دانلود ترجمه مقاله جهت گیری بازاریابی سبز: مفهوم سازی و توسعه مقیاس

محدودیت ها و جهت گیری های پژوهش های آتی:
این تحقیق دارای یک سری محدودیت ها نیز می باشد. اولا، با توجه به مطالعه 1، در مورد فرآیند توسعه مقیاس (تحقیقات کیفی)، مروری متوازن تر از همه بخش ها می تواند کاربرد گسترده تری از شیوه های بازاریابی سبز را نمایان کند. دوما، شیوه های بازاریابی سبز عموما به عنوان زمینه هایی خاص شناخته شده اند که مشخصه های منحصر به فردی نیز دارند و به عنوان روش هایی مفید برای بررسی نحوه عملکرد چارچوب های پیشنهادی در محیط های فرهنگی، اقتصادی، سیاسی و اجتماعی مختلف نمایان شده اند، مخصوصا در مقایسه زمینه ها در شرایط شمالی و جنوبی جهانی (استگ و ولک، 2009). سوما، اگرچه بخش FMCG نمایان گر حداکثر نمونه ما در مطالعه 4 می باشد، ما تصدیق کرده ایم که زمینه های دیگر دارای تاثیرات محیطی منفی تری مانند سرویس های B2B می باشند؛ این موضوع یکی دیگر از محدودیت های بالقوه این مقاله را شامل می گردد. متعاقبا، ما پیشنهاد داده ایم که مطالعات آتی روی انواع مختلفی از شرکت ها و بخش های صنعتی خاص تمرکز داشته باشند تا نتایجی مقایسه ای و درکی بهتر از نحوه عملکرد GMO در محیط های مختلف را به دست آورند. نتایج ما همچنین نشان دهنده مسیرهایی برای تحقیقات آتی نیز می باشند. فرصت های تحقیقات آتی به لحاظ نحوه تعدیل گری متغیرهای دیگر روی تاثیر مطالعات پیشین روی ابعاد GMO در قالب تاثیر روی عملکردها و کارایی های بازاریابی نمود می یابند. به عنوان مثال، فشارهای ذینفعان (یعنی کارکنان و شرکا) می تواند رابطه بین CSR و SGMO را تعدیل کنند، در حالی که رابطه TGMO-MP نیز می تواند از دیدگاه محیط خارجی (به عنوان مثال، فرهنگ مصرف پایدار در حال رشد یا مقررات محیطی خاص) تعدیل گردد. بر اساس مطالعات قبلی (به عنوان مثال، لئونیدو و همکاران، 2013)، منابع خام می توانند محرک بالقوه دیگری از SGMO و IGMO باشند زیرا سرمایه گذاری های محیطی غالبا به عنوان هزینه های قابل توجهی در بازپرداخت های بلندمدت در نظر گرفته می شوند.

Limitations and directions for further research:
This research has several limitations. First, with regards to Study 1 of the scale development process (qualitative research), a more balanced and diverse review from all sectors might capture a wider application of green marketing practice. Second, green marketing practices are increasingly recognized as context specific, with their own unique characteristics (McDonagh & Prothero, 2014), suggesting it would be useful, methodologically, to investigate how the proposed framework operates in different cultural, social, economic and political environments, particularly comparing contexts in the global North and South (Steg & Vlek, 2009). Third, although the FMCG sector represents the majority of our sample in Study 4, we acknowledge other areas have more negative environmental impact such as B2B and services; this constitutes another potential limitation of this paper. Consequently we suggest future studies focus on different firm types, specific sectors or industries (e.g. B2B), to draw comparative results and better understand how GMO operates in different settings. Our results also suggest several paths for further research. Opportunities for future studies arise in terms of how other variables might moderate the effect of antecedents on the GMO dimensions as well as the effect of the latter on marketing performance. For instance, stakeholders' pressures (i.e. employees, partners) may moderate the relationship between CSR and SGMO, while the TGMO–MP relationship could also be moderated from an external environmental force (e.g. the growing sustainable consumption culture, or tougher environmental regulations). Based on previous studies (e.g. Leonidou et al., 2013), slack resources could be another potential driver of both SGMO and IGMO since environmental investments are often considered as significant expenditures with long-term payback.