دانلود ترجمه مقاله ارزیابی کارآفرینی دولتی و توسعه اقتصاد نوآورانه پایدار

نتیجه گیری:
این مقاله از یک مدل نظری مبتنی بر NSE ساخته شده که محیط کارآفرینانه را در یک زیرمجموعه متنوعی از محیط هایی که محققان دیگر بررسی کرده اند، ادغام می کند و از این مدل برای بررسی انواعی از سیاست های دولتی با هدایت NSE که می تواند نقش مهمی در بهبود آن محیط برای هر دوی کارآفرینان بخش خصوصی و دولتی ایفاء کند، و بنابراین به بهبود ایجاد یک اقتصاد نوآورانه پایدارتر کمک می کند، استفاده می کند. بنابراین، همه ی اقتصادها درجات مختلفی از حمایت از اقدامات نواورانه را ارائه می کنند، ارزش بهبود سیاست در این رابطه وابسته به شرایط خاصی یک کشور می باشد. در برخی کشورها، بیشترین تمرکز ممکن است بر روی بهبود دسترسی کارآفرینانه بخش خصوصی به بازارهای سرمایه باشد. در برخی کشورهای دیگر، بیشترین تمرکز ممکن است بر روی بهبود اثربخشی شبکه های اجتماعی برای همان کارآفرینان بخش خصوصی باشد. و در نهایت، در برخی کشورها نیز بیشترین تمرکز بر روی توسعه ی یک ساختار نهادی که محیط خلاقانه را در بخش دولتی ایجاد می کند، است. بنابراین، در حالی که پشنهاد سیاست های خاص خارج از حوزه ی یک کشور خاص امکان پذیر نیست، آنچه این مدل ارائه می کند، یک روش سیستماتیک بوده که مسیرهای مختلفی از پیشرفت را در نظر می گیرد. در رابطه با نتایج تجربی آنالیز NSE مانند نتایجی که در پروژه GEM یا شاخص GEDI تعبیه شده، این رویکرد می تواند به منظور ارزیابی مسیرهای سیاسی که احتمالا بیشترین سود را برای یک کشور خاص دارد، مورد استفاده قرار گیرد (8). باید به خاطر داشت که همه ی کارآفرینان مشابه هم نیستند و بنابراین، تغییرات سیاسی احتمالا اثرات متفاوتی را به همراه خواهد داشت. انتخاب سیاستی برای پیگیری این تغییرات ذاتا یک بُعد هنجاری می باشد. آیا باید سیاستی را بر اساس بالاترین نرخ رشد اقتصادی انتخاب کرد؟ با هنجارهای دیگری (برای مثال، توزیعی یا زیست محیطی) وجود دارد که باید در این زمینه در نظر گرفته شود؟

Conclusions:
This paper constructed an NSE-based theoretical model of the entrepreneurial environment that integrates into a functional whole the various subsets of that environment that others have investigated and used that model to explore a variety of NSE-guided public policies that can play a role in improving that environment for both private-sector and public-sector entrepreneurs, thus promulgating a more sustainable innovative economy. Because all economies provide varying degrees of support for entrepreneurial action, the value of a given policy improvement will depend on the particular circumstances of the country being considered. For some countries, the most fruitful focus might be on improving private-sector entrepreneurial access to capital markets. For other countries, the most fruitful focus might be improving the effectiveness of social networks for those same private-sector entrepreneurs. And for still other countries, the most fruitful focus might be developing an institutional structure that generates a creative environment in the public sector. Thus, while it is not possible to recommend specific policies outside the context of a specific country, what this model provides is a systematic way to consider the various avenues of improvement. In conjunction with the empirical results of NSE analyses such as that which is embodied in the GEM project or the GEDI Index, this approach can be used to assess which policy avenues are likely to have the greatest marginal benefit for a particular country. (8) It is also important to keep in mind that not all entrepreneurs are the same, and therefore, policy changes in general are likely to have differential effects. The choice of which policy changes to pursue, then, has an inherently normative dimension. Should policy choices be based on a desire for the highest rate of economic growth? Or are there other norms (for example, distributional or environmental) that should be thrown into the balance?