دانلود ترجمه مقاله نقش مسئولیت اجتماعی شرکت در دوران فاصله گذاری اجتماعی کرونا

براساس تفاوت ها در شرایط اقتصاد کلان، عوامل رقابت پذیری کسب و کار و رشد اقتصادی را تنها از دولت متمایز می کنیم (به عنوان مثال، باز بودن اقتصاد یا ویژگی های تشکیل و هزینه دارایی های بودجه). عوامل اقتصاد خرد رشد اقتصادی، وابسته به ویژگی های مدیریت شرکتی مخفی مانده است. بازتاب و بررسی ناقص عناصر رشد اقتصادی نمی تواند راه حل موفقیت آمیزی برای مسئله علمی و عملی جهانی در دوران مدرن، و افزایش نابرابری را تضمین کند.کاهش تلاش های معقول منجر به حل این مسئله با کمک مدیریت مستقل از عوامل اقتصاد کلان (کسری بودجه، بدهی ملی، سرمایه گذاری مستقیم خارجی) می شود. طبق سازمان ملل، کشورهای مختلف چندین استراتژی جهت توسعه پایدار اتخاذ کرده اند. بازارهای درحال توسعه به دلیل تحمیل بار بر روی کسب و کارهای خصوصی با موفقیت از عهده این استراتژی ها بر می آیند. نقش دولت تا آنجاکه اجرای تکنیک های عملی ناتوان باشد بازارهای درحال رشد را نتیجه می دهد. اولین تلاش برای رقابت با عملکردهای بین المللی در نتایج مورد انتظار ذکر نشده است، زیرا سطح مسئولیت شرکتی در بازارهای در حال رشد هنوز ناکافی است. بستر جدید ناشی از شرایط کووید 19 موضوع جستجوی راهکارهای جایگزین جدید برای تصویب مسئولیت شرکتی بهتر را در بازارهای درحال رشد محقق می کند. فرضیه کاری این مقاله این است که عوامل اقتصاد خرد مدیریت شرکتی به میزان زیادی رشد اقتصادی بازارهای درحال توسعه را تعیین می کند. ناهنجاری های بازارهای درحال توسعه نه تنها اولین سطح مسئولیت حفظ کسب و کار بلکه ویژگی های نهادینه سازی را نیز تعریف می کند. به همین دلیل است که تجزیه و تحلیل جزئیات مسئولیت اجتماعی شرکتی در کشورهای درحال توسعه در مقایسه با کشورهای توسعه یافته اهمیت ویژه ای دارد، زیرا این امر امکان تعیین رویکرد نهادی بهینه را برای اجرای آن درجهت منافع مدیریت بحران فراهم می کند. این پژوهش جهت روشن کردن نقش مسئولیت اجتماعی شرکتی در زمان بحران و اولویت های آن است، که امکان بهبود عملکرد مدیریت شرکتی را در کشورهای توسعه یافته و درحال توسعه و غلبه بر وضعیت در زمان کووید 19 را فراهم می کند. ویژگی های نهادینه سازی مسئولیت اجتماعی شرکتی در شرایط فاصله اجتماعی درمیان بیماری همه گیری کووید 19 در این مقاله بررسی شده است.

Based on differences in macro-economic conditions, we distinguish the factors of competitiveness of business and economic growth only from the state (e.g., the openness of economy or specifics of formation and spending of budget assets). Micro-economic factors of economic growth, related to peculiarities of corporate management, remain concealed. Incomplete reflection and consideration of economic growth elements cannot ensure a successful solution to the global scientific and practical problem of modern times, increasing inequality. The decline of reasonable attempts to solve this problem with the help of isolated management of macroeconomic factors (budget deficit, national debt, direct foreign investments). According to the United Nations, different countries have adopted several strategies for sustainable development. Developing markets are successfully able to cope with these strategies because of the load put on private businesses. The government's role results in emerging markets to be impotent as far as the implementation of practical techniques. The first attempt at emulating international practices has not been cited in expected results, as the level of corporate responsibility in emerging markets still is inadequate. The new context arising from the COVID-19 circumstances actualizes the issue of the search for new alternative means of enacting a better corporate responsibility in emerging markets. This article's working hypothesis is that the microeconomic factors of corporate management largely determine the economic growth of developing markets. The anomalies of developing markets define not only the first level of responsibility of business hold but also specifics of institutionalization. That is why it is especially important to analyze the details of corporate social responsibility in developing countries as compared to developed countries, as this will allow determining the optimal institutional approach to its implementation in the interests of crisis management. This research is to clarify the role of corporate social responsibility in the time of a crisis and its priorities, which will allow improving the practices of corporate management in developed and developing countries and overcoming the situation at a time of COVID-19. The specifics of institutionalization of corporate social responsibility in the context of social distancing amid the COVID-19 pandemic are studied in this paper.