دانلود ترجمه مقاله کاربرد اقدامات مدیریت دانش در شرکت های نوبنیان برزیلی

ملاحظات نهایی:
ترویج و اشاعه ایجاد شرکتهای نوپا بر پایه نتایج تحقیقی، استراتژی اصلی توسعه بخشهای فنآوری پیشرفته و در نتیجه، سرمایه ‌گذاری‌ های نوآورانه است. با این حال، ایجاد و توسعه تجارت های جدید به طور کلی نیازمند تعهد، دانش بازار و سازمان داخلی است که ممکن است با استفاده از شیوه‌ های مدیریت دانش بهبود یابد. بنابراین، بحث در مورد اینکه کدام شیوه ‌های مدیریت دانش در مراحل توسعه شرکتهای نوپا مورد استفاده قرار می ‌گیرند، ممکن است نشان دهند که چگونه این شرکتها در مسیر خود به سمت بازار با مسایل بحرانی سروکار دارند. به عبارت دیگر، سازمان دهی شیوه‌ های مدیریت دانش ممکن است توسعه شرکتها را تحت تاثیر قرار دهد، که در آن نه تنها فرآیند یادگیری بلکه مدیریت آن برای غلبه بر عوامل بحرانی حیاتی است (راسموسن و همکاران، ۲۰۰۴؛ ووهورا و همکاران، ۲۰۰۹). در این حالت، شیوه‌ های مدیریت دانش اصلی مشاهده شده در هر عامل مهم در جدول ۲، مطابق آنچه در مصاحبه ها مشاهده شد، ارایه شده‌ است. همانطور که می توان مشاهده کرد، نتایج نشان داد که مدیریت دوام رایجترین شیوه مدیریت دانش در بین عوامل بحرانی است که در سه مورد از آنها مشاهده شد. همانطور که مشاهده شد، مدیریت تداوم با تداوم فرآیند توسعه شرکت نوپا همسو است و بر نیاز به حفظ مداوم و بهبود دانش در شرکت تاکید می‌ کند. همانند روش PDCA (کانجی، ۱۹۹۰)، که با بهبود مستمر سر و کار دارد، دانش سازمانی باید حفظ شود و در طول زمان بهبود یابد. در نتیجه، از تعهد کارآفرینانه به عامل پایداری، مدیریت تداوم در اقداماتی که شرکتها مورد بررسی قرار دادند، شناسایی شد. به علاوه، سرریز دانش و دارایی های دانش به عنوان روش های مهم در توسعه شرکتهای نوپا شناسایی شدند که در دو عامل مشاهده شدند. سرریز دانش، که در شناسایی فرصت و عوامل پایداری توضیح داده شد، اهمیت نزدیک شدن به علوم و موسسات فنآوری را تقویت می‌ کند. این موسسات ممکن است منبعی از تکنولوژیهای جدید باشند که نه تنها ایجاد شرکتهای نوپا بلکه پایداری آنها از طریق توسعه محصولات و خدمات جدید را هدایت می ‌کند.

Final remarks:
Fostering the creation of startup companies based on research outcomes is the main strategy to develop high-tech sectors and, consequently, innovative ventures. However, the creation and development of new businesses in general demands commitment, market knowledge and internal organization, which may be improved by the use of knowledge management practices. Thus, the discussion of which knowledge management practices are used at the development stages of startups may show how these companies deal with critical issues on their way to market. In other words, organizing knowledge management practices may influence the development of enterprises, where not only the learning process but also its management is crucial to overcome critical factors (Rasmussen et al., 2011; Vohoraet al., 2004; Warren et al., 2009).In this sense, the main knowledge management practices observed on each critical factor is presented in Table 2, in accordance to what was observed on the interviews. As it can be seen, the results showed that Continuity Management was the most frequent knowledge management practice among critical factors, observed in three of them. As observed, continuity management is aligned with the continuity of the startup’s development process, emphasizing the need to constantly preserve and improve knowledge in the company. As in the PDCA method (Kanji, 1990), which deals with continuous improvement, institutional knowledge should be preserved and improved over time. Consequently, from entrepreneurial commitment to sustainability factor, continuity management was identified in practices described by the companies surveyed. In addition, Knowledge Spillover and Knowledge Assets were identified as important practices in the development of startup companies, observed in two of four factors. Knowledge Spillover, described in opportunity recognition and sustainability factors, reinforces the importance of approaching science and technology institutes. These institutes may be a source of new technologies which guide not only the creation of start-ups but also their sustainability through the development of new products and services.