دانلود ترجمه مقاله اختلاف عقیده بین مدیران خودمختار و ارزش بنگاه

اذعان می گردد که برای توضیح یافته های ما روایت های دیگری نیز می تواند وجود داشته باشد. برای مثال، تاثیر اختلافات مدیران مستقل ممکن است تحت تاثیر شرکت های با سودآوری کمتر در دوره قبلی و یا شرکت هایی با مدیران مستقل تر باشد چرا که شرکت های مزبور از شانس بیشتری برای مقابله با اختلافات مدیران برخوردار هستند. بنابراین، ما برای تایید عدم توضیح نتایج خود با چنین روایت هایی، به تجزیه و تحلیل نمونه های فرعی زیر پرداختیم. همچنین نتایج ما ممکن است تحت تاثیر این احتمال باشند که شرکت های با Q توبین بالاتر به احتمال زیاد برای بهبود حاکمیت شرکتی و شفافیت دست به انتصاب مدیران مسئول مستقل تری بزنند. ما برای رفع دغدغه درونزایی مزبور دو گام دیگر را با استفاده از روش های تطبیق امتیاز گرایش و متغیر ابزاری (IV) اتخاذ نمودیم. ما همچنان در پی یافتن تاثیر مثبت اختلافات مزبور بر ارزش شرکت خواهیم بود. مطالعه ما به طرق زیر به نقش آفرینی در مقالات مربوطه می پردازد. نخست، مطالعه ما بر غنا و بسط رشته ادبیات بررسی کارکرد حقیقی هیات مدیره می افزاید. برای مثال، شوارتز – زیو و ویزباخ (2013) ضمن تجزیه و تحلیل صورت جلسات هیات مدیره و کمیته های هیات مدیره شرکت های اسرائیلی دریافتند که اعضای هیات مدیره می توانند ناظران فعالی باشند. جیانگ و همکاران (2016) اظهار داشتند که اختلافات شکل ارزشمندی از نظارت منفعلانه برای تقلیل مسائل نمایندگی در شرکت های ثبت شده چینی است. آن ها دریافتند اگر چه اختلافات رویدادی نادر است لیکن باعث انتقال اطلاعات و در نهایت بهبود حاکمیت شرکتی می گردد. ما دریافتیم که مدیران مستقل در شرکت های کره ای نیز از طریق اظهار مخالفت با مدیریت به عنوان ناظر فعالیت می کنند. افزون بر این، ما با نشان دادن نحوه نقش آفرینی مدیران مستقل در ارزش شرکت به بسط ادبیات مربوطه کمک می کنیم. برای مثال، کاتر، شودسانی و زنر (1997) دریافتند که مدیران مستقل ثروت سهامداران هدف را در پیشنهاد مناقصه افزایش می دهند؛ آرمسترانگ، کور و گوای (2014) دریافتند که مدیران مستقل سبب بهبود شفافیت در شرکت می شوند. ما به مطالعه رفتار واقعی مدیران مستقل و تعیین میزان تاثیر رفتار آن ها بر ارزش شرکت پرداختیم. ما دریافتیم که اختلاف نظر مدیران مستقل با پیشنهادات مدیریتی کانالی برای افزایش ارزش شرکت است. در نهایت، یافته های ما نشان می دهد اختلافات که بر حسب نظرات مدیران تعریف می شود و نه روابط با مدیران و یا ترکیب هیات مدیره، می تواند ساز و کار حاکمیتی دیگری باشد. برخلاف جیانگ و همکاران (2016) که دریافتند در چین، مدیران مستقل مخالف بیشتر نگران شهرت و فرصت های شغلی خود هستند و از طریق انتقال اطلاعات مرتبط با ارزش به سهامداران به عنوان ناظران منفعل عمل می کنند، ما دریافتیم که در کره، این نوع رفتار رای دهی تاثیر مستقیمی بر شرکت ها می گذارد. به طور خاص، ما نشان دادیم که مدیران مستقل بدین دلیل در نقش نظارتی خود فعال تر هستند که اختلاف با مدیر منجر به افزایش ارزش برای شرکت های کره ای می شود. افزون بر این، ما نشان دادیم که این اختلاف نظر با پیشنهادات مدیران است و نه سایر اختلافات نسبتاً خفیف که همواره بر تاثیر مثبتی بر ارزش شرکت می گذارد.

We acknowledge that there could be alternative stories explaining our findings. For example, the effect of independent directors’ dissension may be driven by firms with lower profitability in previous period or firms having more independent directors, because those firms may have higher chance to face directors’ dissension. Therefore, we run some subsample analyses as robustness tests to confirm that our results are not explained by such alternative stories. Our results could be also driven by the possibility that firms with higher Tobin’s Q are more likely to appoint more responsible independent directors to further improve corporate governance and transparency. To address such endogeneity concerns, we take two additional steps by using propensity score matching and instrumental-variable (IV) methods. We continue to find that dissension positively affects firm value. Our study contributes to the literature in the following ways. First, our study enriches and extends the strand of literature that investigates what boards of directors actually do. For instance, Schwartz-Ziv and Weisbach (2013) who analyze the minutes from board meetings and board-committee meetings of Israeli firms find that board can be active monitors. Jiang et al. (2016) suggest that dissension is a valuable form of “passive monitoring” to mitigate agency issues in Chinese listed firms. They find that although dissension is a rare event, it creates information trans- mission and eventually improves corporate governance. We find that independent directors in Korean firms also act as monitors by dissenting with management. Moreover, we extend the literature by showing how independent directors contribute to firm value. For example, Cotter, Shivdasani, and Zenner (1997) find that independent directors enhance target shareholder wealth during tender offers; Armstrong, Core, and Guay (2014) find that independent directors cause improvements in firm transparency. We study the actual behaviors of independent directors and quantify the effect of their behaviors on firm value. We find that independent directors’ disagreement with management proposals is one channel for increasing firm value. Last, our findings suggest that dissension, defined by directors’ opinions rather than directors’ connections or board composition, could be another governance mechanism. Different from Jiang et al. (2016) who find that, in China, dissenting independent directors are those more concerned about their reputation and career opportunities and act as “passive monitors” by disseminating value-relevant information to stakeholders, we find that, in Korea, this voting behavior directly affects the firms. Specifically, we show that independent directors are more active in their monitoring role because director dissension results in enhanced value for Korean firms. Moreover, we document that itis the disagreement with managers’ proposals rather than the other relatively mild dissensions that more consistently affects positively the firm value.