دانلود ترجمه مقاله بررسی دینامیک های اقتصاد کلان با مدل مارکوف سوئیچینگ DSGE

نتیجه گیری:
بر خلاف مطالعات دیگر که به پارامترهای تغییرناپذیر با زمان پرداخته اند، مقاله حاضر با استفاده از مدل های DSGE و با مجاز دانستن سوئیچینگ مارکوف برای برآورد پارامترهای خاص به روش بیزی، به بحث در مورد اقتصاد باز و رفتار متغیرهای اصلی اقتصادی برزیل پرداخته است. برای حل مدلMS-DSGE از روش پیشنهاد شده توسط فارمر و همکاران (2008) استفاده شد. این روش شامل بازنویسی مدل به گونه ای می باشد که دربردارنده پارامترهای ثابت با حالت های بسط یافته باشد و راه حل MSV آن به صورت MS-VAR نوشته شده و مدل اصلی را حل می کند. مدل DSGE با اقتصاد باز که توسط جوستینینو و پرستون (2010) ایجاد شده، تعامل خانوار ها، شرکت های داخلی و واردات و بانک مرکزی را در نظر می گیرد. همچنین این مدل علاوه بر رقابت انحصاری با قیمت های چسبنده برای هر دو نوع شرکت، دارای خصوصیاتی از قبیل تشکیل عادت، شاخص سازی در تورم گذشته (به عنوان مثال، منابع چسبندگی) می باشد. با استفاده از یک فرآیند تخمین دو مرحله ای با الگوریتم متروپلیس-هیستینگز، چهار مدل از اقتصاد برزیل بواسطه داده های سه ماهه در سال های 1992 تا 2012 برآورد شدند: مدل 0- بدون تغییر رژیم؛ مدل 1- دو تغییر رژیم در نوسانات شوک های برونزا؛ مدل 2- دو تغییر رژیم در نوسانات شوک های برونزا و در پارامترهای δH (نرخ شاخص سازی)θH منحنی فیلیپس (کسری از شرکت هایی که قیمت خود را تعدیل نمی کنند) ؛ و مدل 3- دو تغییر رژیم در نوسانات شوک های برونزا و در پارامترهای معادله قانون تیلور. با مقایسه مدل های تخمین زده شده، مدل های دارای سوئیچینگ مارکوف بهتر از مدل تغییرناپذیر با زمان عمل کردند و فرضیه پارامترهای ثابت در مدل DSGE در اقتصاد برزیل در دوره تحلیل شده رد شد. در بین مدل های سوئیچینگ مارکوف، مدل 3 با تغییر رژیم در نوسانات و قانون تیلور از بهترین برازش برخوردار بود. از این رو، از این مدل برای تحلیل پویایی اقتصاد کلان در برزیل استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که بانک مرکزی برزیل به موجب گزند تولید و نرخ ارز در طول دوره تحلیل، وزنه سنگین تری را برای تثبیت تورم قرار داده است. از آنجا که هیچ تغییر رژیمی در پارامترهای قانون تیلور یافت نشد، این مقاله تأیید می کند که مطالعات پیرامون قانون تیلور برای اقتصاد برزیل در نظر نمی گیرند که تغییر رژیم در مسیر صحیح قرار دارد یا خیر. با این وجود، این مدل ها سه دوره از نوسانات زیاد در برزیل را مشخص کردند:(1)از سال 1998 تا 2000؛ (2) در سراسر سال 2003؛ و (3) از سال 2008 تا 2010، دوره بحران ایالات متحده، با مقداری اختلافات در مورد آغاز و پایان آن. بنابراین، تغییر در پارامترهای شوک برونزا باید در مدل های اقتصاد برزیل در نظر گرفته شود. بعلاوه پارامترهای منحنی فیلیپس با گذشت زمان ثابت نبودند (مدل 2).

Conclusion:
Unlike other studies that addressed time-invariant parameters, the present paper analyzed the behavior of the major Brazilian economic variables using open-economy DSGE models and allowing for Markov switching in certain parameters estimated by Bayesian methods. The method proposed by Farmer et al. (2008) was used to solve the MS-DSGE model. The method consists in rewriting the model so that it includes fixed parameters with extended states, whose MSV solution written as an MS-VAR solves the original model. The open-economy DSGE model used, developed by Justiniano and Preston (2010), contemplates the interaction of households, domestic and import firms, and the central bank. The model also incorporates characteristics such as habit formation, indexation to past inflation (e.g., sources of rigidity), in addition to a monopolistic competition with sticky prices for both types of firms. Using a two-step estimation process with Metropolis Hastings algorithm, four models were estimated for the Brazilian economy with quarterly data for 1996–2012: Model 0 – no regime shifts; Model 1 – two regime shifts in the volatility of exogenous shocks; Model 2 – two regime shifts in the volatility of exogenous shocks and in parameters δH (indexation rate) and θH (fraction of firms that do not adjust their prices) of the Phillips curve; and Model 3 – two regime shifts in the volatility of exogenous shocks and in the Taylor rule equation parameters. By comparing the estimated models, those with Markov switching outperformed the time-invariant model, rejecting the hypothesis of constant parameters in DSGE model in the Brazilian economy in the analyzed period. Among Markov switching models, model 3 with regime shifts in the volatilities and in the Taylor rule had the best fit. Hence, this model was used to analyze the macroeconomic dynamics in Brazil. Results reveal that the Central Bank of Brazil placed a heavier weight on inflation stabilization to the detriment of output and exchange rate throughout the analyzed period. As no regime shifts were found in Taylor rule parameters, this paper confirms that studies on the Taylor rule for the Brazilian economy that do not contemplate regime switching are on the right path. Nevertheless, the models identified three periods of high volatility in Brazil: (i) from 1998 to 2000; (ii) throughout 2003; and (iii) from 2008 to 2010, period of the U.S. crisis, with some differences as to its beginning and end. Thus, the change in exogenous shock parameters should be taken into account in models for the Brazilian economy. In addition, the Phillips curve parameters were not constant over time (model 2).