دانلود ترجمه مقاله مدیریت بحران جهانی: پژوهش های کنونی و مسیرها

مقالات در مورد این موضوع خاص:
مقالات در این مساله خاص شامل داده‌ های جمع ‌آوری ‌شده از مناطق مختلف جهان (آسیا، اروپا و آمریکای شمالی) و روش‌ های مختلف (کیفی و کمی) هستند. دانیش و سیریرامیش چارچوبی را ارائه می دهند که فرهنگ را به طور گسترده ای تعریف می کند تا فرهنگ های سیاسی، اقتصادی، رسانه ای، اجتماعی و عملگرایانه را شامل شود. آنها یک بحران مواجه با شرکت نستله در هند را با استفاده از یک چارچوب تحلیل می کنند. لافر، گرت و نینگ به بررسی اثربخشی استفاده از مدیر عامل به عنوان یک سخنگو در طی یک بحران آسیب محصول می ‌پردازند. مطالعات آنها در چین و کره جنوبی انجام شد. در نهایت، باون، فریدانک، وانوو و کاوالونه واکنش مصرف کنندگان در آلمان و ایالات متحده را برای پاسخ فولکس واگن به بحران آلایندگی این شرکت (دیزل گیت) بررسی می‌ کنند. دانیش و سیریرامیش اعتقاد دارند که شرکتها به اندازه کافی نقش فرهنگ را در طول یک بحران تشخیص نمی ‌دهند و در نتیجه بهای سنگینی را از لحاظ شهرت و سود خالص می ‌پردازند. نویسندگان بر این باورند که نظریه ترمیم یا بازیابی تصویر بنویت و نظریه وضعیتی ارتباطات بحران کومبس، دو نظریه پیشرو در ارتباطات بحران، به اندازه کافی فرهنگ را در چارچوب‌ هایشان وارد نمی ‌کنند. دانیش و سیریرامیش چارچوبی را ارائه می دهند که فرهنگ را به طور گسترده ای تعریف می کند تا فرهنگ های سیاسی، اقتصادی، رسانه ای، اجتماعی و عملگرایانه را شامل شود. با استفاده از این چارچوب برای یک بحران که نستله در هند با آن مواجه است، آنها دریافتند که این شرکت چند ملیتی برای همسویی اش با پیچیدگی ‌های فرهنگ ‌های کشور میزبان تلاش نموده است. برای مثال، نستله تلاش نمود تا با افزایش شرکتی سازی رسانه، فشارهای عملگرایانه و دگرگون پذیری اجرای مقررات کنار بیاید. نویسندگان معتقدند که مقالات ارتباطات بحران و شیوه مدیریتی با ادغام فرهنگ در تمام اشکال آن به شدت افزایش می ‌یابد. در کشورهایی که در آن سیستم های سیاسی، اقتصادی، رسانه ای، فرهنگی و عملگرا برایشان ناشناخته هستند، شرکت های چند ملیتی باید روابط را در طول یک بحران مدیریت نمایند. چارچوب دانیش و سیریرامیش ابزارهایی را برای ارزیابی بهتر پیچیدگی فرهنگ در طول یک بحران در اختیار شرکت ها می گذارد.

Articles in the special issue:
The articles in this special issue involve data collected from different regions of the world (Asia, Europe and North America), and different methodologies (qualitative and quantitative). Dhanesh and Sriramesh propose a framework which defines culture broadly to include political, economic, media, societal and activist cultures. They analyze a crisis faced by Nestle in India using the framework. Laufer, Garrett, and Ning examine the effectiveness of using the CEO as a spokesperson during a product harm crisis. Their studies were conducted in China and South Korea. Finally, Bowen, Freidank, Wannow and Cavallone examine the reaction of consumers in Germany and the USA to Volkswagen's response to the company's emissions crisis (“Dieselgate”). Dhanesh and Sriramesh believe that companies do not adequately recognize the role of culture during a crisis, and as a result they pay a heavy price both in terms of reputation and the bottom line. The authors believe that Benoit's Image Restoration Theory and Coombs Situational Crisis Communication Theory, two of the leading theories in Crisis Communication, do not adequately incorporate culture in their frameworks. Dhanesh and Sriramesh propose a framework which defines culture broadly to include political, economic, media, societal and activist cultures. Applying this framework to a crisis faced by Nestle in India, they find that the multinational struggled to align itself to the complexities of the cultures of the host country. For example, Nestle struggled to cope with the rise of media corporatization, activist pressures and the vagaries of regulatory enforcement. The authors believe that crisis communication literature and managerial practice would be greatly enhanced by integrating culture in all its forms. Multinationals need to manage relationships during a crisis in countries where political, economic, media, culture and activist systems are unfamiliar to them. Dhanesh and Sriramesh's framework provides companies with the tools to better assess the complexity of culture during a crisis.