دانلود ترجمه مقاله چارچوبی رسمی در مدیریت بحران جهت بررسی جریان اطلاعات

نتیجه گیری:
این مقاله ساختاری کارکردی از مدیریت بحران را تعریف می کند و جریان های اطلاعاتی را هم مشخص می کند. این ساختار کارکردی بینشی ذهنی از فعالیت مدیریت بحران است: که یک سیستم کامپیوتری سازی شده مناسب و رسمی را معرفی می کند که برای حمایت درست از مدیریت بحران و اختصاصی شده و تصمیم گیرندگانی با سیستم حمایتی تصمیم فراهم می کند. بر اساس نتیجه اول به دو گام اصلی می رسیم: اولی در مورد تحلیل این چارچوب و استنباط نتایج این ساختار است. برای مثال با در نظر گرفتن اطلاعات مهم (برای آغاز فرآیند مدیریت بحران)، می توانیم به جواب این سوال برسیم که راه حل فنی برای مدیریت بحران با این اطلاعات چیست؟ (شبکه های اجتماعی؟ حسگرها؟ داده های باز؟) همینطور با در نظر گرفتن این موضوع که کارکردهای مورد نیاز شناسایی شده اند، راه حل نظری و علمی برای اجرای این کارکرد ها چیست؟ کدامیک باید انسان محور باقی بماند؟ گام اول اجازه می دهد تا ملزومات و شرایط خاص پلتفورم های تکنولوژی محور را که توانایی پشتیبانی از مدیریت بحران را دارند تعریف میکنیم. در [3]، تحلیلی بر اساس بیانات و نتیجه گیری های [8] ادعا می کند که در مدیریت بحران سطوح پایین تر و سطوح بالاتر نواحی بسیار بازی هستند که از حوزه های صنعتی که ضابع داده ای و اهداف در آن به خوبی شناخته شده اند، متفاوت اند. در نتیجه زنجیره مدیریت داده ها نمی تواند بر اساس رویکردها و ابزارهای یکسانی شکل گرفته باشد. در واقع برای تبدیل ردیف های داده ای (که از شبکه های اجتماعی، حسگرها، داده های باز، گزارشات انسانی بدست آمده) مدل های موقعیتی رسمی سازی شده به تفسیر نیاز داریم. این گام مخصوص حوزه هایی است که سطوح بالایی و پایینی باز دارند. گام دوم با اجرای خود برای رسیدن به چنین پلت فورم فنی دارد. تحرک اجتناب ناپذیر مدیریت بحران استفاده از یک پلت فورم جابک را (که توسط کارکرد نگهداری و حلقه های کنترل مربوطه مطرح شده) را نشان می دهد. معماری فرمت محور و معماری بر اساس حوادث گزینه های مربوط به اجرای چنین پلت فورمی هستند.

Conclusion:
This article mainly defines a functional structure of crisis management, identifying the information flows as well. This functional structure is an abstract and generic vision of the crisis management activity: it introduces what could be a formal and relevant computerized system, dedicated to support efficiently crisis management and provide decision makers with a decision support system. There are two main steps following this first result: The first one is about analysing this framework and deducing the consequences of this structure. For instance, considering that critical information (to initiate the crisis management process) has been identified, what would be the technological solution able to feed the crisis management with this information? (Social networks? Sensors? Opendata? Etc.). Similarly, considering that required functions have been identified, what could be the theoretical and practical solutions to implement such functions? Which ones should remain human-based? This first step would allow defining precisely the requirements and specificities of the technological platform able to support crisis management efficiently. In [3], an analysis based on statements and conclusions of [8] claims that in crisis management domain, the lower level (data gathering) and the upper level (information exploitation) are very open area. This is clearly different from industrial domain where data sources and objectives are usually well known. Consequently, the whole data management chain could not be (entirely) based on the same approach and tools. Actually, an interpretation layer is mandatory to transform raw data (extracted from social networks, sensors, open data, human reports, etc.) into formalized situation models. This step is definitely specific to domains with open lower and upper layers. The second step concerns obviously the implementation itself to obtain such a technological platform. The unavoidable dynamicity of crisis management implies to use an agile platform (as exposed by the function “maintain” and the associated control loop(s)). Service Oriented Architecture (SOA) and Event-Driven Architecture (EDA) are relevant options to implement such a platform.