دانلود ترجمه مقاله روشی نوین در بهبود کارایی صنعتی مبتنی بر مدیریت منابع انسانی

مقدمه:
منابع مواد استفاده شده در خدمات و تولید و تحویل کالاها، بخش مهمی از دارایی های بیشتر شرکت ها را تشکیل می دهند. به دلیل نگرانی از تخریب در گذر زمان حفظ این منابع و سیستم ها ضروری است. از این رو، مدیریت قابل اعتماد خدمات تعمیر و نگهداری جهت اطمینان از عملکرد خوب برنامه تولید بسیار مهم است. از اینرو، پاریدا و چاتوپادهای معتقدند که پیگیری عملکرد فرایند تعمیر و نگهداری ضروری است. تعدادی از نویسندگان معتقدند که تعمیر و نگهداری نقش مشارکت کننده اصلی را در عملکرد جهانی و سودآوری سیستم های تولید ایفا می کند. بنابراین، این تابع در ادبیات به عنوان جزء مهمی از رقابت پذیری شرکت ها شناخته می شود. سپس تعمیر و نگهداری به عنوان یک عامل حیاتی برای عملکرد پایدار یک کارخانه تولیدی تبدیل می شود. از سوی دیگر، منابع انسانی به طور کلی در مرکز تمام فعالیت های صنعتی و فعالیت های تعمیر و نگهداری هستند.
نتیجه گیری:
این مقاله دارای دو بخش است: بخش اول بر جزء نظری و مفهومی و بخش دوم بر جزء عملی تمرکز دارد. ابتدا،رویکرد بهبود عملکرد تعمیر و نگهداری براساس تخصیص منابع انسانی پیشنهاد می شود. بنابراین، یک ابزار مدیریتی برای دستیابی به اهداف شرکت های صنعتی توسعه می یابد. از اینرو، یک مدل شبیه سازی رویداد گسسته بر اساس یک مدل بهینه سازی چند منظوره برای بهبود شاخص های عملکرد اصلی تعمیر و نگهداری استفاده می شود. روش پیشنهادی بهره وری قابل توجه عملکرد حفظ و نگهداری را ارائه می دهد که تا 20٪ افزایش می یابد. مدل شبیه سازی را می توان برای پوشش دیگر ویژگی های منابع انسانی مانند اولویت آنها و سایر عناوین جایگزین مانند تامین قطعات یدکی و غیره توسعه داد.

INTRODUCTION:
Material resources used in the services and goods production and delivery constitute the main part of most companies’ assets. For fear of the risk of deterioration with age and usage, it had become essential to maintain these resources and systems. Hence, a reliable management of maintenance service is highly important to ensure a good performance of the production plan. For that, according to (Parida & Chattopadhyay 2007), follow up the performance of maintenance process had become indispensable. Several authors consider that maintenance plays the role of the major contributor to global performance and profitability of manufacturing systems (Al-Najjar & Alsyouf 2004; Parida & Kumar 2006; Kans & Ingwald 2008; Sari et al. 2015; Maletič et al. 2014). Thus, this function is identified in the literature as a significant component of companies’ competitiveness (Maletič et al. 2014). Maintenance becomes then a vital function for the sustainable performance of a production plant. On the other hand, human resources stand at the heart of all industrial activities in general and maintenance activities in particular.
CONCLUSIONS:
This paper has a two-pronged contribution: the first focuses on a theoretical and conceptual component and the second on a practical one. Firstly, a maintenance performance improvement approach is proposed based on the assignment of human resources. Thus, a management tool for achieving the industrial companies’ goals is developed. For that, a discrete event simulation model is coupled on a multi-objective optimization model to improve maintenance key performance indicators. The proposed method provides significant gains of maintenance performance extending up to 20%. Simulation model can be extended to cover other human resources characteristics like their preferences, and other alias like supply of spare parts etc.