دانلود ترجمه مقاله مسائل و رویکردهای ایجاد و تقویت شراکت‌های بین سازمانی در ورزش

دلالت های نظری و عملی:
از دیدگاه نظری نشان دادیم که شراکت میان-سازمانی، برای رسیدن به موفقیت و پایداری سازمان های SDP الزامی است (گری 1989). هم چنین اولین پژوهشگرانی هستیم که چالش ها و استراتژی های سازمان های SDP را در 4 مرحله از نظریه همکاری (گاجا 2004) قرار داده و شراکت را در ارتباط با تاکتیک های وودلن و هوتون (2012)، برای ارزیابی چنین روابطی بررسی کردیم. علاوه بر آن، چندین چالش و استراتژی را به پیش بردیم که می تواند برای موقعیت شراکت SDP، در مقایسه با شراکت در ورزشهای عمده تر، منحصر به فرد باشد. از این موارد می توان به تردید درباره ورزش، به عنوان یک ابزار توسعه، مسائل رابطه نابرابر قدرت ، اهدافی با جهتدهی اشتباه و تنش میان ساختن روابط و در نظر گرفتن شراکت، به عنوان یک کسب و کار اشاره کرد. از دیدگاه عملی، کاهش تردید، درباره ورزش، به عنوان یک ابزار توسعه و هم چنین تقویت شراکت بلند مدت باعث شده که سازمان های SDP، در فروش ارزش و اثر ورزش، برای شرکای بالقوه، فراتر برود و عملکرد بهتری داشته باشد (کوالتر 2013، اسپایچی و همکاران 2017). این پدیده را می توان با برقراری شراکت، با افراد دانشگاهی، به منظور ارائه ارزیابی ها و مقیاس های معتبرتر، تسهیل نمود (ولتیپیچی و کوهن 2016). عدم وجود تیزهوشی کسب و کار دست اندرکاران می تواند اثری منفی بر توانایی سازمانی SDP، به منظور بررسی چالش های فطری، در شراکت و اجتناب از سواستفاده توسط شرکای قدیمی تر و بزرگتر داشته باشد. بنابراین توصیه می کنیم که مدیران SDP، مجموعه مهارت های الزامی کسب و کار را به دست بیاورند (برای مثال برنامه ریزی استراتژیک و مالی، مدیریت منابع انسانی) که می تواند در رشد دادن و حفظ شراکت، مفید باشد. این مهارت را می توان از طریق تجربه، یادگیری از اشخاصی که در این زمینه کار کرده اند، شبکه بندی و تسهیلات بیشتر به دست آورد. در نهایت، سازمان های SDP نباید شرکای محلی خود را به دلیل توسعه شراکت با NGOهای بین المللی بزرگتر، تیم های حرفه ای و شرکت ها نادیده بگیرند که دراین موارد، احتمال انحراف از ماموریت، بسیار بالا است. در حالی که مجموعه ای از بودجه های اعطایی بزرگ بین المللی، از یک شرکت بزرگ، نکات مثبت و بدیهی خود را دارد، به دست آوردن منابع و پشتیبانی از جامعه محلی، اغلب برای دست یابی به منابع مالی و انسانی بیشتر، حیاتی است. اسونسون و هامبریک 2016).

Theoretical and practical implications:
From a theoretical standpoint, we demonstrated that inter-organizational partnerships are imperative to the success and sustainability of SDP organizations (Gray, 1989). We are the first to position challenges and strategies of SDP organizations into the four stages of collaboration theory (Gadja, 2004) and examine partnerships in relation to Woodland and Hutton's (2012) tactics for evaluating such relationships. In addition, we advanced several challenges and strategies which may be unique to the SDP partnership context in comparison to partnerships within more mainstream sport, most notably skepticism about sport as a development tool, unequal power relation issues, misaligned goals, and the tension between building relationships and treating the partnership as a business. Practically, to mitigate skepticism about sport as a development tool and to foster long-term partnerships, SDP organizations need to do better at selling the value and impact of sport to potential partners, moving beyond an evangelical rhetoric (Coalter, 2013; Spaaij et al., 2017) to justify their programs through evidence. This could be facilitated by establishing partnerships with academics to provide more rigorous and valid evaluations and metrics (Welty Peachey & Cohen, 2016). Lack of business acumen of practitioners could also negatively affect an SDP organization's ability to astutely navigate the challenges inherent in partnerships and prevent itself from being taken advantage of by larger and more established partners. Thus, we recommend that SDP managers acquire the necessarily business skill set (e.g., financial and strategic planning, human resource management) that would be helpful in cultivating and sustaining partnerships. These skills could be gained through experience, mentorship from a person who has worked in the field, networking, and further education. Finally, SDP organizations should not ignore local partners in favor of just developing partnerships with larger, international NGOs, professional teams, and corporations to receive funding, where the possibility of mission drift is high. While the allure of a large international grant or donation from a big corporation has its obvious appeal, gaining the resources and support from the local community is often crucial towards providing access to additional human and financial resources (Svennson & Hambrick, 2016).