دانلود ترجمه مقاله رویکردهای کنترل عدم قطعیت های آینده شرکت ها

اکنون زمان ارزیابی مجدد برنامه‌ریزی استراتژیک است:
فرض این مقاله این بود که چگونه شرکت‌ها می‌توانند عدم قطعیت در محیط رقابتی خود را با ایجاد یک جهت‌گیری بلند مدت و استراتژی سطح سازمانی که در طول زمان کارایی خود را از دست نمی‌دهد، مدیریت کنند. این سوال این مفهوم را مطرح کرد که مدیران اجرایی تجاری می‌توانند از یک فرآیند تحلیل استراتژیک بهره‌مند شوند که مناسب‌ترین ابزار برنامه‌ریزی برای ارایه بینش استراتژیک را در بر داشته باشد. به عنوان یک حوزه تحقیق در حال ظهور, ابزارهای استراتژی - مورد استفاده موضوعی است که در زمان مناسب هم برای جوامع علمی و هم تجاری به وجود آمده‌است. بیش از هر زمان دیگری, صنایع مختلف به وسیله فن‌آوری‌های دیجیتال نوآورانه شکل می‌گیرند یا دچار تغییر شکل می‌شوند که این مساله منجر به آشفته شدن شرایط بازار می‌شود. از بسیاری جهات, زمان فعلی بهترین زمان ممکن برای ارزیابی مجدد ابزارهای برنامه‌ریزی استراتژیک است که ارائه دهندگان استراتژی برای توسعه استراتژی سازمانی استفاده می‌کنند. یارزابکوسکی و کاپلان (2015) برای مطالعات تجربی بیشتر در مورد این که چگونه ابزارهای برنامه‌ریزی استراتژیک انتخاب و بکار گرفته می‌شوند, استفاده می‌کنند. بنابراین چه چیزی می‌توانیم در مورد استفاده، کاربرد، و نتایج استفاده از برنامه‌ریزی سناریو به عنوان ابزاری برای مدیریت عدم قطعیت و توسعه بینش استراتژیک در مسیر بلند مدت محیط کسب‌وکار نتیجه‌گیری کنیم؟ اول، ما می‌دانیم که استفاده از برنامه‌ریزی سناریو در بین شرکت‌های رسانه‌ای در انگلستان (اولیور، ۲۰۱۳) و بیشتر در گستره‌ای از بخش‌های تجاری در سراسر جهان رواج دارد (ریگبی و بیلودو، ۲۰۰۷). نظرات ما در مورد این پروژه خاص نشان می‌دهد که مدیران اجرایی از برنامه‌ریزی سناریو به عنوان ابزاری برای ایجاد مفهوم گسترده غیرقابل‌کنترل و اغلب متناقض استفاده کرده‌اند. دلایل انتخاب یک ابزار خاص نشان می‌دهد که برخی از ابزارهای برنامه‌ریزی استراتژیک به این دلیل انتخاب می‌شوند که از نظر فرهنگی در زمینه یک شرکت و یا صنعت مناسب هستند. در این مورد، خلاقیت اغلب به عنوان یک اصل بنیادی برای بنگاه‌های رسانه‌ای موفق محسوب می‌شود و بنابراین ابزاری که تحلیل استراتژیک کامل را با تفکر خلاقانه ترکیب می‌کند، یک ابزار طبیعی و مناسب برای سازندگان استراتژی در شرکت‌های رسانه‌ای محسوب می‌شود. به همان اندازه، شرکت‌هایی که در صنایع دیگر فعالیت می‌کنند ممکن است دیگر ابزارهای برنامه‌ریزی استراتژیک را در نظر بگیرند که با روشی که استراتژی به طور معمول در زمینه تخصصی خودشان توسعه داده می‌شود، مناسب‌تر هستند. با این وجود، فرض این مقاله این است که بیشتر صنایع یک وجه مشترک دارند و این یعنی چگونگی مدیریت عدم قطعیت ناشی از اختلال تکنولوژی دیجیتال. به این ترتیب، برنامه‌ریزی سناریو ابزاری است که باید توسط سازندگان استراتژی به کار گرفته شود، صرف‌نظر از این که به لحاظ فرهنگی در شرکت مورد استفاده قرار می‌گیرد یا خیر.

Now is the time to reevaluate strategic planning:
The premise of this article was to consider how firms could manage the uncertainty in their competitive environment by creating a long-term direction and corporate level strategy that remained relevant over time. Underpinning this question was the notion that business executives could benefit from a strategic analysis process that incorporated the most appropriate planning tools to deliver strategic insight. As an emerging area of inquiry, the strategy tools-in-use research domain is a topic that has appeared at an appropriate time for both the academic and business communities. More than ever, industries are being disrupted, shaped, and reshaped by innovative digital technologies that are creating uncertain and often turbulent market conditions. In many ways, there has never been a better time to reevaluate the strategic planning tools that strategy makers use to develop organizational strategy and Jarzabkowski and Kaplan’s (2015) call for more empirical studies on how strategic planning tools are selected and applied seems apt. So what can we conclude on the use, application, and outcomes of using scenario planning as a tool to manage uncertainty and develop strategic insight into the long-term direction of the business environment? First, we know that the use of scenario planning is widespread among media firms in the U.K. (Oliver, 2013) and more generally in a range of business sectors across the globe (Rigby & Bilodeau, 2007). Our reflections on this particular project indicate that business executives used the scenario planning as a means to make sense of broadly uncontrollable and often conflicting macro-environmental trends. The reasons for selecting a particular tool suggest that some strategic planning tools are chosen because they fit culturally within the context of a firm and or industry. In this case, creativity is often considered to be an underpinning tenet of successful media firms and so a tool that combines thorough strategic analysis with creative thinking will appear to be a natural and appropriate tool for strategy makers in media firms. Equally, firms operating in other industries may consider other strategic planning tools that fit more comfortably with the way that strategy is normally developed in their own context. Having said that, the premise of this article argues that more and more industries have one thing in common, and that is, how to manage the uncertainty caused by digital technology disruption. As such, scenario planning is a tool that needs to be used by strategy makers, irrespective of whether or not it fits culturally within the firm.