دانلود ترجمه مقاله قدرت مخرب پول و غرور در اخلاق انحرافی گردشگران

جنبه های نوآوری:
تعداد کمی از محققان مکانیسم های زیربنایی رفتار انحرافی گردشگران را بررسی کرده اند. مطالعه حاضر به بررسی عوامل روانشناختی زمینه ساز رفتار انحرافی گردشگر می پردازد. یافته ها تأیید کرد که غرور و درک گردشگران از پول به عنوان قدرت و همچنین تعامل این عوامل با رفتار انحرافی گردشگر همبستگی مثبت دارد. یافته ها به درک نظری و عملی این پدیده کمک می کند. اول اینکه، یافته‌ها مکانیسم‌های روان‌شناختی رفتار انحرافی گردشگر را بر اساس غرور و درک پول به عنوان قدرت روشن می‌کنند. تحقیقات قبلی عمدتاً بر توصیف این پدیده متمرکز شده بود. این مطالعه رویکرد پژوهشی جدیدی را برای تبیین این پدیده مخرب در اختیار محققان قرار می دهد. دوم اینکه، تأثیر ادراک پول به عنوان قدرت بر رفتار انحرافی گردشگر، این استدلال‌های قبلی را تایید می‌کند که گردشگری محیطی را فراهم می‌کند که در آن گردشگران می‌توانند هنجارها و مقررات را نادیده بگیرند (به عنوان مثال، ترنر و اش 1975). بر اساس نظریه رویکرد/بازداری قدرت، درک پول به عنوان قدرت منجر به آزادی بیشتر در نادیده گرفتن هنجارهای اجتماعی می شود. این یافته یک توجیه قابل اعتماد برای رفتار انحرافی گردشگران ارائه می دهد. ثالثاً، تأثیرات غرور بر رفتار انحرافی گردشگران نشان می دهد که این بازتابی از نیازهای ناخودآگاه افراد است. یوریلی و همکاران (2011) بیان کردند که نیازهای ناخودآگاه افراد ممکن است منجر به رفتار انحرافی گردشگر شود. یافته ها از این دیدگاه حمایت می کنند. فقط برای گردشگران با غرور بالا، درک بالای پول به عنوان قدرت منجر به رفتارهای انحرافی بیشتر گردشگران می شود. برای گردشگران با غرور کم، تلقی از پول به عنوان قدرت تأثیر معناداری بر رفتار انحرافی گردشگران ندارد. این نشان می دهد که نیازهای ناخودآگاه افراد ممکن است نیاز به عوامل دیگری داشته باشد (مثلاً درک پول به عنوان قدرت). بنابراین، این تحقیق درک عمیقی از این پدیده ارائه کرده است. جدای از جنبه های نوآوری نظری، این تحقیق همچنین دستورالعمل هایی را برای پزشکان برای مدیریت رفتار انحرافی گردشگران ارائه کرده است. اول اینکه، درک گردشگران از پول را می توان تحت تاثیر قرار داد. بنابراین، پروژه‌های گردشگری و طرح‌های خدماتی باید از انتقال این ایده که پول برابر است با امتیاز اجتناب کنند. مهمتر این که گردشگران خدمات نسبتاً منصفانه ای دریافت کنند حتی اگر هزینه های آنها متفاوت باشد. ثانیاً، اگرچه تأثیرگذاری بر غرور آسان نیست، اما پزشکان همچنان می‌توانند از عوامل دیگری برای به حداقل رساندن عوارض جانبی آن استفاده کنند. برای مثال، غرور با دلبستگی به سلبریتی ها همبستگی مثبت دارد (هوانگ و همکاران، 2015). بنابراین، سلبریتی ها (به عنوان مثال، ستارگان سینما، ستاره های ورزش) می توانند به عنوان سفیران خیریه برای ترویج گردشگری مسئولانه و اجتناب از رفتار انحرافی گردشگری دعوت شوند. این می تواند یک راه موثر برای کاهش رفتار انحرافی گردشگران با غرور بالا باشد.

Contributions:
Few scholars have explored the mechanisms underlying deviant tourist behavior. The present study explored the psychological factors underlying deviant tourist behavior. The findings affirmed that tourists’ vanity and perception of money as power as well as the interaction of these factors are positively correlated with deviant tourist behavior. The findings contribute to the theoretical and practical understanding of this phenomenon. First, the findings shed light on the psychological mechanisms of deviant tourist behavior based on vanity and the perception of money as power. Prior research had mainly focused on describing this phenomenon. This study provides a new research approach for scholars to explain this destructive phenomenon. Second, the effect of the perception of money as power on deviant tourist behavior provides support for prior arguments that tourism provides an environment in which tourists can ignore norms and regulations (e.g., Turner & Ash, 1975). Based on the approach/inhibition theory of power, the perception of money as power leads to more freedom to ignore social norms. This finding provides one reliable explanation for deviant tourist behavior. Third, the effects of vanity on deviant tourist behavior show that it is a reflection of individuals' unconscious needs. Uriely et al. (2011) proposed that individuals' unconscious needs might lead to deviant tourist behavior. The findings provide support for this view. Only for tourists with high vanity, a high perception of money as power leads to more deviant tourist behavior. For tourists with low vanity, perception of money as power does not have a significant effect on deviant tourist behavior. This indicates that individuals’ unconscious needs might need to be triggered by other factors (e.g., the perception of money as power). Thus, the research has provided a deep understanding of this phenomenon. Aside from its theoretical contributions, the research has also provided guidelines for practitioners to manage deviant tourist behavior. First, tourists' perception of money can be affected. Therefore, tourism projects and service designs should avoid conveying the idea that money equals privilege. It is more important that tourists receive relatively fair services even if their expenditures are different. Second, although vanity is not easy to influence, practitioners could still use other factors to minimize its side effects. For example, vanity is positively correlated with idol attachment (Huang et al., 2015). Therefore, idols (e.g., film stars, sports stars) could be invited as charity ambassadors to promote responsible tourism and avoid deviant tourist behavior. This could be an effective way of reducing high-vanity tourists’ deviant behavior.