دانلود ترجمه مقاله بازده سازمانی و نامتعارف بودن سرمایه گذاری

کارایی شرکت:
درحالیکه این مقاله نقش کارایی شرکت در زمینه قیمت گذاری دارایی ها را بررسی می کند، پژوهش های قبلی آن را در حوزه های متعدد دیگر نیز به کار برده اند. به عنوان مثال، لورتی و چیان (2011) تأثیر کارایی شرکت را بر عواقب بعدی ادغام و تملک بررسی می کنند؛ کوئسکر و همکاران (2017) نقش کارایی مدیریتی را در اجتناب از مالیات شرکتی بررسی می کنند. از این رو، داشتن یک معیار قابل اطمینان و با کیفیت بالا از کارایی شرکت برای پژوهش های مالی ارزشمند است. با اینحال، چند بعدی بودن کارایی برای آن چالش ایجاد می کند تا بدون ایجاد نویز کمیت را تعیین نماید ]2[. پژوهش های قبلی به پروکسی های تک منظوره یا تک بعدی برای مهارت شرکت از قبیل اندازه شرکت، بهره وری نیروی کار، سودآوری گذشته، بازده سهام گذشته، جبران خسارت و تأثیرات ثابت مدیر تکیه کرده است (فی و هدلاک، 2003؛ میلبورن، 2003؛ برترند و اسکوار، 2003؛ راجگوپال و همکاران، 2006). این مقاله کارایی را براساس توانایی شرکت یا مدیر جهت گسترش منابع آن برای به حداکثر رساندن خروجی براساس انتخاب ورودی ها تعریف می کند. جهت ارزیابی این جنبه خاص از مهارت شرکت، اقدامات کارآمد پیشرفته ای را به کار می گیریم که توسط دیمرجیان و همکاران (2012) توسعه یافت: FirmEFF برای کارایی کلی شرکت و ManagerEFF برای کارایی مدیر محور. ناهمگنی در مهارت های مدیریتی، که ممکن است ناشی از ویژگی های شخصی مدیر، ساختار سازمانی و رفتار شرکت باشد، جهت بررسی تفاوت های مقطعی در بهره وری، سودآوری و میزان بقا در سطح شرکت سودمند بوده است (بلوم و ون رینن، 2007). دیمرجیان و همکاران نشان می دهند که ارزیابی کارآیی آنها به طورقابل توجهی با ویژگی های اصلی توانایی مدیریت از قبیل عملکرد قیمت سهام، جبران خسارت اجرایی و فرصت های سرمایه گذاری مرتبط است و در توضیح واکنش های بازار نسبت به گردش معاملات CEO، از سایر اقدامات عملکردی بهتر است. همچنین، آنها نشان می دهند که رابطه منفی بین NSI و بازده سهام بعدی (ناهنجاری NSI) در شرکت هایی با کارایی مدیریتی بالاتر ضعیف تر است. این یافته با این دیدگاه سازگار است که شرکت های صادرکننده که به احتمال زیاد سرمایه را به واسطه مسائل جدید به طور نادرست اختصاص می دهند، بعدا ضعیف عمل خواهند کرد. این پژوهش براساس تحقیقات سریع دیمرجیان و همکاران پیرامون ناهنجاری NSI با آزمایش کارایی کلی شرکت (نه فقط کارایی مدیریتی) و متغیرهای سرمایه گذاری اضافی گسترش می یابد تا درک ما از ناهنجاری سرمایه گذاری را به طور کامل افزایش دهد. یعنی، ما آزمایش می کنیم که آیا ناهنجاری های dAA ،IA و NOA ، علاوه بر ناهنجاری NSI ، با اندازه گیری کل کارآیی شرکت و کارآیی مدیریتی در افزایش بازده سهام در آینده نیز به طور مشابه تعامل دارند. چنین مجموعه ای از آزمون ها به عنوان یک تعمیم مهم و معنی دار به منظور بررسی نقش بالقوه کارآمدتر شرکت در ناهنجاری های سرمایه گذاری، نه فقط برای NSI ، عمل می کند. این امر به ما این امکان را می دهد تا در مورد فرضیه اشتباه قیمت گذاری نتیجه گیری قوی تری داشته باشیم.

Firm efficiency:
While this paper examines the role of firm efficiency in the asset pricing context, previous studies have applied it to various other areas as well. For example, Leverty and Qian (2011) examine the effect of firm efficiency on the aftermath of mergers and acquisitions; Koesker et al. (2017) investigate the role of managerial efficiency in corporate tax avoidance. Hence, it is meaningful to have a reliable, high-quality measure of firm efficiency for financial research. However, multidimensionality of efficiency makes it challenging to quantify without introducing noise [2]. Previous studies have relied on rather ad-hoc or unidimensional proxies for firm skill, such as firm size, labor productivity, past profitability, past stock returns, compensation and manager fixed effects (Fee and Hadlock, 2003; Milbourn, 2003; Bertrand and Schoar, 2003; Rajgopal et al., 2006). This paper defines efficiency based on the firm’s or manager’s ability to deploy its resources to maximize output based on a selection of inputs. To measure this specific aspect of firm skill, we employ advanced efficiency measures developed by Demerjian et al. (2012): FirmEFF for overall firm efficiency and ManagerEFF for manager-driven efficiency. A heterogeneity in management skills, which may stem from the manager’s personal attributes, organizational structure and behavior of the firm, has been useful for investigating cross-sectional differences in firm-level productivity, profitability and survival rates (Bloom and Van Reenen, 2007). Demerjian et al. demonstrate that their efficiency measure is significantly associated with major attributes of managerial ability, such as stock price performance, executive compensation and investment opportunities, and that it outperforms other performance measures in explaining market reactions to CEO turnover. Also, they demonstrate that the negative relation between NSI and subsequent stock returns (NSI anomaly) to be weaker in firms with higher managerial efficiency. This finding is consistent with the view that issuing firms that are more likely to misallocate funds from new issues will underperform subsequently. This research expands upon Demerjian et al.’s quick investigation on the NSI anomaly by experimenting with the overall firm efficiency as well (not just managerial efficiency) and additional investment variables, in order to enhance our understanding of the investment anomaly in its entirety. That is, we test whether the dAA, IA and NOA anomalies, in addition to the NSI anomaly, also interact similarly with measures of total firm efficiency and managerial efficiency in driving future stock returns. Such additional batch of tests serves as an important and meaningful extension for the purpose of examining a potentially more prevalent role of firm efficiency in the investment anomalies, not just for the NSI. Thiswould allowus to drawa more robust conclusion on themispricing hypothesis.