دانلود ترجمه مقاله یک تحلیل مورفولوژیکی جامع جهت تایید تصمیمات مدیریت راهبردی

نتیجه گیری:
ارائه GMA به خودی خود موضوع جدیدی نیست زیرا در زمینه های مختلف پژوهشی و طی چندین سال مورد استفاده قرار گرفته است. جنبه های متمایز ارائه GMA فعلی بستگی به موارد زیر دارد: (i) آن با هدف کمک به تصمیم گیرندگانی که تمایل به ادغام موضوعات پایدار در استراتژی های شرکتی دارند توسعه یافته است؛ (ii) آن ارتباطی بین اقدامات محیطی، اهداف استراتژیکی، و ادغام سهامداران در فرآیندهای تصمیم گیری در سطح شرکتی ایجاد می کند؛ (iii) و در یک شرکت بخش حمل و نقل استفاده می شود. نهایتا، به منظور دانش نویسنده (iv) هیچ GMA وجود ندارد که همه فازهای یک فرآیند تصمیم گیری (تعریف مساله، آنالیز مساله و حل مساله) را در چنین زمینه ای پوشش دهد. تاکید بر این موضوع مهم است که از دیدگاه نویسنده، این روش و رویکردهای بعدی، نسخه ای برای بررسی یک مساله محسوب نمی شوند. در عوض، این موضوع باید در قالب ابزاری استفاده گردد که هدف حذف یا محدودسازی روابط بین ابعاد مختلف یک مساله را نداشته باشد. همچنین این موضوع باید ارتباطی خاص با تصمیم گیرندگان یا تحلیلگران و مشاورینی داشته باشد که در فرآیند تصمیم گیری سهیم هستند زیرا مسیرهای محتمل می توانند با توجه به مساله موردنظر تعیین گردند. شرکتی که تمایل به تغییر وضعیت خود دارد باید رویکردی جامع اتخاذ کرده (آنالیز ابعاد مختلف مساله) و تفکری حیاتی در این زمینه ارائه دهد. این موضوع باید مرحله اول برای شرکت در راستای تعقیب گزینه های استراتژیکی خود و تیز دفاع از کاستی ها بوده و حالات مختلف تصمیم گیری بر اساس آن در نظر گرفته شوند. بنابراین تصمیم گیرندگان باید به این موضوع آگاه باشند که فرم های مختلفی برای بررسی مساله و نیز فرم هایی در حضور و عدم حضور ذینفعان وجود دارند. انتخاب ذینفعانی که باید مشارکت داشته باشند و نیز درجه مشارکت آنها در فرآیندهای تصمیم گیری، پرسش کلیدی است که تصمیم گیرندگان باید با آن سر و کار داشته باشند. در واقع، ایجاد توافقاتی کلی میان ذینفعان، همیشه مورد توجه بوده زیرا هزینه هایی را برای فرآیندهای تصمیم گیری در پی داشته و با تمایلات شرکتی ممکن است سازگاری نداشته باشد طوری که شرکت را وارد چرخه حیات جدیدی کند. فرامدل پیشنهادی در واقع فرآیندی ساختاریافته است که به مسیرهای مختلف امکان ایجاد تنوع در راه حل های مختلف و نیز ارائه راهی کلی برای تصمیم گیرندگان و کارشناسان را فراهم می کند و همچنین تصمیم گیرندگان شرکت های حمل و نقل را قادر به اتخاذ این روش می کند تا اعتبار و شفافیت اجتماعی خود در راستای تصمیمات اتخاذ شده را نشان دهند.

Conclusions:
The presentation of the GMA does not constitute itself a novelty since it has been applied in different areas of research and for several years. The distinctive aspects of presenting the current GMA rely on the following aspects: (i) it was developed with the purpose of helping decision-makers that wish to integrate sustainability concerns into a company strategy; (ii) it establishes a linkage between environmental practices, strategic objectives, and the integration of stakeholders in the decision-making process at the level of a company; (iii) and it is to be applied in a company of the transport sector. Finally, to the authors’ knowledge, (iv) there is no GMA that had covered all the phases of a decision-making process (problem definition, problem analysis and problem solving) in such a context. It is important to stress that, from the authors’ point of view, this technique and consequent procedures are not "a" prescription to address "a" problem. Rather it must be faced as a tool that has the virtue of not eliminating or constraining (ab initio) the relationships between the various dimensions of a problem. And this is particularly relevant to the decision-makers or to the analyst/consultant who assists the decision-making process because the possible paths may be worked out according to the contextual problem in hand. A company that wishes to change its status quo must adopt a holistic approach (analyse the various dimensions of the problem as a whole) and provide itself with a critical thinking. This must be the first stage for the company to follow its strategic options and to advocate the apology of a new mindset in which different decision modes must be regarded. Thus, decision makers have to be increasingly conscious that there are different forms to address problems, and that one of these forms is related with the presence (or not) of the stakeholders. The choice of which stakeholders need to participate and their degree of involvement in decision-making processes is a key question that decision-makers have to deal with. In fact, the construction of general consensus among stakeholders is not always welcome, because it might impose a cost to the process of decision-making that doesn't match the interests of the company strategy and it might be important to face a rupture, so that the company may enter into a new life cycle stage. The suggested meta-model is, in fact, a structured process that allows different paths with diverse possible solutions and provides an audit trail, not only for decision professionals and academic but also for transport companies’ decision-makers, contributing to rise their credibility and the transparency of social consequences of their decisions.