دانلود ترجمه مقاله مطالعه ای بر انتقال تکنولوژی بین دانشگاه ها و شرکت ها

نتیجه گیری نهایی:
از طریق این پژوهش، توانستیم نقاظ ضعف و نقاط قوت فرایندهای تعامل میان صنعت و دانشگاه و همچنین فرایندهای انتقال فناوری موارد مطالعه شده را شناسایی کنیم. به عنوان کاستی ها، به بوروکراسی، عدم وجود فرهنگ نوآوری و کارآفرینی و عدم تجربه دانشگاه در زمینه کار در حوزه تحقیقات مشارکتی و همچنین عدم تجربه شرکت در زمینه کار با دانشگاه اشاره کردیم. به عنوان نقاط قوت این رابطه، اهمیت ترکیب نظریه با عمل، دستیابی از طریق تحقیقات مشارکتی، امکان تولید فناوری های جدید و تاثیر منطقه ای که این فناوری ها ممکن است ایجاد کنند، را عنوان کردیم. این یافته ها توسط سایر مطالعات انجام شده در برزیل به تایید رسید و این امکان را ایجاد کرد که این دیدگاه محدود به موارد ذکر شده در این مطالعه نباشد (کلوز، فریرا، سامپایو و پرین، 2012، سینز، 2005). دانشگاهی که به عنوان دانشگاه کارآفرین دسته بندی می شود، امکان برقراری تعامل با شرکت ها را داراست، چون به دنبال تعیین فعالیت های توسعه یافته در آزمایشگاه های خود یا حتی در مطالعات تحقیقاتی و استفاده از آن ها در بازار است. از این نظر، دانشگاه کارآفرین حمایت کننده و مشوق فرهنگ نوآوری و کارآفرینی بوده و به TIC در زمینه کاهش بوروکراسی در فعالیت های خود، توجه به بازار و توسعه تحقیقات مبتنی بر فناوری کمک خواهد کرد، به شرکت های جدید کوچک نیز کمک کرده و در نتیجه منجر به تاثیررات تکنیکی – فنی خواهد شد. لازم به ذکر است که این تعاملات در مرحله تثبیت است.

Final remarks:
Through this research, we were able to identify that there are weaknesses and strengths both in the university–industry interaction processes and in the technology transfer processes of the studied cases. As shortcomings, we point out the bureaucracy, the lack of innovation and entrepreneurship culture, and the university’s lack of experience on working in collaborative research as well as the company’s lack of experience on working with the university. As strengths of this relationship, there is the importance of combining theory with practice, achieved through collaborative research, the possibility of generating new technologies, and the regional impact that these technologies may achieve. These findings are corroborated by other studies conducted in Brazil, which allows a view that is not restricted to the cases pointed out in this study (Closs, Ferreira, Sampaio,& Perin, 2012; Cysne, 2005).The university categorized as entrepreneurial has the possibility to interact with companies, since it seeks to approximate the activities developed in their laboratories or even in research studies, targeting them for the market. In this sense, an entrepreneurial university is the one supporting and encouraging innovation and entrepreneurship culture, helping TICs to reduce the bureaucracy within their activities, paying attention to the market and developing research based on technology, helping to generate new companies and, consequently, leading to techno-logical impact. It is important to highlight that this interaction is in a consolidation phase.