دانلود ترجمه مقاله بازاریابی مقصد: به کار گیری فناوری از زمان هزاره

مقدمه:
مدیریت مقصد و بازاریابی به عنوان یک موضوع کلیدی در زمینه مطالعه علمی و به عنوان یک حوزه مهم برای صنعت گردشگری باقی مانده است. با این حال، در سال های اخیر سازمان های DMOs (سازمان های مدیریت مقصد، گرچه این اصطلاح اغلب با سازمان های مدیریت مقصد درهم آمیخته شده اند)، کاهش بودجه بخش دولتی و افزایش وابستگی به درآمد تجاری برای پشتیبانی از فعالیت های اصلیشان را دیده است (رابینسون، لوک و اسمیت، 2013). در طول مدت مشابه، تاثیر تکنولوژی در تحویل مسئولیت های DMO موجب فرصت ها و چالش های قابل توجهی شده است. فعالیت های متفرقه و فن آوری ها ، حتی انقلاب ها، در روشی که DMOs با مصرف کنندگان خود ارتباط برقرار می کنند، تغییراتی تحمیل کرده اند. در طول بیست سال گذشته این موارد را می توان به طور کلی به عنوان ظهور اینترنت، ظهور وب 2.0، تاثیر eWOM ، افزایش موانع تکنولوژیکی و در نهایت انقلاب مصرف کننده، که شاهد گسترش انواع غیر سنتی رزرو اقامت بوده است، خلاصه کرد. این یک تغییرسرعت سریع است که این نسخه ویژه - نیروهای جاری فعلی که مدیریت و بازاریابی معاصر را شکل می دهند، در بردارد.
با این حال، یکی از موضوعات مهم این است که تمام مقالاتی که در این نسخه ویژه ارائه شده اند، تا چه اندازه نقش DMOs ها و جوامع گردشگری به طور فزاینده ای ایده ای از همکاری و ایجاد روحیه را منعکس میکنند، پایه ریزی شده است (Ritzer, Dean, & Jurgenson, 2012). با وجود اینکه تنها در دو دهه گذشته شایع شده، این فرضیه نخستین بار توسط توفلر 1980)) بعنوان فرایند تولید و مصرف را در بر می گیرد مطرح شد، ایده ای که توسط کارل مارکس و بعدا توسط مک لوهان و نایت (1972) مورد بررسی قرار گرفت. فرضیه پس از آن توسط Kotler (1986) به عنوان "جنبش پیشرو" و Dabholkar (1990) مورد بحث قرار گرفت، در حالی که مفهوم مربوط به "ایجاد ارزش ایجاد همکاری (Humphreys و Grayson،2008) در ادبیات گردشگری مورد علاقه است. Ritzer و Jurgenson (2010) وRitzer et al. (2012) استدلال می کنند که پیش بینی همیشه وجود داشته است، اما به عنوان فرایندهای جداگانه تولید و مصرف شناخته شده است. Xie، Bagozzi و p110, 2008) Troye) فرضیه (در گردشگری) را به عنوان فعالیت های ایجاد ارزش توسط مصرف کننده تعریف می کنند که منجر به تولید محصولاتی می شوند که در نهایت مصرف می شوند و این خود تبدیل به تجربیات مصرف میشود.

Introduction:
Destination management and marketing remains a key issue as a field of academic study and as an area of importance to the tourism industry. Yet, in recent years, DMOs (destination management organisations; although the term is often uised interchangably with destination management organisations) have seen reduced public sector funding and an increased reliance on generating commercial income to support their core activities (Robinson, Lueck, & Smith, 2013). Over his same period, the impact of technology on the delivery of DMO responsibilities has produced significant opportunities and challenges. Disruptive activities and technologies have forced changes, even revolutions, in the way DMOs engage with their consumers. Over the past twenty years these can be best summarised as the emergence of the internet, the emergence of Web 2.0, the impact of eWOM, increased technological mobilities and, finally the consumer revolution which has witnessed the expansion of non-traditional forms of booking accommodation and travel. Such is the rapid pace of change that this special edition considers - the current technological forces which are shaping contemporary destination management and marketing.
Of particular interest, however, is one key issue which underlies all the papers which are presented in this special edition: the extent to which the role of DMOs and tourism communities increasingly reflect the idea of both co-creation and prosumption (Ritzer, Dean, & Jurgenson, 2012). Despite only becoming prevalent in the last two decades, prosumption was first explained by Toffler (1980) as bringing together the processes of production and consumption, an idea first explored by Karl Marx and later by McLuhan and Nevitt (1972). Prosumption was subsequently discussed by Kotler (1986) as 'The Prosumer Movement' and Dabholkar (1990), whilst the related concept of ‘value co-creation’ (Humphreys & Grayson, 2008) has been of interest within tourism literature. Ritzer and Jurgenson (2010) and Ritzer et al. (2012) argue that prosumption has always existed, but has been understood as the separate processes of production and consumption. Xie, Bagozzi, and Troye (2008, p110) define prosumption (within tourism) as 'value creation activities undertaken by the consumer that result in the production of products they eventually consume and that become their consumption experiences'.