دانلود ترجمه مقاله ارتباط درماندگی مالی و اجتناب از پرداخت مالیات

نتیجه گیری:
این مطالعه به بررسی تغییرات تأثیر درماندگی مالی بر اجتناب از مالیات در بین شرکت ها قبل از همه گیری و در زمان همه گیری COVID-19 می پردازد. ما یک رابطه منفی بین درماندگی مالی و اجتناب از مالیات پیدا کردیم، و از این استدلال حمایت می کنیم که شرکت هایی که از نظر مالی دچار مشکل هستند فرصت کمتری برای اجتناب از مالیات دارند، علی رغم استدلال های قبلی مبنی بر اینکه شرکت های دچار درماندگی به رفتارهای اجتناب از مالیات بیشتری مبادرت می ورزند (ادواردز و همکاران، 2016؛ ریچاردسون و همکاران. ، 2015ب). ما این توجیه جدید را ارائه دادیم مبنی بر اینکه بررسی نظارتی بیشتر و منابع مالی کمتر منجر به انگیزه بالاتر برای اجتناب از مالیات می شود که با ارتباط منفی بین درماندگی مالی و اجتناب از مالیات نشان داده می شود. کووید-19، که بدون هشدار ظاهر شد، فرصت های کمتری را برای شرکت هایی که از نظر مالی دچار مشکل هستند، می دهد تا استراتژی های اجتناب از مالیات را دنبال کنند. این مطالعه توصیه هایی برای قانون گذاران و متخصصان در مورد استراتژی های لازم جهت مهار استراتژی های اجتناب از مالیات و نظارت مؤثر بر شرکت های دارای مشکل مالی ارائه می دهد. اول اینکه، این مطالعه به طور بالقوه می تواند ورودی سیاستی در تنظیم قوانین و مقررات مربوط به اجتناب از مالیات، به ویژه در دوره بحران ارائه دهد. درک عوامل اساسی اجتناب از مالیات برای دولت ها و سیاست گذاران ضروری است زیرا آنها سیاست هایی را برای کاهش این اثرات مخرب طراحی و اجرا می کنند (عارف و کمرالدین، 2019). دوم اینکه، یافته های این مطالعه بینش های ارزشمندی را برای مدیران صندوق و سرمایه گذاران در ارزیابی تهدیدات مربوط به همه گیری COVID-19 بر روی رفتار مدیران در ابداع تصمیم های استراتژیک بهینه مالیاتی فراهم می کنند. یافته های ما نگرانی های زیاد از این که شرکت هایی که از نظر مالی دچار مشکل هستند، استراتژی های اجتناب از مالیات را زمان همه گیری به شدت دنبال می کنند، را از بین می برد. این مطالعه دارای محدودیت هایی است که معمولاً در مطالعات تجربی استفاده کننده از داده های سراسر کشورهای جهان مرتبط است. اول اینکه، این مطالعه رژیم های مختلف را با تغییرات در سیستم های مالیاتی پوشش می دهد. دوم اینکه، ما قادر به اندازه گیری موقت یا دائمی بودن تأثیر COVID-19 و درماندگی مالی بر اجتناب از مالیات به دلیل بازه زمانی محدود نیستیم. تحقیقات آتی می توانند در اصلاحات مربوط به روش شناسی، به ویژه گسترش به افق زمانی طولانی تر و استفاده از تجزیه و تحلیل عمیق استراتژی های اجتناب از مالیات، سرمایه گذاری کنند. مطالعه آتی می تواند بر فروش دارایی های قابل استقرار مجدد در شرکت هایی که از نظر مالی دچار مشکل هستند به عنوان بخشی از استراتژی های اجتناب از مالیات برای حفظ پول نقد متمرکز شود. تحقیقات آتی همچنین می توانند ارزیابی کنند که مراحل مختلف درماندگی مالی چه تاثیری بر استراتژی های اجتناب از مالیات می گذارند.

Conclusion:
This study examines the variations in the impact of financial distress on tax avoidance across firms pre-pandemic and during the COVID-19 pandemic. We find a negative link between financial distress and tax avoidance, supporting the arguments that financially distressed firms have less opportunity to avoid tax, despite the prior arguments that distressed firms engage in greater tax avoidance (Edwards et al., 2016; Richardson et al., 2015b). We put forward a new explanation that the greater regulatory scrutiny and lower financial resources lead to a higher incentive to avoid tax, exhibited by the negative link between financial distress and tax avoidance. The COVID-19, which appeared without warning, gives fewer opportunities for financially distressed firms to pursue tax avoidance strategies. This study has implications for regulators and professionals on the strategies that would be needed to curb tax avoidance strategies and effectively monitor financially distressed firms. First, this study could potentially provide policy input in setting rules and regulations related to tax avoidance, especially during the crisis period. Understanding the underlying determinants of tax avoidance is essential to governments and policymakers as they devise and implement policies to reduce these damaging effects (Ariff and Kamarudin, 2019; Atwood et al., 2012). Second, the findings from this study would provide valuable insights to fund managers and investors in assessing the threats relating to the COVID-19 pandemic on the behaviour of managers in devising tax-optimal strategic decisions. Our findings eliminate over-concern that financially distressed firms would aggressively pursue tax avoidance strategies during the pandemic. This study has limitations, commonly associated with empirical studies using data across countries. First, the study covers various regimes with variations in tax systems. Second, we are not able to measure whether the impact of COVID-19 and financial distress on tax avoidance is temporary or permanent due to the limited time frame available. Future research can invest in refinement related to methodology, especially expanding to a longer time horizon and applying in-depth analysis of tax avoidance strategies. Future work can focus on the sale of redeployable assets in financially distressed firms as part of tax avoidance strategies to conserve cash. Future research can also evaluate how different stages of financial distress affect tax avoidance strategies.