دانلود ترجمه مقاله سیاست های برنامه ریزی و مدیریت شهری در قرن بیست و یکم

بحث و بررسی و نتیجه گیری:
جالب توجه است که بسیاری از دولت های آفریقائی شروع به درک اهمیت رویکردهای هماهنگ به منظور مدیریت شهرنشینی از طریق سیاست های شهری ملی کرده اند. به طور کلی، سیاست محیط زیست در آفریقا به شدت در حال تغییر است و نگرش های مطلوب تری نسبت به شهرها، به ویژه توجیه اقتصادی سیاست های شهری در حال تکامل است (توروک، 2016). در گذشته، واکنش ها به شهرنشینی بدون برنامه های صریح، اتخاذ رویکرد آتش برای مقابله با چالش های شهری انجام می شد (توروک و پارنل، 2009). افزایش میل به سیاست های شهری ملی با توجه به چالش های شهرنشینی ناشی از افزایش نابرابری فضایی، افزایش محله های فقیر نشین، کمبود زیرساخت ها و تقاضای فزاینده برای ایجاد مکان های مولدتر و قابل سکونت تر مهم است. همه هشت سیاست شهری ملی یک نمای کلی از مشکلات شهری را ارائه کرده اند که منجر به توسعه سیاسی شده و نشان می دهد که دولت های آفریقایی نسبت به تهدیدات و فرصت های ناشی از فرایند شهرنشینی سریع حساس ترند. ترسیم محتوای سیاسی هشت سیاست شهری ملی نشان می دهد که این سیاست ها بیانگر تعهد دولت های آفریقایی به سمت تقویت پیشرفت اجتماعی و اقتصادی است. در سطح نظری، سیاست های شهری ملی می تواند به عنوان چترهای سیاسی مناسب که در رابطه با طیف گسترده ای از موضوعاتی که در تعهدات هنجاری NUA و SDG شهری قرار دارد، صحبت می کند، در نظر گرفته شد (هومن، 2017). آنالیز ما مکمل بودن اساسی اهداف اصلی NUA و محتوای سیاسی سیاست های شهری ملی، به ویژه آن هایی که پس از دوران هبیات اتخاذ شده اند، را تایید می کند. این سیاست ها نیاز به بومی سازی SGD و NUA را تشخیص می دهد.

Discussion and conclusions:
It is refreshing to note that many African governments are beginning to realise the importance of coordinated approaches to managing urbanization through NUPs. Overall, the policy environment in Africa is drastically changing and more favourable attitudes are evolving towards cities, especially the economic justification for urban policies (Turok 2016). In the past, responses to urbanization were done without explicit plans, adopting a ‘fire-fighting’ approach to dealing with urban challenges (Turok and Parnell 2009). The increased appetite for NUPs is important considering the daunting urbanization challenges of increased spatial inequalities, increased slum proliferation, infrastructure deficits and the growing demand for creating more productive and liveable places. All the eight NUPs give a detailed overview of urban problems that have triggered policy development; demonstrating that African governments are becoming more sensitive to the threats and opportunities posed by rapid urbanization process. Mapping the policy contents of the eight NUPs reveals that these policies represent African governments’ commitment towards fostering social and economic advancement. At a theoretical level, NUPs can be seen as appropriate policy umbrellas speaking to a wide range of themes that have been pitched in normative commitments of the NUA and the urban SDG (Hohmann 2017). Our analysis confirms basic complementarity of the main intentions of the NUA and policy contents of NUPs, especially those adopted in the post-Habitat III era. These policies recognize the need to localize SGD #11 and the NUA.