دانلود ترجمه مقاله ارتباط زنجیره تامین سبز هوشمند و تحول دیجیتال

محدودیت ها و تحقیقات آتی:
مطالعه ما این دارای این محدودیت است که پاسخ‌های منفرد شرکت‌ها را مدنظر قرار می دهد. از اینرو، با ترکیب پاسخ‌ها و داده‌های عملکرد از بخش های زنجیره تامین‌کننده چند لایه، نظیر چندین عملیات و فرآیندهای زنجیره تامین بهم پیوسته، مطالعه حاضر را بهبود بخشید. از اینرو، مطالعه ما اولین قدم برای تحقیقات گسترده تر با ذینفعان GSCM بیشتر است. همچنین، محدودیت های بیشتر شامل این است که نتایج بر اساس داده های مقطعی می باشد. بنابراین، یک بررسی طولانی مدت یک مسیر تحقیقاتی امیدبخشی را ارائه می دهد. همچنین GSCM و زنجیره تامین هوشمند مفاهیم نوظهوری را ارائه می دهند که می توان انتظار داشت که در سال های آتی به طور قابل ملاحظه ای توسعه یابد. لازم به ذکر است که، این رویکرد می‌تواند شامل نحوه پیاده‌سازی زنجیره تامین هوشمند در چندین لایه زنجیره تامین و نحوه تکامل این فرآیند در گذر زمان باشد. همچنین، فناوری‌های دیجیتال می‌توانند از یکپارچگی تامین‌کننده در فرآیند توسعه محصول حمایت کنند (آیالا و همکاران، 2020) که می‌تواند به توسعه محصولات سبز همسو با سیستم GSCM به نحو قابل ملاحظه ای موثر باشد. در نهایت، با وجود آنکه اکثر شرکت‌ها در محیط‌های چند ملیتی فعال بوده و در زنجیره‌های تامین جهانی مشارکت می کنند، مطالعه حاضر بر شرکت‌هایی از برزیل یا فعال در آن متمرکز می باشد. تحقیقات پیشین در این بازار حاکی از آن است که شرکت ها به دلیل عدم قطعیت های صنعتی، کمتر برای همکاری خارجی با ذینفعان باز هستند (فرانک و همکاران، 2021). به علاوه اینکه، سرمایه‌گذاری در فناوری‌ها در مقایسه با کشورهای توسعه‌یافته از همسویی لازم با خروجی‌های نوآوری مورد انتظار برخوردار نیست. در مطالعه دیگری، دالنوگار و همکاران (2018) اظهار کردند که شرکت‌های برزیلی که در فناوری‌های دیجیتال سرمایه‌گذاری می‌کنند، دارای اهداف پایدار با اولویت بالایی نظیر کشورهای اروپایی نیستند. همچنین، موارد فوق تفاوت هایی هستند که در مقایسه با شرکت های کشورهای توسعه یافته در حوزه GSCM می توانند نتایج متفاوتی را ایجاد کنند. در اینگونه کشورها، موضوعاتی نظیر نوآوری باز با تامین کنندگان، سرمایه گذاری در فناوری برای افزایش خروجی های نوآوری و مزایای مورد انتظار برای دستیابی به اهداف پایدار بیشتر با یکدیگر ترکیب می شوند. از اینرو، اثرات استنباط های آماری یافت شده در این مطالعه باییستی محدود به بافت ملی در نظر گرفته شود. همچنین، مطالعات آتی بایستی چنین یافته‌هایی را به زنجیره‌های تامین جهانی که در آن این شیوه‌ها در ترکیب بیشتری با یکدیگر قرار دارند، تعمیم دهند. همچنین، دانشگاهیان می توانند تحلیل هایی را نیز برای بررسی تفاوت ها در شیوه های دیجیتال و سبز بین کشورهای توسعه یافته و در حال ظهور برای یافتن شکاف ها و نشان دادن تفاوت های اصلی انجام دهند. لازم به ذکر است که موارد فوق برای درک بهتر چالش های بالقوه و روش‌هایی که شرکت‌ها در هر دو نوع زمینه از یکدیگر متمایز می‌شوند، بسیار سودمند می باشد. از اینرو، می‌توان تدابیر پژوهشی را برای کاهش چنین شکاف‌هایی در شیوه‌های مدیریتی اتخاذ نمود که می‌تواند در دستیابی به اهداف پایدار جهانی موثر باشد.

Limitations and future research:
Our study has the limitation that it considers single responses from the companies. Thus, the study could be improved by combining responses and performance data from multitier supplier chain settings, including several operations and supply chain processes interconnected. Therefore, our study is the first step to larger research with more GSCM stakeholders. Further limitations include that the results are based on cross-sectional data. Hence, a long-term investigation presents a promising future research avenue. GSCM and smart supply chain represent emerging concepts that can be expected to develop significantly in the next years. Such an approach could include how smart supply chain is implemented across several supply chain tiers and how this process evolves over time. Moreover, digital technologies can support supplier integration in the product development process (Ayala et al., 2020) or avoid glitches when such integration happens (Merminod et al., 2021), which can help develop green products aligned with the GSCM system of the firm. Future studies could advance in this direction of research. Finally, although most firms are active in multinational settings and engage in global supply chains, the study focuses on firms from or active in Brazil. Prior research in this market has shown that companies are less open to external collaboration with stakeholders due to industrial uncertainties (Frank et al., 2021). Also, investments in technologies are not well aligned with the expected innovation outputs compared to developed countries (Frank et al., 2016). In another study, Dalenogare et al. (2018) showed that Brazilian companies that invest in digital technologies have not as high priority sustainable goals as European countries. These are some differences that can produce different results when compared to companies from developed countries in the GSCM domain. In such countries, issues like open innovation with suppliers, technology investment to increase innovation outputs and expected benefits to achieving sustainable goals tend to be more consolidated. Thus, the effects of the statistical inferences found in this study should be considered limited to the national context. Future studies should expand such findings to global supply chains where these practices are more consolidated. Moreover, academics could devote effort to analyzing differences in digital and green practices between developed and emerging countries to find the gaps and show the main differences. This would be helpful to understand better the potential tensions, and ways companies in both types of contexts differentiate. Based on this, research policies can be proposed to reduce such gaps in managerial practices that can help achieve global sustainable goals.