دانلود ترجمه مقاله حسابداری اقتصادی در یک طرح شفاف هتلینگ

مقدمه: حسابداری منابع در خیابانی دو طرفه:
یک یافته از تحلیل حسابداری سبز برای یک منبع تجدید ناپذیر در مدل هتلینگ ساده بدین معنی است که اگر هزینه استخراج نهایی ثابت باشد، استهلاک اندوخته در هر زمان برابر با ارزش خالص خروجی است. بر خلاف حسابداری مالی (شرکتی)، که در آن هیچ تأمینی برای استهلاک اندوخته وجود ندارد، حسابداری سبز معتقد است که در این وضعیت اصلی، منبع هیچ نقشی در درآمد خالص یک شرکت، بخش یا ملت ندارد، بلکه ارزش فروش، تحقق ارزش گنجانده شده در منابع است. مدل هتلینگ معتقد است که منابع، شکلی از سرمایه هستند. بازدهی نسبت به سرمایه تولید شده بر مالکان آن و درآمد خالص ملی تاثیر گذار است. همانند سرمایه تولید شده، سرمایه منبع در تولید مصرف می شود و با توجه به نقش آن در رفاه اجتماعی مورد ارزشیابی قرار می ‌گیرد. با این حال، در حسابداری سبز، سرمایه منبع در معرض قوانین حسابداری مختلفی قرار دارد. آشیم و هارتویک (۲۰۱۱:۲۳۰۳) آن را یک ناهنجاری در نظر می گیرند که در آن هیچ ورودی برای سرمایه طبیعی در طرف درآمدی حساب ها به چشم نمی خورد. حسابداری داده‌ های خام را برای استفاده در تحلیل تجربی و توسعه نظری بیشتر سازماندهی می ‌کند. هدف آن ارائه یک تفسیر مفهومی و عددی از تصمیمات و پیامدهای آن ‌ها است. برای قرنها حسابداری مالی یک نهاد اقتصادی بسیار موفق برای ثبت و تفسیر معاملات تجاری بوده ‌است. با این حال حسابداران سبز متوجه می ‌شوند که این امر در یک مدل بدون شکست بازار و تصمیمات بهینه عیب پیدا می نماید. مقاله حاضر اقتصاد حسابداری را در مدل ساده هتلینگ بررسی می‌ کند. در مدل، یک اندوخته همگن شناخته‌ شده در زمان پیوسته توسط فروشندگان متقارن و رقابتی تحت شرایط بازده های ثابت نسبت به مقیاس، تقاضای پایدار و دانش کامل مورد بهره ‌برداری قرار می ‌گیرد. هیچ اکتشاف یا توسعه ای وجود ندارد؛ در زمان اولیه t = 0 یک ذخیره ی S(0)=S₀ به سادگی توسط مالکان نگهداری می شود. هزینه استخراج صفر است. ذخیره منبع، سودهای سرمایه ای را بطور مداوم با قاعده هتلینگ کسب می‌ کند بدین معنی که قیمت با نرخ بهره بالا می‌ رود.

Introduction: resource accounting on a two-way street:
A finding of the analysis of green accounting for an exhaustible resource in the simple Hotelling model is that, if marginal extraction cost is constant, the depreciation of the reserve at any time is equal to the net value of output. Contrary to financial (corporate) accounting, which makes no provision for depreciation of the reserve, green accounting holds that in this central case the resource makes no contribution to the net income of a firm, sector or nation, but that the value of sales is the realization of value embodied in the resource. The Hotelling model holds that resources are a form of capital. Returns to manufactured capital contribute to its owners’ and to national net income. Like manufactured capital, resource capital is used up in production and is valued according to its contribution to social well-being. In green accounting, however, resource capital is subject to different accounting rules. Asheim and Hartwick (2011: 2303) consider it an “anomaly that no entry for natural capital appears on the income side of the accounts”. Accounting organizes raw data for use in empirical analysis and further theoretic development. Its aim is to provide a conceptual and numeric rendering of decisions and their consequences. For centuries financial accounting has been a highly successful economic institution for recording and interpreting commercial transactions. Yet green accountants find that it goes wrong in a model with no market failure and optimal decisions. The present paper examines the economics of accounting in the simple Hotelling model. In the model, a known, homo-geneous reserve is exploited in continuous time by symmetric, competitive sellers under conditions of constant returns to scale, stationary demand and perfect knowledge. There is no exploration or development; at an initial time t = 0 a stock S(0)= S0 is simply held by the owners. Extraction cost is zero. The stock of the resource earns capital gains consistently with Hotelling’s rule that price rises at the rate of interest.