دانلود ترجمه مقاله تصمیم گیری بازاریابی در حوزه بازاریابی مدرن

محدودیت ها و پژوهش‌ های آتی:
پژوهش ما بینش ‌های نوین ارزشمندی را ارائه می‌ دهد، اما عاری از محدودیت نیست. نخست، بر توانایی مدیران بازاریابی برای بازیابی دقیق و صادقانه فرآیندهای تصمیم ‌گیری گذشته و جاری تکیه دارد. همان گونه که تصمیم ‌گیری را به شکل گذشته نگر بررسی کردیم، یافته‌ های ما باید با استفاده از روش‌ های فرآیند طولی تایید شود. افزون بر این، روش‌ های پژوهش عملی و/یا قوم نگاری می ‌تواند مورد استفاده قرار گیرد. با استفاده از چنین روش‌ هایی، فرآیند طبیعت گرایانه DMM را می ‌توان به شکل طولی و همزمان، با یافته‌ های ما به عنوان نقطه شروع بررسی کرد. تیم‌ های پژوهشی به اصطلاح خودی/خارجی (بارتونک و لوئیس، 1996) که در آن‌ ها درک عمیق و دسترسی مستقیم و شخصی خودی ‌ها منابع کلیدی را تشکیل می‌ دهند، گزینه‌ ای قابل ستایش در این زمینه خواهند بود. پروتکل ‌های بلند اندیشانه و سایر تکنیک‌ های توصیف ‌شده توسط مرلوزی و همکارانش (1981) برای بررسی تصمیم ‌گیری افراد در محیط ‌های طبیعت گرایانه نیز ابزار پژوهش ارزشمندی هستند. عمق بیشتر و تفاوت‌ های ظریف بیشتری را می ‌توان به ویژگی ‌های مبتکرانه و بازتابی تصمیم ‌گیری در محیط ‌های بازاریابی نوین اضافه کرد، که بر پایه بررسی ما، ویژگی ‌های ناشناخته اما مهم تصمیم ‌گیری هستند. دوم، بررسی ما تنها تفاسیر و تجربیات مدیران بازاریابی را در بر می‌ گیرد. DMM از بسیاری جهات تلاشی جمعی است که در آن تصمیم‌ ها دستاورد کار گروهی است. همچنین موقعیت هایی وجود دارد که در آن تصمیم به دلیل بزرگی راهبردی آن خارج از اختیار یک مدیر بازاریابی است. گنجاندن دیدگاه ها و تجربیات سایر اعضا در گروه یا سازمان به شکل کلی شاید یافته‌ های جایگزینی را بیفزاید. از این رو، برای به دست آوردن چشم اندازی گسترده تر درباره DMM، پژوهش‌ های آینده را می ‌توان به شکل عمودی (مدیریت عالی و هیئت مدیره) و به شکل افقی (تیم‌های بازاریابی و سایر سهامداران در سازمان) گسترش داد. سوم، اگرچه فناوری بازاریابی نوین نقشی طبیعت گرایانه در زمینه تجربی بررسی ما بازی می‌ کند، اما تمرکز اصلی آن نبوده است. یک راه برای انجام پژوهش‌ های امیدوارکننده، تمرکز بر ابزارها و سکوهای گوناگون فناوری است. این می ‌تواند شامل بررسی این موضوع باشد که چگونه تصمیم‌ گیرندگان بازاریابی از این ها برای اهداف گوناگون در DMM استفاده می‌ کنند تا از یک سو از شدت داده ها بهره مند شوند و ثانیاً با نوسانات و پیچیدگی محیط ‌های بازاریابی نوین مقابله کنند. ما فقط موضوع پژوهش را بطور سطحی بررسی کردیم. در نهایت، از آنجایی که هدف پژوهش ما کاوش و تشخیص الگوی کلی DMM بود، یافته‌ های ما بیشتر بر پایه عمق تجزیه و تحلیل ما بود، نه وسعت آن. به این ترتیب، ارائه هر گونه ادعای قطعی درباره تمایزهای قابل تشخیص در DMM میان صنایع گوناگون و شخصیت‌های مدیریتی و سبک ‌های تصمیم ‌گیری مربوطه آن‌ ها نامناسب است. پیشرفت منطقی این بررسی انجام بررسی مقایسه ای DMM دیگری در صنایعی خواهد بود که از نظر سرعت، بلوغ و تعامل با مشتری متفاوت هستند.

Limitations and future research:
Our research provides valuable new insights, but is not free from limitations. First, it relies on marketing managers’ ability to accurately and honestly recapture both past and ongoing decision-making processes. As we studied decision-making retrospectively, our findings should be corroborated using longitudinal process methods. Furthermore, action and/or ethnographic research methods could be employed. Using such methods, the naturalistic process of DMM can be studied longitudinally in real time, with our findings as a starting point. The socalled insider/outsider research teams (Bartunek & Louis, 1996), where the insiders’ deep understanding and direct and personal access constitute key resources, would be a commendable option in this respect. “Think-aloud protocols” and other techniques described by Merluzzi et al. (1981) to study individuals’ decision-making in natural settings also constitute valuable research tools. More depth and further nuances could be added to the inventive and reflexive characteristics of decision-making in modern marketing environments, which, based on our study, are unexplored but important features of decision-making. Second, our study captured only marketing managers’ interpretations and experiences. DMM is, in many respects, a collective endeavor in which decisions result from teamwork. There are also situations in which a decision is beyond the authority of a marketing manager because of its strategic magnitude. The inclusion of the views and experiences of other members in the team or organization at large might have added alternative findings. Hence, to obtain a wider outlook on DMM, future research could be expanded vertically (top management and the board) and horizontally (marketing teams and other stakeholders in the organization). Third, although modern marketing technology plays a natural role in the empirical context of our study, it has not been the primary focus. A promising research avenue is to focus on different technological tools and platforms. It can include investigating how marketing decisionmakers use these for various purposes in DMM, to on one hand benefit from data intensity and, secondly, to counter the volatility and complexity of modern marketing environments. Our study only scratched the surface of the research topic. Finally, as the intent of our research was to explore and discern the general pattern of DMM, our findings were primarily based on the depth of our analysis, rather than its breadth. As such, it would be inappropriate to make any definitive claims regarding the discernible distinctions in DMM between various industries and managerial personas and their respective decision-making styles. A logical progression of this study would be conducting a comparative examination of DMM in industries that vary in terms of clock speed, maturity, and customer engagement.