دانلود ترجمه مقاله مطالعه ای بر روش های مدیریت منابع انسانی در آسیا

نتیجه گیری:
این مقاله مقدماتی، دارای دو منظور است: 1) توصیف موضوعات تحقیق و شیوه مدیریت منابع انسانی در آسیا که در این نشریه ویژه نمایان شده است.؛ و 2) پیشنهاد دادن موضوعات آینده تحقیق و شیوه مدیریت منابع انسانی در آسیا که چیزی را می سازد که انجام شده است و چیزی که محیط به سرعت متغیر کشورها در آسیا را در آینده نزدیک منعکس خواهد کرد. موضوعات منتخب در اینجا و تشریح شده در جدول 1، موضوعاتی هستند که ما فکر می کنیم، همواره هرچه جلوتر می رویم، در سطوح فردی، سازمانی و اجتماعی مهم تر خواهند شد و به این ترتیب، کار بیشتری را هم در عرصه تحقیق و هم شیوه گواهی می دهند. در حقیقت، همانطور که تمام مقالات موجود در این نشریه ویژه تاکید می کنند، این زمینه ها، حتی مهمتر هم خواهند شد. همه گیری اخیر، بر تحقیق و شیوه مدیریت منابع انسانی به شیوه های بیشماری اثر خواهد داشت. در سطح انفرادی، افراد باید منعطف تر باشند و برای تغییرات ناگهانی و غیر منتظره پذیرا باشند. شیوه های قدیمی انجام کار و پایداری مرتبط یک درامد تضمین شده در عوض کار سخت ساخت یافته، دیگر تضمین نخواهد شد. ممکن است، یک رخداد غیر منتظره مثل کوید 19 پیش بیاید. برخی شغل ها برای همیشه از بین خواهند رفت، برخی برای مدت زمان طولانی، برخی به شیوه های پیش بینی نشده ای تغییر خواهند کرد. در کل موارد، لازم است، افراد نسبت به تغییر، منعطف باشند و برای پرداختن به عدم قطعیت، آماده باشند. در سطح سازمانی، عدم قطعیت های وابسته به رخدادهای پیش بینی نشده مثل کوید نوزده، مستلزم انعطاف پذیری، ایجاد فراوانی ها و افزونگی ها و خلق سیستم ها و فرایندهایی است که به تغییرات در کمترین زمان ممکن بپردازند. به علاوه، لازم است، سازمان ها در زیرساخت سرمایه گذاری کنند و منابع خود را به رخدادهای پیش بینی نشده تخصیص دهند. کمک به آمادگی کارکنان خود برای تغییراتی که ممکن است پدید آید، هم به لحاظ روانی و هم مهارتها، مسئولیت کارفرماست. در کشورهایی مثل چین و هند که کارکنان، هنوز تقریبا، خانواده قلمداد می شوند، این مسئولیت سنگین به عهده سازمانهاست، بسیاری از آنها هم چنان قابلیت منابع انسانی خود را در مدیریت بحران گسترش می دهند.

Conclusion:
This introductory article has two purposes: 1) To describe the themes of HRM research and practice in Asia that appear in this SI; and 2) to propose future themes of HRM research and practice in Asia that build on what has been done and what will reflect the rapidly changing environment of the countries in Asia in the near future. The themes selected here, and detailed in Table 1, are those that we think that will become ever more important at the individual, organizational and societal levels going forward, and therefore, warrant more work in both research and practice arenas. Indeed, as all the articles in this special issue emphasize, contexts will become even more critical. The recent pandemic will impact HRM research and practice in numerous ways. At the individual level, people will have to become more flexible and resilient and open to sudden and unexpected changes. The old ways of doing work and the related stability of a guaranteed income in return for structured hard work will not be guaranteed anymore. An unexpected event like COVID-19 can come along and disrupt people's lives. Some jobs will be gone for ever, some for a long time, some will change in unforeseen ways. In all cases, individuals will need to be open to change, resilient, and prepared to deal with uncertainty. At the organizational level, the uncertainties associated with unforeseen events like COVID-19 will require flexibility, building up redundancies, and creating systems and processes that can deal with changes at short notice. In addition, organizations will need to invest in infrastructure and allocate resources towards unforeseen events. Helping prepare their employees for the changes that might come, both psychologically and in terms of skills, will be the responsibility of the employer. In countries like China and India, where employees are still mostly considered family, this responsibility will weigh heavy on organizations, many of which have yet to develop their HR capability in crisis management.