دانلود ترجمه مقاله مدیریت استعداد: موفقیت ها و دیدگاه ها

نتیجه گیری:
به طوریکه در چهار مقاله مربوط به این موضوع خاص نشان داده شده است، شناخت ما از حوزه مدیریت استعداد با سرعتی بالا در حال افزایش است. مخالفت با ارزیابی گالاردو – گالاردو و همکارانش (در این شماره) مبنی بر اینکه این حوزه هنوز به بلوغ نرسید است، دشوار است. با این حال، حوزه مدیریت استعداد به عنوان حوزه تحقیقاتی رفته رفته مشروعیت بیشتری پیدا می کند. برای مثال، کارگاه EIASM که موضوع فعلی براساس این کارگاه است، محل مهمی برای انتشار و اشاعه تحقیقات درباره مدیریت استعداد است. بعلاوه، مجله کسب و کار جهان که سنتی قوی در انتشار تحقیقات مدیریت استعداد دارد (گالاردو – گالاردو و همکارانش، در این شماره) از ژانویه 2015 سردبیری برای مدیریت استعداد و HRM بین المللی منصوب کرده است که شناخت اهمیت مدیریت استعداد را به عنوان حوزه تحقیق نشان می دهد. با این حال روشن است که تردیدی که درباره مفهوم مدیریت استعداد وجود دارد و ناشی از فقدان مرزهای مفهومی و نظری مورد توافق است، همراه با کیفیت کار تجربی در این حوزه به این معنی است که مدیریت استعداد به جایگاه آکادمیک بالا و قابل قبولی نرسیده است. با اینکه کارهای زیادی به طور گسترده از رویکرد مدیریت استعداد صحبت کرده اند، اما گفتمان مدیریت استعداد به ندرت در کارهای سطح بالا بکار رفته است (برای مثال، رجوع کنید به بیدول، 2011؛ بیدول و کلر، 2014). اما استعدادهای سازمانی بارها به عنوان ستاره در نشریات سطح بالا مطرح شده اند (رجوع کنید به آگونیس و اوبایل، 2014؛ آگونیس، اوبایل، گونزالس – مول، و جو، 2014؛ گرونزبرگ و لی، 2009؛ گروکزیبرگ، لی و ناندا، 2008؛ الدروید و موریس، 2012).

Conclusions:
As illustrated by the four papers in this special issue, our conceptual understanding of the area of talent management continues to evolve at a high pace. It is hard to disagree with Gallardo-Gallardo et al s'(in this issue) assessment that the area remains far short of maturity. However, we do see increasing legitimacy for talent management as an area of study. For example, the EIASM workshop upon which the current issue is based represents an important forum for the dissemination of research on talent management. Furthermore, the Journal of World Business which has a strong tradition in publishing talent management research (Gallardo- Gallardo et al., in this issue) has as of January 2015 appointed a Senior Editor for Talent Management and International HRM, reflecting the recognition of the importance of talent management as an area of study. However it is equally clear that the scepticism that surrounds the concept of talent management owing to the lack of agreed conceptual and theoretical boundaries, combined with the relatively mixed quality of empirical work in the area means that research explicitly in talent management has yet to gain credibility in the top tier of academic outlets. While there is much work that broadly speaks to a talent management perspective, the discourse of talent management is rarely used in these top-level outlets (see for example Bidwell, 2011; Bidwell & Keller, 2014). However organisational talent are regularly conceptualised as stars in top level publications (see Aguinis & O'Boyle, 2014; Aguinis, O'Boyle, Gonzalez‐Mule, & Joo, 2014; Groysberg & Lee, 2009; Groysberg, Lee, & Nanda, 2008; Oldroyd & Morris, 2012).