دانلود ترجمه مقاله چشم انداز بازاریابی صنعتی و موقعیت اقتصادی در نمایشگاه بازرگانی

مقدمه:
نمایشگاه های تجاری نشان می‌دهد که یک مؤلفه خوب، شامل ترکیبی از تبلیغات بازاریابان صنعتی است. علی‌رغم بحث‌های مداوم در مورد تأثیر منفی که دیجیتالی کردن بر فعالیت‌های تبلیغاتی در صنعت نمایشگاه های تجاری داشته است، این رویدادها ابزارهای تبلیغاتی مهمی برای شرکت‌هایی هستند که در بازارهای صنعتی فعال هستند (گلفت و رین الو، ۲۰۱۲، برای یک مرور کلی). تحقیقات درزمینه بازاریابی صنعتی (IM) اغلب بر این مسئله متمرکز است که شرکت‌های منفرد، درگیر با هزینه‌های گزاف نمایش، ممکن است بهترین رخدادها را انتخاب کنند، مشارکت خود را به‌طور مؤثر مدیریت کنند، بازده را به حداکثر برسانند. در جغرافیای اقتصادی (EG)، ادبیاتی که در طول دهه ۲۰۰۰ توسعه یافت، در جنبه‌های مهم از رویکردهای IM سنتی منحرف شد. این امر بر مبنای یک دیدگاه تولیدی است و بر اساس آوازه محلی و مدل خط تولید خوشه ای جهانی ایجاد می شود تا کشف کند که چگونه شرکت های صنعتی در مناطق صنعتی تخصصی به بازارهای وسیعتر دسترسی دارند (Bathelt، Malmberg، Maskell، 2004). این ادبیات در نظر داردکه نشان‌دهنده رویدادهای مهمی باشد که تولیدکنندگان محلی را قادر می‌سازد تا با شرکای غیر محلی، برای دستیابی به بازارهای جدید و کسب اطلاعات مهم درباره فن‌آوری‌ها و شرایط تولید در مناطق منطقه‌ای / ملی، ارتباط برقرار کنند. از این دیدگاه مبتنی بر دانش، نمایشگاه های تجاری به عنوان خوشه های موقت در نظر گرفته می شوند که در آن اشکال مجاورت سازمان یافته می برای شرکت ها این امکان را فراهم می کند که با فعالانی که از نظر جغرافیایی دور هستند، تعامل برقرار کنند و از آنان بیاموزند و از این طریق از جنبه های منفی جایگذاری فرار کنند (Maskell، Bathelt، & Malmberg، 2006).
در این مقاله مفهومی، ما مقالات مربوط به نمایشگاه‌های تجاری در IM و EG را بررسی می‌کنیم. در این کار, ما به دنبال مشارکت در مذاکرات بین این دو رشته هستیم و نشان می‌دهیم که آن‌ها می‌توانند به‌طور مفید از یکدیگر یاد بگیرند. هدف ما تأکید بر این است که چگونه مطالعات در IM بر تحقیقات EG تأثیر گذاشته‌اند و روش‌های خاصی را پیشنهاد می‌کنند که در آن دیدگاه EG می‌تواند تحقیقات IM را بر روی نمایشگاه‌های تجاری احیا کند. از این دیدگاه، ادبیات IM را می توان برای فضای تئوریزه مورد انتقاد قرار داد، نقش نمایش های تجاری را به عنوان سکوهایی برای تعامل منبع کم اهمیت جلوه می دهد، و غرفه داران را به عنوان عوامل فردی در نظر می گیرد. به‌عبارت‌دیگر، این واقعیت را نادیده می‌گیرد که بسیاری از این رویدادها، سکوهای بازاریابی جمعی هستند که تراکم های صنعت و یا خوشه های جغرافیایی می تواند برای تأیید حضور آنها در بازارهای بین المللی استفاده شود. بر اساس تجزیه‌وتحلیل ما، دستورالعمل‌های تحقیقاتی را پیشنهاد می‌کنیم که می‌توانند از هر یک از نمایشگاه‌های فردی که از شبکه‌های تجاری مبتنی بر جغرافیایی برخوردار هستند بهره ببرند. این تحلیل، مرزها و محدودیت‌های تجزیه‌وتحلیل‌های انضباطی را بررسی می‌کند و قویاً نشان‌دهنده برخوردهای انضباطی و درگیری در تحقیق IM و EG است.

Introduction:
Trade shows are a well-established component of industrial marketers' promotional mix. Despite ongoing debates about the negative impact that the digitalization of promotional activities has had on the trade show industry, these events remain important promotional tools for firms operating in industrial markets (see Golfetto & Rinallo, 2012, for an overview). Research in the field of industrial marketing (IM) has mostly focused on how individual firms, preoccupied with the ‘exorbitant costs of exhibiting,’ might select the best events, manage their participation effectively, and maximize returns on investments (Borghini, Golfetto, & Rinallo, 2006; Hansen, 1996). In economic geography (EG), the literature that developed during the 2000s deviates in important respects from traditional IM approaches. It is based on a production perspective and builds on the local buzz and global pipeline model of cluster development to explore how firms in specialized industrial regions gain access to wider markets (Bathelt, Malmberg, & Maskell, 2004). This literature considers trade shows to be crucial events that enable local producers to link with non-local partners, for the purposes of gaining access to new markets and acquiring important information about technologies and production conditions in distant regional/ national contexts. From this knowledge-based perspective, trade shows are conceived as temporary clusters where forms of organized proximity make it possible for firms to interact with and learn from geographically distant actors and, as a result, escape the negative aspects of embeddedness (Maskell, Bathelt, & Malmberg, 2006).
In this conceptual paper, we critically review the literature on trade shows in IM and EG. In so doing, we seek to contribute to the ongoing conversation between these two disciplines and show that they can productively learn from each other. We aim to highlight how studies in IM have influenced EG research and suggest specific ways in which an EG perspective could revitalize IM research on trade shows. From this perspective, IM literature can be criticized for undertheorizing space, downplaying the role of trade shows as platforms for resource interaction, and conceiving exhibitors as individual agents. In other words, it neglects the fact that many of these events are collective marketing platforms that industry agglomerations or geographical clusters can use to affirm their presence in international markets. Based on our analysis, we propose research directions that can benefit individual exhibitors as well as geographically based business networks. The analysis addresses the boundaries and limitations of disciplinary analyses and strongly suggests transdisciplinary encounters and engagements in IM and EG research.