دانلود ترجمه مقاله مطالعه و درک تعریف یک شهر هوشمند در برنامه ریزی شهری

نتیجه گیری:
نویسنده با توجه به تحلیل مقالات مدیریت عمومی، متوجه شد که برنامه ریزی شهری عامل مهمی در توسعه شهری است. شهرهای دارای منابع فکری مناسب و نهادهای مناسب و همچنین زیرساخت های توسعه یافته، شهرهای هوشمند نامیده می شوند. به گفته نویسنده، برنامه های توسعه فضایی محلی باید در آن شهرها مورد استفاده قرار گیرند.بخش های مهم شهر، مکان هایی که بیشترین سرمایه گذاران را جذب می کنند (مانند پارک های فن آوری، شرکت های تحقیق و توسعه، انکوباتورهای کسب و کار، مراکز انتقال تکنولوژی و مجتمع های صنعتی) باید قطعا در این برنامه ها قرار گیرند. استاندارد ISO 37120 ، عملی ترین روش، برای اندازه گیری عملکرد شهر است. عاملي که در مورد مديريت خاص تصميم مي گيرد، سطح فشارهاي سرمايه گذاري است. اگر این شاخص کاهش یابد، منطقه نمی بایست با برنامه های توسعه فضای محلی پوشیده شود. اتصال نزدیک به برنامه ریزی پوششی، فشار سرمایه گذاری و فضای سبز، با استفاده از روش های طبقه بندی در 34 مراکز شهرهای با سایز متوسط در لهستان مشاهده شد. شهرهای مورد تجزیه و تحلیل در سه کلاس گنجانده شده است. کلاس اول، شامل شهرهایی بود که نیاز به بهبود در برنامه ریزی پوشش داشتند. این قطعا به طور مثبت، بر سطح نوآوری این شهرها تاثیر خواهد گذاشت. روش های پیشنهاد شده و توصیه شده توسط نویسنده می تواند نقش مهمی در نظارت بر پوشش برنامه ریزی در واحدهای مختلف منطقه ای داشته باشد. این نوع نظارت میتواند تأثیرات مثبتی را برای دولتهای محلی، نهادهای دولتی و سازمانهای مرتبط با آن نهادها داشته باشد.

Conclusions:
Analyzing the literature covering public management, the author noticed that the urban planning is a crucial factor in urban development. Cities which have an adequate intellectual resources and proper institutions as well as developed infrastructure are called smart cities. According to the author, proper local spatial development plans should be applied in those cities. Crucial parts of the city, places of the highest investors interest such as technology parks, R&D companies, business incubators, technology transfer centers and industrial complexes should definitely be incorporated in these plans. The ISO 37120 Standard is the most practical method to measure a city’s performance. The factor which decides about special management is the level of investment pressure. If this indicator is decreasing then the area does not have to be covered by local spatial development plans. A close connection of coverage planning, investment pressure and green space was observed thanks to applying taxonomic methods on 34 medium-sized urban centers in Poland. Analysed cities have been included into three individual classes. The first class of urban centers contained cities which need an improvement in coverage planning. It will certainly positively affect the innovation levels of these cities. The methods suggested and recommended by the author might serve an important role in supervising planning coverage in different territorial units. This kind of monitoring can have a beneficial effects for local governments, public institutions and organizations connected with those entities.