دانلود ترجمه مقاله ارزیابی اهمیت فرهنگ سازمانی و حمایت مدیریت در پیشبرد رویه نرم افزاری

مقدمه:
اهداف اصلی بهبود فرایند نرم افزار SPI جهت توسعه با کیفیت بهتر و نرم افزار قابل اطمینان تر و افزایش رضایت مشتری و افزایش بازده سرمایه گذاری است. SPI ممکن است رویکرد غالب استفاده شده توسط شرکت نرم افزاری و سازمان ها را برای بهبود موقعیت رقابتی خود در بازار داده باشد. SPI در پاسخ به توسعه نیاز برای مدیریت و بهبود کیفیت توسعه نرم افزار وارد می شود. به طور خاص SPI منجر به بهبود حل و فصل مسائل مختلف ناشی از فرایندهای نرم افزاری موقت بوده و با هدف بدست اوردن راه حل مطلوب برای مسائل مربوط به فرایند در سراسر برنامه ریزی و توسعه و چرخه تولید وارد می شود و همچنین به حل و فصل مسائل سازمانی مربوط به مدیریت می پردازد. ارائه راهنمایی برای پیاده سازی SPI، یک تعدادی از مدل های فرایند نظری مرجع را توسعه داده است که مانند استانداردهای سری ایزو و مدل قابلیت ادغام بلوغ CMMI، برنامه بهبود کیفیت QIP، بهبود پردازش نرم افزاری و قابلیت تعیین روند (SPICE) از آن جمله اند. به عنوان یک فعالیت دانش محور در SPI نظریه شناخت مدیریتی به عنوان مبنای نظری این مطالعه استفاده می شود. مدیریت دانش با توجه به دانش به عنوان پایه و اساس عملکرد شرکت می باشد. فرایند مدیریت دانش کسب و ذخیره سازی و به اشتراک گذاری و ایجاد را با استفاده از دانش به وجود می آورد در زمینه SPI، بهبود فرایندهای نرم افزاری شامل یک کارگروه فشرده و تولید مقدار قابل توجهی از دانش است و اشتراک گذاری موثر دانش در میان افراد ضروری را دارد.

Introduction:
The fundamental goals of software process improvement (SPI) are to develop better-quality and more reliable software, to increase customer satisfaction, and to increase returns on investment. SPI may be the dominant approach used by software firms and organizations to improve their competitive market position (Niazi, Babar, & Verner, 2010). SPI was developed in response to the need for managing and improving the quality of software development (Samalikova, Kusters, Trienekens, & Weijters, 2014). Specifically, SPI emphasizes improvements in resolving various issues arising from ad-hoc software processes and aims to obtain optimal solutions for process issues throughout the planning, development, and production cycles, as well as to resolve organizational and management issues. To provide guidance for implementing SPI, a number of theoretical process reference models have been developed, such as the ISO9000 series of standards, the Capability Maturity Model Integration (CMMI), the Quality Improvement Program (QIP), and the Software Process Improvement and Capability dEtermination (SPICE) process. As SPI is a highly knowledge-intensive activity (Dyba, 2005; Mathiassen & Pourkomeylian, 2003), the theory of knowledge management (Alavi, Kayworth, & Leidner, 2005; Alavi & Leidner, 2001; Baskerville & Dulipovici, 2006; Schultze & Leidner, 2002) is used as the theoretical base of this study. Knowledge management regards knowledge as the foundation of a firm's performance (Small & Sage, 2005). Knowledge management is the process of acquiring, storing, sharing, creating, and using knowledge (Nonaka, Toyama, & Konno, 2000). In the SPI context, the improvement of software processes involves intensive teamwork and produces significant amounts of knowledge, making the effective sharing of knowledge among individuals essential (Slaughter & Kirsch, 2006).