دانلود ترجمه مقاله تئوری های مدیریت بد، مخرب رویکردهای مدیریت خوب

نظریات و ایده های ما، موید شیوه های مدیریتی هستند که ما امروزه آنها را محکوم می کنیم:
طبق گفته جان مایناردز کینز (1953)، ایده های فیلسوفان سیاسی و اقتصاددانها –چه خوب و چه بد- از قدرت بالایی برخوردار است. مردان عمل، که باور دارند از هر گونه تاثیرات فکری عاری می باشند، معمولا برده برخی اقتصاددان های تاریخ گذشته هستند. این ایده ها هستند که برای خوب یا بد بودن خطرناک می باشند، نه منافع سرمایه گذاری شده (کینز 1953). این دقیقا اتفاقی است که برای مدیریت روی می دهد. آنها نسبت به دنیای واقعی وسواس دارند و نسبت به تمام نظرات مشکوک می باشند. بسیاری از بدترین شیوه های مدیریت فعلی، مبتنی بر مجموعه ایده هایی هستند که توسط اعضای مدارس کسب و کار طی 30 سال گذشته ظهور یافته اند. در دوره های مربوط به حاکمیت شرکت که مبتنی بر نظریه نمایندگی می باشد (جنسن و مک لینگ 1976)، ما به دانشجویانی آموزش داده ایم که مدیران به شغل آنها اعتمادی ندارند- و این، ارزش سهامدار را حداکثر می سازد. برای غلبه بر مشکلات نظریه نمایندگی، علایق و انگیزه های مدیران باید با علایق و انگیزه های سهامداران همسو باشد. در دوره های مربوط به طراحی سازمان که مبتنی بر اقتصاد هزینه مبادلات است، توصیه هایی درباره نیاز به کنترل شدید افراد جهت جلوگیری از رفتار فرصت طلبانه ارائه کردیم (ویلیامسون 1975). در دوره های استراتژی، چارچوب پنج نیرو را ارائه کردیم (پورتر 1980) تا پیشنهاد دهیم که شرکتها نه تنها باید با رقبای خود، بلکه باید با عرضه کنندگان، مشتریان، کارکنان و ناظرین نیز رقابت کنند. دانشجویان MBA در زمینه یادگیری نظریات مدیریت طی چندین دهه تنها نیستند. هزاران و شاید صدها هزار مدیری که در دوره های کسب و کار حضور داشته اند، دروس مشابه را کسب کرده اند، البته نظریات حقیقی مستقیما به آنها ارائه نشده است. حتی کسانی که هرگز در کلاسهای کسب وکار حضور نداشته اند، به روش مشابه فکر می کنند چون این نظریات در محیط پیرامون آنها وجود دارند، به برخی اقدامات و رفتار مدیران مشروعیت می دهند و به برخی موارد مشروعیت نمی دهند و بطور کلی، نظم هنجاری و فکری را تشکیل می دهند که تصمیمات روزمره براساس آنها گرفته می شوند.

Our theories and ideas have done much to strengthen the management practices that we are all now so loudly condemning.
“The ideas of economists and political philosophers, both when they are right and when they are wrong, are more powerful than is commonly understood,” wrote John Maynard Keynes (1953: 306). “Indeed the world is run by little else. Practical men, who believe themselves to be quite exempt from any intellectual influences are usually the slaves of some defunct economist. . . . It is ideas, not vested interests, which are dangerous for good or evil” Keynes (1953: 306). This is precisely what has happened to management. Obsessed as they are with the “real world” and sceptical as most of them are of all theories, managers are no exception to the intellectual slavery of the “practical men” to which Keynes referred. Many of the worst excesses of recent management practices have their roots in a set of ideas that have emerged from business school academics over the last 30 years. In courses on corporate governance grounded in agency theory (Jensen & Meckling, 1976) we have taught our students that managers cannot be trusted to do their jobs—which, of course, is to maximize shareholder value—and that to overcome “agency problems,” managers’ interests and incentives must be aligned with those of the shareholders by, for example, making stock options a significant part of their pay. In courses on organization design, grounded in transaction cost economics, we have preached the need for tight monitoring and control of people to prevent “opportunistic behavior” (Williamson, 1975). In strategy courses, we have presented the “five forces” framework (Porter, 1980) to suggest that companies must compete not only with their competitors but also with their suppliers, customers, employees, and regulators. MBA students are not alone in having learned, for decades, these theories of management. Thousands— indeed, hundreds of thousands—of executives who attended business courses have learned the same lessons, although the actual theories were often not presented to them quite so directly. Even those who never attended a business school have learned to think in these ways because these theories have been in the air, legitimizing some actions and behaviors of managers, delegitimizing others, and generally shaping the intellectual and normative order within which all day-to-day decisions were made.