دانلود ترجمه مقاله بررسی استفاده از دانش در رابطه بین مدیریت دانش و نوآوری سازمانی

دستاوردهای نظری:
بسیاری از محققان بر این عقیده اند که مدیریت دانش یکی از پیش شرط های ضروری برای ایجاد ظرفیت نوآوری شرکت است. در سال های اخیر، بسیاری از محققان، اثرات شیوه های مختلف مدیریت دانش بر نتایج مختلف سازمانی را بررسی نموده اند. علیرغم افزایش توجهات به مدیریت دانش و نوآوری، پژوهش های خیلی کمی از جنبه تجربی، رابطه بین شیوه های مدیریت دانش و اثربخشی نوآوری را علی الخصوص از نقطه نظر یک کشور در حال توسعه بررسی نموده اند. این مطالعه با معرفی مدلی با قدرت توصیف اثر تولید دانش، ذخیره سازی، انتشار و کاربرد و نوآوری شرکت، شکاف موجود در این زمینه را برطرف می کند. یافته های تجربی این پژوهش تایید کننده سه مورد از 4 فرضیه پیشنهادی هستند. این پژوهش از طریق تحلیل اثر میانجی ، نقش میانجی کاربرد دانش در شرکت های خدماتی را تایید می کند. این مقاله اثر شیوه های مدیریت دانش (تولید، انتشار، ذخیره سازی) بر نوآوری شرکت را توجیه نمی کند، در این مقاله نحوه مفید واقع شدن کاربرد دانش نسبت به سایر شیوه های مدیریت دانش، برای بهبود نوآوری شرکتی به بحث گذاشته شده است. همچنین یافته ها نشان می دهند که شیوه های مدیریت دانش روی نوآوری شرکت، به صورت مستقیم و غیرمستقیم تاثیرگذار هستند. یافته های ما دو کاربرد دارند. در وهله نخست، شیوه های مدیریت دانش به صورت سلسله مراتبی روی نوآوری تاثیرگذار هستند. کاربرد دانش تعدیل کننده رابطه بین تولید- انتشار- ذخیره دانش و نوآوری شرکت است. ثانیاً، یافته ها نشان می دهند که تمامی شیوه های مدیریت دانش به نوآوری شرکت نمی انجامند. به عنوان مثال در این تحقیق، صرفاً تولید، ذخیره سازی و کاربرد دانش ، نوآوری شرکتی را ارتقا می دهند. انتشار دانش به صورت غیرمستقیم ، از طریق کاربرد دانش روی نوآوری شرکت تاثیرگذار می باشد. یافته های این پژوهش تایید می کنند که نقطه کانونی مدیریت دانش، کاربرد دانش است (بات، 2001). همانطوری که چوی و همکاران (2010) نشان دادند، کاربرد دانش ، سطح فعال بودن و مرتبط بودن دانش برای ارزش آفرینی را افزایش می دهد. چن و هوانگ (2009)، و شجاعت و همکاران (2017) با نشان دادن واکنش کاربرد دانش به انواع مختلف دانش موجود در سازمان ، از نقش کاربرد دانش پشتیبانی می کند. همچنین استفاده از دانش تولید و به اشتراک گذاشته شده مورد حمایت قرار می گیرد.

Theoretical contributions:
Many authors have suggested that the management of knowledge is an important antecedent of a firm’s innovation capacity. In recent years, many authors have discussed the influence of different knowledge management practices on various organizational outcomes. Despite the increased research interest in knowledge management and innovation, very limited studies have provided an empirical evidence linking knowledge management practices with innovation effectiveness, especially from a developing country perspective. By proposing a model demonstrating the influence of knowledge generation, knowledge storage, knowledge diffusion, knowledge application and firm innovation, this study fills the gaps in existing literature. The empirical findings of this study confirm three out of the four hypotheses proposed for this study. Through the mediation analysis, this study confirms the mediator role of knowledge application in service firms. This study does not just justify the influence of knowledge management practices (generation, diffusion and storage) on firm innovation, it also explore show knowledge application aids other knowledge management practices to enhance firm innovation. The findings also show that knowledge management practices contribute to firm innovation, both directly and indirectly. There are two implications of these findings. First, knowledge management practices contribute to innovation as a hierarchy, with knowledge application mediating the link between knowledge generation, knowledge diffusion, knowledge storage and firm innovation. Secondly, the findings show that not all knowledge management practices contribute to firm innovation. For instance, in this research, only knowledge generation, storage and application contribute to firm innovation. Knowledge diffusion contributes indirectly to firm innovation through knowledge application. The findings obtained in this study confirms that the focal point of knowledge management is knowledge application (Bhatt, 2001). As shown by Choi et al., 2010, knowledge application makes knowledge more active and relevant to the creation of firm value. Chenand Huang (2009) and Shujahat et al. (2017) supports the role of knowledge application by demonstrating that knowledge application responds to the different types of knowledge that is available within an organisation, and aids the use of knowledge that has been created and shared