دانلود ترجمه مقاله رویکردهای پایدار بانک های چند ملیتی در قالب محرک های مشارکت مالی

نتیجه گیری:
ما شواهد عملی قوی در تایید فرضیه خود یافتیم مبنی بر این که شیوه های پایدار بانک های چند ملیتی بانکداری موبایلی در کشورهای در حال توسعه را ارتقا می دهد. این یافته ها با اهمیت است، چراکه بانکداری موبایلی یکی از قوی ترین ابزارها برای دستیابی به مشارکت مالی در دنیای در حال توسعه است (داناوان، 2012). چند الزام خطی مشی مرتبط دنبال شد که می تواند به متخصصان، سیاست گذاران و پژوهش گران در درک نقش مهم بانکداری پایدار در توجه به برنامه 2030 به ویژه در چالش های مشارکت مالی هدف توسعه پایدار 8.10 کمک کند. متخصصان بانکداری در بانک های چند ملیتی باید توجه کنند که بکارگیر معیار زیست محیطی، اجتماعی و مالکیت شرکتی (ESG) به مردم بازار میزبان قدرت می دهد تا به بانک های چند ملیتی نزدیک شوند و باطایمنان از این که منصفانه با آنها برخورد می شود، درخواست خدمات مالی کنند. سیاست گذاران در کشورهای در حال توسعه می توانند بانک های حوزه کاری خود را به رعایت این معیار سوق دهند، با این علم که رعایت این معیار با پر کردن خلاء اعتماد پایدار به بانک های پشتیبان توسعه کشور، می تواند در مشارکت مالی سهم داشته باشد. پژوهش گران می توانند بررسی کنند که آیا بانک های پایدار با مشارکت مالی ارتباطی دارند و اگر دارند این ارتباط چگونه است. همچنین مشارکت مالی در چند سال گذشته بیشتر شده است، تقریباً نیمی از بزرگسالان در دنیا هنوز دسترسی به خدمات بانکی دسترسی ندارند، محرومیتی که تقریباً به طور خاص دنیای در حال توسعه مبتلای به آن است.

Conclusions We find strong empirical evidence confirming our hypothesis that the sustainable practices of MNBs promote mobile banking in developing countries. These findings are consequential because mobile banking is one of the most powerful means of achieving financial inclusion in the developing world (Donovan, 2012). Several relevant policy implications follow, which may help practitioners, policy-makers, and researchers understand the pivotal role of sustainable banking in addressing the 2030 Agenda, particularly the financial inclusion challenges in SDG 8.10. Banking practitioners at MNBs should note that adopting the ESG criteria empowers host-market publics to approach them and demand financial services with confidence that they will be treated fairly. Policy-makers in developing countries could direct or nudge banks in their jurisdictions to adhere to these criteria in the knowledge that this would contribute to financial inclusion by bridging the persistent trust gap in banks that likely hold back their country's development. Researchers might investigate whether and how sustainable banks are related to financial inclusion. Although financial inclusion has improved in the last several years, almost one-third of adults in the world still lack access to banking services, a marginalisation afflicting the developing world almost exclusively.