دانلود ترجمه مقاله مطالعه ای بر نقش توانایی مدیر عامل در بهبود ساختار سرمایه

نتیجه گیری:
هدف اصلی این مقاله، بررسی مجدد رابطه غیرخطی بین قدرت CEO و اهرم شرکت با استفاده از 231 SME چینی با 1155 مشاهده شرکت-سال در دوره 2009 تا 2013 می باشد. قبلاً ، چینتراکارن و همکاران (2014) بیان کرده بودند که اثر قدرت CEO بر اهرم شرکت در شرکت های مختلف با سطوح مختلف قدرت CEO تغییر می کند. برای رسیدن به این هدف، در مطالعه حاضر، از مدل آستانه تابلوی دینامیک کرمر و همکاران (2013) استفاده می کنیم. مزیت های اصلی این روش را می توان به این صورت خلاصه نمود: 1) مدل آستانه تابلویی یا پانل، هویت یا شناسایی درونزاد سطوح آستانه را فراهم می کند و اثرات متغیرهای مورد نظر بر متغیر پیامد تحت رژیم های مختلف را ارزیابی می کند. بنابراین، به ما اجازه می دهد اثرات آستانه قدرت CEO بر لینک اهرم قدرت CEO را به نحو کافی تر و انعطاف پذیرتر نسبت به مطالعات قبلی که از روشهای موقتی (ad hoc) برهمکنش خطی یا تصریح تفکیک کننده نمونه، استفاده می کنند، ارزیابی کنیم. 2) تخمینگر آستانه پانل دینامیک بکار گرفته شده در این مطالعه، نتایجی مقاوم حاصل می کند، زیرا این فرآیند دینامیک را در ساختار سرمایه شرکتی وارد می کند. در این مدل دینامیک، درونزادی رگرسورهای مهم دیگر مشکل ساز نیست. نتایج ما نشان می دهند که آستانه قدرت یک CEO در واقع در پیوند یا سلسله اهرم قدرت-شرکت CEO، وجود دارد. علاوه بر آن، نتایج، شواهدی جدید در مورد رابطه غیرخطی بین قدرت CEO و اهرم شرکتی فراهم می کنند. بخصوص اینکه، در میابیم که قدرت CEO تاثیر مثبتی بر اهرم شرکتی می گذارد اگر کمتر از مقدار آستانه باشد. برعکس، اگر از مقدار آستانه فراتر رود، رابطه بین قدرت CEO و اهرم، منفی می شود. اما، تاثیر منفی بالاتر از سطح آستانه، از نظر آماری معنادار نیست. یافته های تجربی برای متغیرهای توصیفی بیشتر و تصریح ها (مشخص سازی) های دیگر اهرم شرکتی و شاخص قدرت CEO، مقاوم می باشند. بنابراین، شواهدی قوی در مورد اهمیت قدرت CEO در تعیین ساختار سرمایه شرکتی، حاصل می کند. ممکن است یک شرکت قادر به حفظ اهرم خود در سطح بهینه باشد هنگامی که قدرت CEO کمتر از مقدار آستانه باشد، زیرا وی توانایی کمتری برای دستکاری ساختار سرمایه شرکتی دارد. اما، هنگامی که یک CEO قدرت بیشتری داشته باشد که فراتر از یک آستانه معین باشد، وی تمایل دارد ساختار سرمایه شرکت را دستکاری کند تا منافع شخصی خود را دنبال کند. برای اجتناب از انضباط بدهی، ممکن است بنظر برسد که یک CEO طرفدار اهرم پایین تر کمتر از بهینه باشد. در این حالت، ممکن است یک شرکت قادر به حفظ اهرم خود در سطح بهینه نباشد. به این ترتیب، محدود کردن قدرت CEO و در نتیجه رفع مسائل نمایندگی، مهم است. سیاست گذاران و مالکان شرکت ممکن است از یافته هایمان به عنوان شواهدی برای انجام چنین کاری استفاده کنند.

Conclusion:
The main objective of this paper is to re-examine the non-linear relationship between CEO power and firm leverage using 231 Chinese SMEs with 1,155 firm-year observations over the period of 2009 to 2013. Previously Chintrakarn et al. (2014) suggest that the effect of CEO power on firm leverage varies across firms with different levels of CEO power. To this end, in the present study we apply the Kremer et al. (2013) dynamic panel threshold model. The main advantages of this methodology can be summarised as follow: 1) the panel threshold model provides endogenous identification of threshold levels and evaluates the effects of the interest variables on outcome variable under different regimes. Thus, it allows us to assess the threshold effects of the CEO power on CEO power-leverage link in a more adequate and flexible way than prior studies which employ the ad hoc methods of linear interaction or sample-splitting specification; 2) the dynamic panel threshold estimator applied in this study provides robust results since it takes account for the dynamic process in corporate capital structure. In this dynamic model, the endogeneity of important regressors is no longer an issue. Our results show that a CEO power threshold does indeed exist in the CEO power–firm leverage nexus. In addition, the results provide new evidence on the non-linear relationship between CEO power and firm leverage. In particular, we find that CEO power positively effects firm leverage if it is less than the threshold value. On the contrary, if it exceeds the threshold value, the relationship between CEO power and leverage becomes negative. However, the negative impact above the threshold level is statistically insignificant. The empirical findings are robust to additional explanatory variables and alternative specifications of firm leverage and CEO power index. Thus, they provide strong support for the importance of CEO power in determining corporate capital structure. A firm might be able to maintain its leverage at the optimal level when CEO power is below the threshold value, because he/she has less ability to manipulate corporate capital structure. However, when a CEO is afforded more power that goes beyond a certain threshold, he/she is keen to manipulate corporate capital structure to pursue their own interests. To avoid the discipline of debt, a CEO could appear to be in favour of lower leverage below optimal. In this case, a firm may not be able to maintain its leverage at the optimal level. Accordingly, it is important to restrict CEO power, thus alleviating agency problems. Policymakers and firm owners might use our findings as evidence for doing so.