دانلود ترجمه مقاله برندسازی گیج کننده؟ مطالعه ای اکتشافی در زمینه روش های برندینگ مکان

محدودیت های پژوهش و نیازهای تحقیقاتی آتی:
ماهیت کیفی اکتشافی این مطالعه و اندازه نمونه آن، به ناچار باعث شده تا یافته های آن قابلیت تعمیم دشواری داشته باشند. به رغم این موضوع، یافته های این مطالعه، دیدگاه هایی را در استفاده و درک برندینگ مکان با استفاده از متخصصین درگیر در مدیریت مراکز شهری و بهبود مشخصه های تجاری در بریتانیا و ایرلند به استثنای اسکاتلند ارائه داده است. تحقیقات آتی (احتمالا بررسی های کمی) باید قابلیت تعمیم بالقوه این نتایج در بریتانیا را مورد خطاب قرار دهند. علاوه بر این، این مطالعه یک سری نیازها برای بهبود درک مان از نحوه پیاده سازی و درک برندینگ مکان توسط متخصصین مدیریت مکان در بخش های مختلف جهان را ارائه داده است. این نوع از تحقیقات تطبیقی بین المللی هنوز هم در مراحل ابتدایی خود قرار دارند. علاوه بر این، با توجه به افزایش سطوح پژوهشی و انتقادی توسط محققین با در نظر گرفتن نقش برندینگ مکان و نیز ورود BIDها به عرصه های اقتصادی جهانی، بررسی این داده ها هم از دیدگاه تفکر مفهومی و هم به واسطه شواهد تحقیقاتی در سطح بین المللی در زمینه نحوه درک و تسنفاده از برندینگ مکتم در توپولوژی های مختلف مدیریت مکان در بخش های تجاری و خرده فروشی مختلف و نیز در مراکز شهری و مقاصد توریستی و گردشگری، جالب توجه خواهد بود و باید بیشتر مورد بررسی و مطالعه قرار گیرند. این موضوع نه تنها در درک فعلی ما از برندینگ مکان سهمی خواهد داشت بلکه می تواند به عنوان تسهیل کننده ای ارزشمند برای تبادل دانش بین مشارکت کنندگان و سیاست گذاران مورد استفاده قرار گیرد، مخصوصا اگر این آنالیزها و تحلیل ها منجر به چارچوب های بین المللی جامعی با هدف پشتیبانی از تصمیم گیرندگان کلیدی در شناسایی نوآوری ها (هم در سطح ملی و هم در سطح بین المللی) در برندینگ مکان گردند، همچنین این موضوع می تواند مدل های مختلف مبتنی بر عملکرد را برای مدیریت مکان در سراسر اروپا (کوکا استفانیک، 2009) یا در بریتانیا (کوکا استفانیک، 2003) توسعه دهد.

Research limitations and future research needs:
The exploratory qualitative nature of this study and its modest sample size inevitably render its findings difficult to generalise. In spite of this, the findings of the study offer insights into the use and perception of place branding by professionals involved in the management of town centre partnerships and business improvement districts across the UK and Ireland, with the exception of Scotland. Further (possibly quantitative) research should address the potential generalisability of these results across the UK. Furthermore, this study raises the need to improve our understanding of how place branding is understood and implemented by place management professionals in different parts of the world. This type of international comparative research is still in its infancy in place branding. Moreover, given rising levels of scrutiny and critique by scholars with regards to the role of place branding and as BIDs begin to enter the visitor economy arena (Chaperon, Coca-Stefaniak, & Kennell, 2016), it would be desirable for these debates to be informed not only by conceptual thinking but also by research evidence gathered internationally on how place branding is understood and used by professionals in differing typologies of place management ranging from the management of business/retail districts to smart city pilot zones, downtowns, town centres and tourism destinations, to mention but a few. This would not only contribute to our current understanding of place branding but, crucially, could serve as an invaluable facilitator for knowledge exchange among practitioners and policy makers, particularly if the analysis were to result in a comprehensive international framework aimed at supporting key decision makers to identify innovation (local as well as international) in place branding, which could encapsulate different practice-based models and case studies in a similar way to how earlier research has achieved this for place management practice across Europe (e.g. Coca- Stefaniak et al., 2009) or, more recently, in the UK (e.g. Coca-Stefaniak, 2013).