دانلود ترجمه مقاله بررسی گزینه ها و استراتژی های پاسخ به ریسک بر اساس ارتباط متقابل ریسک

مقدمه:
پروژه ها، ماهیتا، در عمل با ریسک های متعددی روبرو هستند. اگر با ریسک ها بصورت اثربخش در فرایند مدیریت پروژه برخورد نشود، عملکرد ضعیف با هزینه فزاینده و تعلل های زمانی پدید خواهد آمد. بنابراین، مدیریت ریسک پروژه (PRM) موضوعی حائز اهمیت برای کارشناسان و محققان علمی است. بطور کلی، PRM دربرگیرنده سه مرحله است (بوچان، 1994): شناسایی ریسک، ارزیابی ریسک، و پاسخ به ریسک. شناسایی ریسک عبارت است از فرایند تشخیص و مستند سازی ریسک های مربوطه. ارزیابی ریسک فرایند ارزیابی ریسک های پروژه طبق ویژگی های آنها از قبیل احتمال و تاثیر است. پاسخ به ریسک به توسعه، انتخاب، و پیاده سازی استراتژی هایی بمنظور کاهش مواجهه با ریسک اشاره دارد. پاسخ به ریسک نقشی پیشگیرانه را در کاهش اثر منفی ریسک های پروژه ایفا می نماید (میلر و لیزارد، 2001). استراتژی های مناسب پاسخ به ریسک باید بمنظور کاهش مواجهه با ریسک جهانی در پیاده سازی پروژه پس از شناسایی و تجزیه و تحلیل ریسک ها انتخاب گردد (زو و همکاران، 2007). بنابراین، تحلیل پاسخ به ریسک را می توان بعنوان مسئله ای مهم در PRM دانست (بن دیوید و راز، 2001). در تحلیل پاسخ به ریسک، ریسک ها اغلب بصورت مستقل فرض می شوند و سپس طبق ویژگی های شخصی خود در انتخاب استراتژی پاسخ مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرند (فان و همکاران، 2008؛ سید حسینی و همکاران، 2009). در حقیقت، بااینحال، ریسک های پروژه همواره مستقل نیستند (آدنر، 2006؛ کوان و لونگ، 2011)، و ریسک های در یک پروژه مشترکا تاثیر می گذارند (رن، 1994). این منجر به نیاز به در نظر گرفتن وابستگی های متقابل ریسک بعنوان بخشی از تحلیل ریسک می گردد (آکرمان و همکاران، 2007). وابستگی های متقابل، بعنوان بخشی از مولفه های مهم تعریف پیچیدگی پروژه (باکارینی، 1996)، باعث می شوند تا پروژه ها بطور فزاینده پیچیده گردند (لاچ و ترویش، 1998؛ آرچر و قاسم زاده، 1999؛ ویلیامز، 1999). با پیچیدگی درحال رشد پروژه ها، مسائل بیشتر و بیشتری ممکن است در تصمیم گیری در مورد اولویت بندی ریسک ها و توسعه استراتژی ها پیش آید (مارل و همکاران، 2013). بنابراین، می توان گفت که اگر وابستگی های متقابل ریسک ها را بتوان بدرستی تحلیل نمود، مدیران پروژه قادر خواهند بود تا تصمیمات پاسخ به ریسک اثربخش را اتخاذ نمایند (وان و لونگ، 2011).

Introduction:
Projects are, by nature, exposed to multiple risks in practice. If the risks are not dealt with effectively in the process of project management, the poor performance with increasing cost and time delays will appear. Therefore, project risk management (PRM) is an important topic for practitioners and academic scholars. In general, PRM consists of three phases (Buchan, 1994): risk identification, risk assessment and risk response. Risk identification is the process of recognizing and documenting associated risks. Risk assessment is the process of evaluating project risks according to their characteristics such as the probability and impact. Risk response refers to developing, selecting and implementing strategies in order to reduce risk exposure. The risk response plays a proactive role in mitigating the negative impact of project risks (Miller and Lessard, 2001). Appropriate risk response strategies must be selected to reduce global risk exposure in project implementation once the risks have been identified and analyzed (Zou et al., 2007). Therefore, the risk response analysis can be regarded as an important issue in PRM (Ben-David and Raz, 2001). In risk response analysis, risks are often assumed independently and then analyzed according to their individual characteristics in response strategy selection (Fan et al., 2008; Seyedhoseini et al., 2009). In fact, however, project risks are not always independent (Adner, 2006; Kwan and Leung, 2011), and risks in a project mutually affect (Ren, 1994). This leads to the need to consider risk interdependences as a part of risk analysis (Ackermann et al., 2007). The interdependences, as one of important elements of defining project complexity (Baccarini, 1996), make projects are becoming increasingly complex (Loch and Terwiesch, 1998; Archer and Ghasemzadeh, 1999; Williams, 1999). With the growing complexity of projects, more and more issues in decision-making about the prioritization of risks and development of the strategies may arise (Marle et al., 2013). Thus, it can be said that if the risk interdependences can be correctly analyzed, the project managers will be able to make more effective risk response decisions (Kwan and Leung, 2011).