دانلود ترجمه مقاله توانایی بیان در قانونی سازی اصلاحات در بخش دولتی

MPها و مشروعیت اصلاحات حسابداری: بینش هایی از سخن سیاست مداران:
در حالی که مطالعات قبلی در هردو بخش عمومی و خصوصی، درک مدیران و مشروعیت تغییر را بیان کرده، این مقاله یک دیدگاه جدیدی با ترکز بر سیاستمداران اتخاذ کرده، که می توانند به طور بالقوه از استدلال های لفاظی مختلف برای توجیه تغییرات حسابداری استفاده کنند. بهلاوه، در حالی که مطالعات قبلی بخش عمومی در مورد موضوع عمدتا فرایندهای تغییر سابق را بررسی کرده، این تحقیق یک مروری از چگونه سیاستمداران اصلاحات حسابداری را در زمانی که بحث شده است، به ارمغان اورده اند، ارائه می دهد.انالیز بحث های MPهای ایتالیایی در دهه 1990 و 2000، بینش هایی در مورد روش هایی که سایستمداران اصلاحات و سیاست های فنی را توجیه می کند، اارئه می دهد. شایان ذکر است که گرچه یک صحبت کارشناسی بوده، تنها تعدادی از MP هایی هکه اصلاحات را بحث می کنند در واقع در مورد موضوعات حسابداری اگاه بوده اند. همانطور که صحبت کارنشاسی به سمت غیرکارشناسانه حرکت می کند، نقش زبان و استدلال ها به سمت اثبات سیاست جدید می رود که یک معنی مختلف را فرض می کند. MPها به عنوان یک مخاطب صحبت نمی کنند، اما برای موضوعات وسیعتر و کمتر فنی جذب شده اند تا مخاطب پارلمانی تناسب اصلاحات حسابداری را متقاعد کنند. در بیانات بوردیوز (1991)، زبان نوع متفاوتی از توان نماید را شکل داده، که براساس دانش فنی بکار برده نشده، بلکه به عنوان مهارت لفاظی استفاده شده است. همواره، آنالیز نشان می دهد که استدلال های هنجارسازی و حرفه ای در بین حداقل استفاده های کلی بوده اند، اما، شاید، به طور جالب، همجنین استدلال های منطقی مستقیما ظاهر نمی شوند. استراتژی های اختیارات و اخلاقیات، گرچه، همانطور که بحث شد، با تفاوت های طریف ختلف در طی دو دوره و در مجموعه های مختلف اصلاحات بسیار مکرر بوده است. تغییرات در انواع استدلال ها بین دو دوره با دو رخداد مهم در اروپا تلاقی داشته است (. ایتالیا): معرفی ارز رایج اروپا (انتخاب شده برای هدف انالیز، به صورت نقطه قطع بین دوره ها) و بحران مالی. در دهه 2000، EU مرکز استدلال های MP در حالت های عبارت های مثبت و منفی بوده است: در واقع، به صورت اختیار اصلی مشاهده شده است (حتی بیشتر از دولت و پارلمان) که تغییرات حسابداری را ایجاد می کند ؛ همچنین موردی برای سرزنش بوده وقتی که به نظر می رسد تغییرات دشوار یا اجرای آنها مشکل باشد.

MPs and the legitimation of accounting reforms: insights from politicians' talk:
While previous studies, in both the private and the public sectors, explored managers' understanding and legitimation of change, this paper adopts a new perspective by focusing on politicians, who may potentially use different rhetorical arguments to justify accounting changes. Moreover, while previous public-sector studies on the theme mainly investigated change processes ex-post (Hyndman & Liguori, 2016; Liguori & Steccolini, 2012), this research offers an overview of how politicians brought forward accounting reforms at the time they were being discussed. The analysis of the Italian MPs' debates over the 1990s and 2000s offers insights on the way politicians justify technical reforms and policies. It is worth stressing that, although it was an expert talk, only few of the MPs discussing reforms were actually knowledgeable of accounting matters. As the expert talk moves to non-experts, the role of language and of the arguments put forward to substantiate a new policy assumes a different meaning. MPs did not speak as practitioners to an audience of peers, but appealed to broader and less technical topics to convince the parliamentary audience of the appropriateness of accounting reforms. In Bourdieu's (1991) terms, language shaped a different type of “symbolic power”, exerted not on the basis of technical knowledge, but of rhetorical skills. Consistently, the analysis shows that normalisation and professional arguments were among the least used overall, but, maybe surprisingly, also rational arguments did not directly come to the fore. Authorisation and moralisation strategies were the most recurrent, although, as discussed, with different nuances over the two periods and across the different sets of reforms. The changes in the types of arguments between the two periods coincide with two important events in Europe (and Italy): the introduction of the European common currency (chosen, for analysis purposes, as the cut-off point between periods) and the financial crisis. In the 2000s, the EU was at the centre of the MPs' arguments in both positive and negative terms: it was seen, indeed, as the main authority (even more than Government and Parliament) pushing accounting changes; it was also the one to blame when these changes seemed to be too onerous or difficult to implement.