دانلود ترجمه مقاله محدودیت های مالی و توسعه کسب و کارهای خانوادگی خصوصی

الگوهای رشد شرکت خانوادگی خصوصی:
نواقص بازار بدین معناست که کمبود وجوه تولید شده داخلی یکی از محدودیت های اصلی برای رشد کسب و کار بالقوه (کارپنتر و پترسن، 2002، مولیر و همکاران، 2016)، به ویژه برای شرکت های غیر بورسی (چای و همکاران، 2015) می باشد و برخی از محققان بر این اعتقادند که این محدودیت ها احتمالا در سراسر ساختارهای مالکیت متغیر است (گواریگلیا و همکاران، 2011). با این حال، تحقیقات کمی در رابطه با الگوهای رشد کسب و کارهای خانوادگی خصوصی که یکی از رایج ترین نوع کنترل در سراسر جهان است، (لا پورتا و همکاران، 1999) و به ویژه در غرب اروپا (فاسیو و لانگ، 2002) و شرق آسیا (گلاسنس و همکاران، 2000) صورت گرفته است. این مطالعه استدلال می کند که شرکت های خانوادگی به چند دلیل برای رشد نسبت به شرکت های غیرخانوادگی کمتر متکی به بودجه داخلی هستند. اول، کنترل شدید خانوادگی روابط بین صاحبان خانواده و ذینفعان خارجی را تقویت می کند (مارتینز و رکجو، 2017). در واقع، شرکت های خانوادگی می توانند عدم تقارن اطلاعاتی را کاهش داده و از متوسل شدن به بازارهای مالی با تقویت روابط نزدیک بین صاحب خانواده و وام دهندگان خارجی اجتناب ورزند (آنگوری و همکاران، در حال انتشار). دوم، برخلاف شرکت های غیرخانوادگی، صاحبان خانواده ممکن است به منابع غیرتجاری مالی خارجی با استفاده از دارایی های نامشهود مانند شهرت خانوادگی به عنوان وثیقه و به عنوان محافظ در برابر سلب مالکیت از ثروت وام دهندگان دسترسی داشته باشند (دیاز – دیاز و همکاران، 2016). دیاریزو و همکاران (2015) نقش اصلی که اطلاعات نرم در تسهیل دسترسی شرکت های خانوادگی به منابع مالی خارجی ایفاء می کنند، را گزارش کرده و پی بردند که رکود در وام دهی در طول بحران های مالی سال های 2007 تا 2009 در شرکت های خانوادگی کمتر مشهور بود. سوم، شرکت های خانوادگی به دلیل ساختارهای مالکیت متمرکز آن ها کمتر تحت تاثیر نزاع های بین صاحبان و مدیران قرار می گیرند (اندرسون و همکاران، 2003، پیندادو و رکجو، 2015، استاکینی و دگاسپری، 2015). اگرچه این نوع کنترل ممکن است منجر به تضاد منافع بین صاحبان کنترل کننده و سرمایه گذاران اقلیت شود (ویلاونگا و آمیت، 2006، پیندادو و همکاران، 2014)، اما مالک خانوادگی در شرکت های خصوصی ممکن است روابط نزدیک تری با سرمایه گذاران دیگر داشته باشد، چون سهام باقی مانده غالبا کمتر پراکنده خواهد بود.

Private family firm growth patterns Market imperfections mean that the scarcity of internally generated funds is one of the main constraints to potential business growth (Carpenter and Petersen, 2002; Mulier et al., 2016) —especially for unlisted firms (Chay et al., 2015)—, and some scholars contend that these constraints are likely to vary across ownership structures (e.g., Guariglia et al., 2011). However, there has been little research on the growth patterns of private family-owned businesses, which are the most prevalent type of control worldwide (La Porta et al., 1999), and particularly so in Western Europe (Faccio and Lang, 2002) and East Asia (Claessens et al., 2000). This study argues that family firms rely less on internal funding than their non-family counterparts to grow for several reasons. First, tight family control strengthens the links between family owners and external stakeholders (Martínez and Requejo, 2017). Indeed, family firms can alleviate information asymmetries and avoid resorting to financial markets by fostering close relationships between the owner family and external lenders (Angori et al., in press). Second, in contrast to non-family firms, family owners might access non-traditional sources of external finance, using intangible assets such as family reputation as collateral and as a safeguard against the expropriation of lenders’ wealth (Díaz-Díaz et al., 2016). D'Aurizio et al. (2015) report the major role that soft information plays in facilitating family firms’ access to external financing, finding that the downturn in lending during the 2007-2009 financial crisis was less pronounced in family firms. Third, family firms are less severely affected by agency conflicts between owners and managers due to their concentrated ownership structures (Anderson et al., 2003; Pindado and Requejo, 2015; Stacchini and Degasperi, 2015). Although this type of control may lead to conflicts of interest between controlling owners and minority investors (Villalonga and Amit, 2006; Pindado et al., 2014), the owner family in private companies may forge closer ties with other investors, as the remaining shares are frequently less dispersed.