دانلود ترجمه مقاله چگونه ارزش متعارف، هم مبتنی بر بازار و هم مربوط به نهاد خاص است

نتیجه گیری ها، محدودیت ها و تحقیقات آتی:
برای به چالش کشیدن فرضیه مسلم، درباره چشم انداز انحصاری سنجش FV، این مقاله یک ابزار تحلیلی را خارج از منابع بین رشته ای سنتی حسابداری تجهیز نموده است، یعنی چارچوب ارزش نشانه شناسی با طرح رابطه ای دو بعدی. این طرح در قلمروهای علوم اجتماعی، با نفوذ بوده است اما در حسابداری، با نفوذ نبوده است. یک چنین قلمرویی، نظریه شبکه کنشگران(ANT)، به طور خاص در اثر برانو لیتور است که صریحا نشانه شناسی را به عنوان مبنای نظری اصلی ANT تایید نموده است (مثلا، لیتور، 1996). لیتور، نه تنها مفهوم کلی عقلانیت ("هموار") بلکه مدل ویژه عقلانیت دو بعدی نشانه شناسی را دنبال میکند و آن را کاملا فراتر از مرزهای نظام های علامت اجتماعی گسترش میدهد (به عنوان مثال، زارنایوسکا، 2014، ص. 213). برای او، محورهای تجمعی و همنشینی، چیزی کمتر از "مجموعه مفاهیمی" را ارائه نمیدهند که "میتوانند جایگزین تقسیم فناوری / جامعه شوند". و "ممکن است به تعبیر دوباره برخی مسائل سنتی ساختار اجتماعی کمک کند، بویژه مسائل دوام استیلای قدرت" (لیتور، 1990، ص.103). در این تجهیز، مدل دو محوری در زمینه نواوری تکنولوژیکی، لیتور، یک ارجاع صریح به خاستگاه های آن در زبانشناسی است (گرچه این محورها، اکنون مجددا نامگذاری شده اند): "آنگاه، دو بعد را تعریف میکنیم: وابستگی (وابسته به همنشینی زبانشناس) و جایگزینی (یا الگو برای زبانشناسان)" (لیتور، 1990، ص.106). و در جای دیگری: زبانشناسان ادعا میکنند، این دو بعد به آنها اجازه میدهد نظام هر زبانی را توصیف نمایند. البته برای تحلیل اثرات تصنعی که از یک ساختار برخوردار نیستند و تعریف عبارت صحیح به لحاظ صورت وضعیت ی، بی معنی است. اما اگر، منظور ما از جایگزینی، انتقال فنی به موضوع دیگری باشد، آنگاه دو بعد، به یک مفهوم قوی توصیف پویایی یک اثر تصنعی تبدیل میشود. بعد همنشینی، بعد AND، میشود (چند عنصر به هم متصل هستند) و بعد نمونه ای، بعد OR، میشود (چه تعداد انتقال برای حرکت در میان بعد AND، ضروری است) (لیتور، 1992، ص. 171).

Conclusions, limitations and further research:
In order to challenge the taken-for-granted assumption about the exclusive market perspective of FV measurement, this paper has mobilised an analytical tool outside accounting's traditional disciplinary resources, namely semiology's value framework with its two-dimension relational scheme. This scheme has been influential in other realms of the social sciences but not in accounting. One such realm is Actor-Network-Theory (ANT), particularly in the work of Bruno Latour, who has explicitly acknowledged semiology as ANT's original theoretical foundation (e.g., Latour, 1996). Latour follows not only the general concept of ('flat') relationality, but also semiology's specific model of two-dimensional relationality, and he expands it well beyond the boundaries of social sign systems (see, e.g., Czarniawska, 2014, p. 113). For him, the associative and syntagmatic axes provide nothing less than “a set of concepts that could replace the technology/society divide” and that “might help to rephrase some of the traditional questions of social order and especially that of the durability of domination of power” (Latour, 1990, p. 103). In his mobilisation of the two-axis model in the context of technological innovation, Latour makes an explicit reference to its origins in linguistics (though these axes are now renamed): “We thus define two dimensions: association (akin to the linguist's syntagm) and substitution (or paradigm7 for the linguists)" (Latour, 1990, p. 106). And elsewhere: Linguists claim that these two dimensions allow them to describe the system of any language. Of course, for the analysis of artifacts we do not have a structure, and the definition of a grammatically correct expression is meaningless. But if, by substitution, we mean the technical shifting to another matter, then the two dimensions become a powerful means of describing the dynamic of an artifact. The syntagmatic dimension becomes the AND dimension (how many elements are tied together), and the paradigmatic dimension becomes the OR dimension (how many translations are necessary in order to move through the AND dimension) (Latour, 1992, p. 171).