دانلود ترجمه مقاله مطالعه ای بر فراگیری بازاریابی الکترونیکی در طی دوران تحول

از کسب و کار الکترونیکی تا بازاریابی الکترونیکی:
در اواسط سال 1990 کسب و کار الکترونیکی به عنوان مقوله ای چشم گیر نمایان شد. عکس العمل مدرسان دانشگاهی به این موضوع ارائه دوره ها و سپس مدارکی علمی بود که نیاز های رشد کسب و کار الکترونیکی را مخاطب قرار داده بود. بررسی وب سایت Marketing Edge در سال 2016 نشان داد در حدود 16 برنامه مربوط به کسب و کار الکترونیکی ، که شامل بازاریابی الکترونیکی و رسانه اجتماعی می شود در دانشگاه های آمریکا در مقاطع کارشناسی و کارشناسی ارشد در حال ارائه است. این موضوع بیانگر این است که برنامه های کسب و کار الکترونیکی ، وقتی با سایر حوزه های بنیادی کسب و کار( مثل مدیریت عملیات) مقایسه می شود ، هنوز در مراحل ابتدایی به سر می برد. در حالت کلی، مباحثه در مورد آموزش کسب و کار الکترونیکی و آینده ی آن ، دو سیاست کلی دارد. سیاست اول: کسب و کار الکترونیکی که به عنوان یک الگوی جدید (پارادایم) در نظر گرفته می شود، نیازمند ایجاد یک برنامه تحصیلی جداگانه و مستقل است. دومین سیاست: کسب و کار الکترونیکی باید در تمام سرفصل های کسب و کار سنتی گنجانده شود. بحث شدید دیگری که در بین جوامع آموزشی رواج دارد، نگران توازن صحیح بین اهمیت دوره های فنی و غیر فنی می باشد. مطالعات قبلی نشان می دهد که در برنامه های کسب و کار الکترونیکی، به طور متوسط واحدهای غیرفنی کسب و کار بیشتری مورد نیاز است تا واحدهای فنی محور. از سوی دیگر، رویکرد کلاسیک آموزشی که در آن مدرسان در مورد عناوین مشخص شده در برنامه درسی یک کلاس بحث می کنند، ممکن است نگرانی هایی در مورد ماهیت کسب و کار الکترونیکی به وجود آورد. به ویژه اگر به علت تغییر و تحول سریع فناوری های اطلاعات وارتباطات، مباحث اموزشی به طورمنظم و اغلب ماهانه به روز رسانی نشوند، ممکن است یک مبحث یا درس برنامه ریزی شده بی معنی و یا تاریخ گذشته شود. به همین دلیل است که پژوهشگران راه هایی خلاقانه برای توسعه برنامه های درسی کسب و کار الکترونیکی پیشنهاد می کنند. به عنوان مثال، تیبر در سال 2005، بر روی پروژه های گروهی تمرکز کرد که در آن دانشجویان با بنگاه های کوچک کسب و کار درارتباط بودند و با آنها مشورت می کردند ، با این روش یادگیری از طریق به کار گرفتن مباحث تئوری در زندگی واقعی، شکل می گرفت. مک براید درسال 2005 اینگونه استدلال کرد که، پویایی کلمه " الکترونیکی" درجهان ، دانشجویان را ملزم می کند تا در شرایطی گروهی در توسعه و ارائه سهمشان از اطلاعات فعال باشند. در حالیکه سهم و نقش مدرسان در این جریان تنظیم مطالعات و راهنمایی و حمایت از دانشجوبان است.

From E-business to E-marketing:
E-business emerged as a hot topic in the mid-1990s, academic institutions have responded to that with courses then degrees that addressed the needs of E-business growth. A review of the Marketing Edge website in 20162 showed that around 16 E-business related programs, including E-marketing and social media, are offered in American universities at both the postgraduate and undergraduate levels, which suggests that e-business programs are still in early stages when compared to other established business areas (e.g. operation management). In general, debates around E-business education and its future took two lines, one that considers E-business as a new paradigm, requiring the establishment of a separate degree program; the second line of thought is to infuse E-business throughout the traditional business curriculum (Bradbard, Robbins, Riddle, Grigsby, & Stuart, 2002). Another fierce debate within the education community concerns the appropriate balance between a technological emphasis and non-technical coursework. Previous Studies (e.g. Burkey, 2007; Fusilier & Durlabhji, 2010; Li, Yen, & Cheng, 2008) shows that on average there are more non-technical required business modules, than technically-oriented required ones in E-business programs. Furthermore, the classical educational approach in which instructors discuss the topics specified in a course syllabus in class may raise some concerns due to the nature of E-business. More specifically, the rapidly changing and converging ICTs could make one planned topic/lecture meaningless or out of date if not updated frequently, sometimes on a monthly basis. That is why researchers suggest innovative ways in developing syllabi for E-business courses. For example, Tabor (2005) focused on using team projects in which students consult to small businesses and achieve learning through applying the theory to real life. McBride (2005) argued that dynamics of the “e” world require students to be active developer and deliverer of material role in a group environment, while the role of the instructor is to direct studies and provide support to student.