دانلود ترجمه مقاله آشکارسازی موانع چارچوب جابجایی شهری در شهرداری های کوچک و متوسط

نتیجه گیری:
هدف این پژوهش شناسایی موانع کند کننده توسعه و پیاده سازی برنامه جابجایی شهری برابر قانون 2012/12587 در شهرهای کوچک و متوسط برزیل بود. موانع مربوط به محدودیت های بودجه تاثیر قابل توجهی در واقعیت این شهرها دارد. این مسئله بسیار مهم است چراکه بر دیگر موانع تاثیر دارد و مانع تکمیل با قانون در سررسید مشخص می شود (آپریل، 2019). عدم تکمیل مانع می شود شهرداری ها بودجه های فدرال را برای جابجایی شهری دریافت کنند که به طور غیرمستقیم در توسعه شهرهای پایدارتر و با دسترسی بیشتر تاثیر منفی دارد. شهرهای کوچک تر این محدودیت ها را بیشتر شهرهای متوسط حس می کنند. تنها 5% شهرهای برزیل با قانون 2012/12587 تطابق دارند که تقریباً نیمی از شهرهای مورد مطالعه (49.2%) برنامه جابجایی شهری خود را تاکنون تنظیم کرده اند. آماده سازی خود برنامه جابجایی شهری مانعی برای شهرداری های مورد مطالعه نیست، چراکه برای مدیران این شهرداری ها مشخص است که چه کسی مسئول تنظیم برنامه جابجایی شهری است، نکاتی که باید پوشش داده شوند و اهدافی که باید از طریق آماده سازی و اجرای برنامه جابجایی شهری باید محقق شود کدام است. در این روش بزرگترین دشواری ناشی از محدودیت های بودجه ای در عملی کردن تدابیر موجود در طرح است. این پژوهش اکتشافی بود و تنها شهرهای کوچک و متوسط ایالت سائوپائولوی برزیل را پوشش می داد. پیشنهاد می شود برای پژوهش بیشتر حوزه مطالعاتی به شهرهای دیگر ایالت ها که با واقعیت های بسیار دشوار روبر هستند گسترش یابد و مطالعه به انواع دیگر موانع که در این مقاله بررسی نشده بپردازد مانند تعهد سیاسی و نبود همگرایی میان بخش های سیاسی دیده شده در اعلامیه های b4 و b7، نبود یکپارچگی برای اولویت دادن به روش های حمل و نقل پایدار. به علاوه پیشنهاد می شود اقدامات و تدابیری برای افزایش پشتیبانی سیاسی برای برنامه های جابجایی شهری مورد توجه قرار گیرد. پیشنهاد دیگر بررسی داده های مورد نیاز مدیران شهری برای تنظیم برنامه جابجایی شهری و بررسی امکان به دست آوردن داده های ناقص از طریق فناوری های جدید مانند داده های بزرگ و حسگری از دور است. همچنین باید نقش توسعه ابزارهای جدید مانند پلتفرم هایی برای جمع آوری داده روشن شود، و تاثیر پیاده سازی پروتکل ها و استاندارد های جهانی معمول برای این فناوری های جدید بر سهر سطح نه تنها در پیاده سازی برنامه جابجایی شهری، بلکه در حوزه های دیگر مانند تغییر اقلیم و تحولات شهری دیده شود.

Conclusions:
This research aimed to identify the barriers that hinder the development and implementation of Urban Mobility Plans in accordance with Law 12,587/2012, in small and medium-sized municipalities in Brazil. The barriers related to budget constrains have a significant impact in the reality of these cities. This issue stands out because it impacts and influences other barriers and hinders the compliance with the Law within the stipulated deadline (April 2019). The lack of compliance then prevents municipalities from receiving Federal funds for urban mobility, which can have repercussions in the development of more sustainable and accessible cities. Smaller cities feel these limitations in an even more pronounced way than medium-sized municipalities. Only 5% of Brazilian cities have already complied with Law 12,587/2012. Of all the municipalities surveyed in this research, almost half (49.2%) have already elaborated their UMP to date. The preparation of the UMP itself is not seen as a barrier to the municipalities covered by this research, since for their managers it is clear who is responsible for elaborating the UMP, what are the points that should be covered and what are the objectives that must be achieved through the preparation and implementation of the UMP. In this way, the greatest difficulty lies in putting into practice the measures contained in the plan due to budget restrictions. This research was exploratory and covered only the small and medium-sized municipalities of the State of São Paulo. For future research it is suggested extending the study area to include municipalities in other states that face very different realities, as well as expanding the analysis to other types of barriers that were not considered in this study, such as lack of political commitment and lack of integration between policy sectors, which appeared transversally in assertions b4 and b7, and lack of integration for the prioritization of sustainable transportation modes. In addition, it is suggested addressing actions and measures to promote engagement and political support for UMPs. Another suggestion for future work is to investigate the necessary data that urban managers need to elaborate the UMP and analyze the possibility of acquiring missing data through new technologies such as big data and remote sensing. Also, it is important to highlight the role that the development of new tools, such as platforms for gathering data, and the implementation of common global protocols and standards for those new technologies will have on the municipal level, not only on the implementation of the UMP, but also on other areas, such as climate change and urban metabolism.