه مقاله تاثیر ساختار مالکیت بر بازده نهادهای چند ملیتی

نتیجه گیری:
اطلاعات نسبتا کمی درباره ساختار مالکیت، در شرکت های وابسته چندملیتی و نحوه تبدیل آن ها به نتایج اقتصادی، در سطح شرکت و صنعت داریم. در این مقاله از مجموعه داده منحصر به فرد، برای ارائه مدارکی، درباره نحوه اثرگذاری ساختار مالکیت، در شرکت های وابسته چندملیتی، بر چندین نتیجه اقتصادی حائز اهمیت، در کارخانه های دریافت کننده و باقی صنعت، مورد استفاده قرار می دهیم. نشان می دهیم که شرکت های چندملیتی، کارخانه هایی را هدف قرار می دهند که قیمت و اضافه بهای بالایی دارند اما تاثیر پساخرید آن ها توسط ساختار مالکیت، تغییر می کند. در حالی که شرکت های وابسته با مالکیت خارجی اکثریت، بهره وری درآمد را افزایش بهره وری فیزیکی افزایش می دهند، شرکت های وابسته با مالکیت خارجی اقلیت، بهره وری درآمد را از طریق قیمت های نسبتا بالاتر افزایش می دهند. تاثیر رقابتی مالمیت خارجی اکثریت را مستندسازی کردیم که منجر به کاهش در قیمت های خروجی، پس از خرید، بدون هیچ تغییر همروندی در اضافه بها می شود. نتایج ما نشان داده که مالکان اکثریت، دستیابی شرکت های وابسته را به ورودی های وارد شده و توانایی صادرات، افزایش می دهد و به آن ها توانایی مطالبه قیمت کمتر و افزایش سهم بازارشان را خواهد داد. این یافته ها دلالت های مهمی برای تکامل بهره وری تجمعی و هم چنین نقشی که فعالیت چندملیتی، در برانگیزش آن ارائه می دهد، ایفا می کند. تفکیک کردن تاثیر، بر بهره وری درآمد، به جزء بهره وری فیزیک و قیمت نشان میدهد که تاثیرات سرمایه گذاری خارجی، بر رشد بهره وری، قبلا کمتر از آنچه بود در نظر گرفته شد. ساختار مالکیت، به توانایی کاهش قیمت و تاثیرگذاری بر سهام بازار که می تواند بر انتخاب کارخانه های بومی برای بقا تاثیر بگذارد، توسط شرکت های وابسته خارجی، ارتباط داده شده است. آنچه حائز اهمیت است، این است که کارخانه های بومی که در همین بازار محصولات، با شرکت های چندملیتی رقابت می کنند باید بهره وری فنی خود را برای بقا افزایش دهند. محاسبات ساده ما نشان می دهد که فعالیت چندملیتی، تنها 10 درصد از رشد بهره وری فیزیکی را در کارخانه های بومی، در ساخت و تولید ترکیه در بازه زمانی نمونه در بر میگیرد. یافته های برای مدل های نظری در مقالات نیز دلالت هایی دارند. همانطور که آتالی (2014) عنوان می کند در صورتی که تغییرات، در بهره وری درآمدی که به صورت سنتی، مورد استفاده قرار می گیرد، توسط بهره وری فنی، بر انگیزش شود، مدل های یادگیری با انجام دادن، نوآوری و اقدامات مدیریت، اِعمال پذیر خواهند بود اما در صورتی که تفاوت های بهره وری، به جای این پدیده، توسط پراکندگی قیمت در میان کارخانه ها برانگیزش شود، مدل های ساختار بازار، برجسته تر خواهند بود. نتایج ما به احتمال اِعمال پذیر بودن هر دو مدل اشاره دارد (اما شاید وابسته به ساختار مالکیت). آنچه گفتیم برای تعامل، میان منابع رشد بهره وری، در صنعت بومی و فعالیت چندملیتی، دلالت هایی دارد. پژوهش های نظری و تجربی آتی می توانددرباره جزئیات این تعامل، اطلاعاتی را در اختیار ما قرار دهد.

Conclusion:
We know relatively little about ownership structures at multinational affiliates and how they translate into economic outcomes at the firm and industry level. In this paper we use a unique dataset to provide evidence on how ownership structure at multinational affiliates affects a number of important economic outcomes at recipient plants and the rest of the industry. We show that multinationals target plants with high prices and markups, but their post-acquisition impact differs by ownership structure. While majority foreign-owned affiliates increase revenue productivity by raising their physical productivity, minority foreign-owned affiliates increase revenue productivity through relatively higher prices. We document a pro-competitive effect of majority foreign ownership, which leads to reductions in output prices following acquisition with no concurrent change in markups. Our findings suggest that majority owners increase their affiliates' access to imported inputs and ability to export, which enables them to charge lower prices and increase their market shares. These findings have important implications for the evolution of aggregate productivity and the role multinational activity plays in driving it. Separating the impact on revenue productivity into a physical productivity component and prices reveals that the effects of foreign direct investment on productivity growth may be previously under-estimated. Ownership structure is linked to foreign affiliates' ability to lower prices and affect market shares, which affects the selection of domestic plants for survival. More importantly, domestic plants that compete in the same product markets with multinationals have to raise their technical efficiency in order to survive. Our back-of-the-envelope calculations show that multinational activity accounted for just over 10% of physical productivity growth at domestic plants in Turkish manufacturing over the sample period. Our findings have implications for theoretical models in the literature. As Atalay (2014) notes, if variation in the traditionally used revenue productivity is driven by technical efficiency, then models of learning-by-doing, innovation, and management practices may be particularly relevant, but if productivity differences are instead driven by price dispersion across plants, then models of market structure would be more salient. Our results point to the possibility of both types of models being relevant, but perhaps dependent on ownership structure. This has a bearing on the interaction between sources of productivity growth in domestic industry and multinational activity. Future empirical and theoretical research can shed light on the details of this interaction.