دانلود ترجمه مقاله حکمرانی پایداری و تاب آوری شهری از دید تطبیق با تغییرات آب و هوایی

نتیجه گیری:
بررسی ما از ادبیات در مورد حاکمیت در زمینه CCA و DRR، مروری بر انواع حاکمیت به سوی پایداری و تاب‌آوری به دست داد که بارزترین آن‌ها حاکمیت تطبیقی و حاکمیت پیش‌گیرانه بودند. هر دو همپوشانی دارند، اما هر کدام جنبه های خاصی از حکمرانی را مورد تاکید قرار می دهند. حکمرانی تطبیقی مستلزم کاربرد اصل انعطاف‌پذیری در چرخه مدیریت در تدوین سیاست است. حاکمیت پیش‌گیرانه مستلزم کاربرد اصل کنش‌گری و آینده‌نگری در تدوین سیاست است. هر دو ملاحظه می شوند و تحت تاثیر جنبه های حاکمیتی، چه در شرایط ساز و کارهای مدیریت ریسک و چه ظرفیت ها (به عنوان مثال ظرفیت فنی، نهادی، مالی و انسانی)، هستند. برخی از چالش‌های ایجاد حکمرانی خوب بر اساس رویکردهای تطبیقی عبارتند از تشویق مشارکت جامعه، افزایش ظرفیت‌های دولت محلی، و ایجاد یکپارچگی بین کنشگران، شبکه‌ها و همکاری. حکمرانی پایداری و تاب آوری بر اهمیت دانش محلی در فرآیند تدوین سیاست تاکید می کند تا فرآیند مدیریت و آینده نگری با توجه به ویژگی های ذینفعان و مقیاس فضایی، متنی باشد. با توجه به انتظارات روزافزون از اختلال ناگهانی، پیشرفت رویکردها، روش ها و نوآوری های تکنولوژیکی مرتبط با پیش بینی آینده مانند شبیه سازی ها و مدل سازی، برای توسعه و فرایند برنامه ریزی فضایی ضروری است.

Conclusion:
Our review of the literature on governance in the context of CCA and DRR produced an overview of types of governance towards sustainability and resilience, most notably adaptive governance and anticipatory governance. Both are overlapping, yet each also emphasizes specific aspects of governance. Adaptive governance requires application of the principle of flexibility in the management cycle in policy formulation. Anticipatory governance requires application of the principle of proactivity and future foresight in policy formulation. Both consider and are influenced by governance aspects, both in terms of risk management mechanisms and capacities (e.g. technical, institutional, financial, and human capacity). Some challenges in building good governance based on adaptive approaches are encouraging community involvement, increasing local government capacities, and building integration between actors, networks and collaboration. Sustainability and resilience governance emphasizes the importance of local knowledge in the process of policy formulation so that the management process and foresight will be contextual, following stakeholder characteristics and spatial scale. Judging from the increasingly significant expectation of sudden disruption, the advancement of approaches, methods and technological innovations related to anticipating the future, such as simulations and modeling, are essential for the development and spatial planning process.